Borowik nie tylko świetnie smakuje i wzbogaca smak potraw. Grzyb dostarcza witamina z grypy B, które wspomagają pracę układu nerwowego, a także poprawiają wygląd skóry. Dodatkowo borowik zawiera witaminę A, która ma korzystny wpływ na wzrok, a także wzmacnia odporność.
Borowiki – jakie są rodzaje borowików?
Borowiki ma wiele odmian i nie każda z nich jest jadalna. Do tych bezpiecznych dla zdrowia należą borowik szlachetny, borowik ceglastopory, borowik królewski, borowik usiatkowany, borowik ciemnobrązowy, borowik przyczepkowy lub też borowik żółtobrązowy, borowik brzozowy (Boletus betulicola), borowik ponury (Boletus luridus) oraz borowik sosnowy.
Borowik szlachetny
Bywa nazywany również dębowym lub szlachetnym. Występuje głównie w lasach iglastych oraz mieszanych. Trzon borowika nie przekracza 20 cm, a jego szerokość waha się od ok. 1,5 - 6 cm. Zazwyczaj ma jasnobrązową barwę. Kapelusz borowika jest półkolisty, gładki i ciemnobrązowy. U bardzo młodych grzybów jest zupełnie biały. U młodych borowików jest baryłkowaty, a później staje się cylindryczny. Borowik szlachetny ma biały (pod skórką jest delikatnie brązowy), twardy, jędrny miąższ. Po przekrojeniu nie zmienia koloru. Nie można go pomylić z innym grzybem.
Borowik ceglastopory
Można go spotkać przede wszystkim w górach. Sezon na tego borowika przypada na przełom maja i października. Jest żółty i pokryty czerwonymi plamkami, które przypominają łuski. Kapelusz borowika jest miękki i spłaszczony, u młodych grzybów ma kształt półkola. Miąższ borowików jest żółty. Po przecięci zmienia kolor na ciemno-błękitny. Doskonale łączy się z mięsem, można go także marynować.
Jakie mogą być konsekwencje zatrucia grzybami? Dowiesz się tego z filmu:
Borowik królewski
Rośnie przede wszystkim w kotlinach i lasach liściastych. Trzon borowika królewskiego ma wysokość 15 cm, jego szerokość waha się od 1,5-6 cm. Jest żółty, ale na dole mogą pojawić się brązowe lub czerwone plamy. Kapelusz jest wypukły i intensywnie różowy, czasem pojawiają się na nim czerwone plamy. Miąższ borowika królewskiego jest żółty, twardy, nie ma zapachu i nie zmienia koloru po przekrojeniu.
Borowik usiatkowany
Rośnie przede wszystkim w lasach bukowych i dębowych. Najwięcej borowików usiatkowanych można spotkać na przełomie maja i czerwca oraz sierpnia i października. Trzon grzyba mierzy od 20-25 cm, jego szerokość mieści w przedziale od 2 do 7,5 cm. Może być brązowy, mleczny lub szary. Kapelusz najczęściej jest brązowy, spłaszczony i matowy. Miąższ grzyba jest biały i mięsisty. Nie zmienia koloru po przekrojeniu. Nie można go pomylić z innym grzybem.
Borowik ciemnobrązowy
Najczęściej można go postać w lasach liściastych. Najwięcej borowików ciemnobrązowych pojawia się na przełomie czerwca i września. Trzon borowika osiąga zazwyczaj maksymalnie 12 cm, a jego szerokość sięga 2-4 cm. Jest ciemnobrązowy, a tuż przy kapeluszu pokrywa go drobna, biała siateczka. Kapelusz grzyba jest ciemnobrązowy (w niektórych przypadkach nawet czarny). Bardzo młode grzyby pokryte są przyjemnym w dotyku puchem. Miąższ borowika jest zwarty, biały i nie zmienia koloru po przekrojeniu. Charakteryzuje się delikatnym grzybowym zapachem.
Borowik przyczepkowy (lub borowik żółtobrązowy)
Grzyb rośnie głównie w lasach liściastych. Jego wysyp przypