Psychiatrzy twierdzą, że epizod depresyjny przydarza się co piątej osobie w Polsce. Zgodnie z badaniami, w 95 proc. przypadkach osób chorych na depresję występuje przynajmniej jedno zaburzenie na tle lękowym.
Co to jest depresja lękowa?
Depresja lękowa jest inaczej nazywana depresją neurotyczną. Osoby cierpiące na tę chorobą mają lżejsze objawy depresyjne, jednak stale odczuwają silny lęk. Stan ten nasila się głównie z samego rana oraz przed pójściem spać. Pacjenci często też skarżą się na silne dolegliwości somatyczne oraz często czują się wyczerpani, chociaż nie zrobili nic, czym mogliby się zmęczyć. Stan przewlekły depresji neurotycznej objawia się zupełnym wycofaniem z życia społecznego na skutek silnego lęku. Niekiedy skutkuje to próbami samobójczymi, dlatego tak ważna jest kompleksowa pomoc osobie chorej. Jednak wciąż ludzie mają duży problem z przyznaniem się przed znajomymi lub nawet przed sobą, że cierpią na depresję czy zaburzenia lękowe. W przypadku tej choroby, objawy, takie jak lęk czy wyczerpanie, mogą maskować źródło tego schorzenia, przez co pacjenci często bagatelizują swój obniżony nastrój.
Zobacz także: Zaburzenia lękowe uogólnione – objawy, kryteria rozpoznania i leczenie
Jakie mogą być pierwsze objawy depresji? Odpowiedź znajdziesz w filmie:
Depresja lękowa – przyczyny
Na zaburzenia lękowe częściej cierpią osoby prostolinijne, które cechują się sztywnymi procesami psychicznymi (tzn. trzymają się z góry ustalonych schematów myślowych). Wykazano, że na depresję neurotyczną cierpią częściej pacjenci mający poczucie głębokiego obowiązku i odpowiedzialności za dużą grupę osób oraz nie są gotowi do kompromisu. Skutkuje to bardzo poważnym stosunkiem do życia, które szybko staje się nacechowane lękiem przed utratą swojej pozycji oraz pogorszeniem własnej oceny w oczach innych. Co więcej, na depresję lękową są podatni ludzie tłumiący emocje w sobie i nie okazujący ich na zewnątrz oraz ci, którzy źle znoszą przykre doświadczenia (neurotycy).
Zobacz także: Jak samodzielnie walczyć z depresją bez pomocy leków?
Depresja lękowa - kto może zachorować?
Tak więc na tę chorobę cierpią ludzie przejawiający skrajne emocje. Cieszą się oni z sukcesów, jednak problemy i awarie są dla nich trudnościami nie do przeskoczenia. Sam proces choroby jest skutkiem stopniowego zaburzenia procesu myślenia. Na początku ludzie wszystkie swoje błędy uogólniają. Jeśli na przykład osoba została wyrzucona z pracy, to uważa, że jest beznadziejna w każdym aspekcie życia. W tym momencie nie myśli o tym, że jest dobrą matką (silny lęk i strach mogą pojawić się u kobiet, które niedawno urodziły dziecko, w takich sytuacjach mówi się o depresji poporodowej) i np. świetnie gra na pianinie, tylko poszczególne problemy przesłaniają jej cały obraz siebie. Kolejnym aspektem jest brak możliwości wyrażenia swoich uczuć. Prowadzi to do stałego konfliktu, który odbija się na ośrodkowym układzie nerwowym pacjenta. To z kolei przyczynia się do zaburzonej pracy hormonalnej i neuroprzekaźnikowej.
Jak rozpoznać depresję poporodową? Odpowiedź znajdziesz w filmie:
Depresja lękowa – objawy: paniczny lęk i niepokój, obniżony nastrój, myśli samobójcze, uzależnienia
W stosunku do osób pacjentów cierpiących na typowe zaburzenia depresyjne lub lękowe, osoby chorujące na depresję lękową mają znacznie większe nasilenie objawów z obydwu grup. Są one znacznie bardziej upośledzone społecznie, zawodowo i rodzinnie. Przez to, że odczuwają zarówno objawy depresji, jak i lęku, są bardziej oporni na leczenie oraz mają większe ryzyko nawrotów choroby. U pacjentów tych zauważono większy wskaźnik uzależnienia od alkoholu i benzodiazepinów. Choroba zaczyna się głównie czynnikami stresowymi, które obejmują doświadczenia rodzinne, kłopoty w pracy lub trudności finansowe. Najbardziej charakterystycznym objawem depresji lękowej jest jednak wolnopłynący i przewlekły lęk. Jest on związany z oczekiwaniem na przykre wydarzenia oraz głębokie poczucie zagrożenia zarówno w stosunku do siebie, jak i bliskich. Chory sam nie jest pewien czego dokładnie się boi. Stan ten jest najczęściej odczuwany jako ucisk w okolicy przedsercowej.
Czasem zdarza się, że osoby chorujące na zburzenia lekowe zmagają się z zaburzeniami odżywaniami. Do tych najczęściej występujących u osób z depresją lekową należą bulimia, anoreksja oraz kompulsywne objadanie.
Zobacz także: Zioła na depresję bez recepty – naturalne sposoby leczenia depresji
Jakie są rodzaje zaburzeń lękowych?
Do zaburzeń lękowych zalicza się:
- zaburzenie lękowe z napadami lęku (lęk paniczny),
- uogólnione zaburzenie lękowe (zespół lęku uogólnionego),
-
fobia społeczna,
-
zaburzenie stresowe pourazowe (PTSD),
- zaburzenie obsesyjno-kompulsywne (OCD).
Zgodnie z badaniami, u 2/3 wszystkich pacjentów cierpiących na depresję, można wyodrębnić jeden z powyższych zaburzeń lękowych.
Zobacz także: Jak leczyć depresję maniakalną? Objawy i przyczyny choroby
Leczenie depresji. Jaką terapię wybrać? Odpowiedź znajdziesz w naszym filmie:
Depresja lękowa – leczenie: farmakologia, psychoterapia poznawczo-behawioralna
Gdy osoby cierpiące na depresję lękową nie radzą sobie z otaczającą ich rzeczywistością, to zgłaszają się do lekarzy rodzinnych lub psychiatrów po leki uspokajające lub nasenne, takie jak diazepam, lorazepam czy estazolam. Te substancje z grupy benzodiazepin, chociaż stosowane nagminnie, nie prowadzą do wyleczenia z choroby. Zamiast tego szybko uzależniają pacjenta, co bardzo utrudnia dalszy proces leczenia depresji lękowej. Należy więc podawać osobie chorej antydepresanty przeciwlękowe, które normują sen, regulują nastrój oraz zmniejszają nasilenie objawów lękowych. Niezmiernie ważna jest też dawka preparatów, którą należy skonsultować z doświadczonym lekarzem, który wytłumaczy pacjentowi też wszystkie możliwe skutki uboczne stosowania farmakoterapii.
Zobacz także: Czy elektrowstrząsy mogą wyleczyć depresję?
Depresja lękowa - gdzie jeszcze można szukać pomocy?
Trzeba sobie zdawać sprawę, że sama farmakoterapia to za mało, aby skutecznie wyleczyć depresję lękową. Chorzy powinni poszukać pomocy także u psychoterapeuty. Terapia ma na celu zmianę błędnych schematów myślowych. W tym celu największą skuteczność w leczeniu depresji lekowej ma terapia poznawczo-behawioralna, która polega na rozkładaniu przekonań pacjenta na czynniki pierwsze i wspólne dojście do bardziej obiektywnych i rozwojowych stylów myślenia.
Czy depresja to już problem społeczny? Zobacz film i poznaj opinię eksperta:
Depresja lękowa - ile trwa leczenie?
Niestety walka z depresją lekową czy zaburzeniami lękowymi nie zawsze jest łatwa, wymaga czasu i cierpliwości. Osoby, które cierpią z powodu zaburzeń lękowych często nie chcą pomocy i trudno jest je przekonać do wizyty u specjalisty (psychiatry, ewentualnie psychologa). Tym samym ogromne znaczenie w powrocie zdrowia ma wsparcie ze strony najbliższej rodziny oraz przyjaciół. Chory musi wiedzieć, że jego problem nie jest bagatelizowany i zawsze może na nich liczyć.
Zobacz także: Depresja u dzieci i młodzieży – przyczyny, objawy, leczenie
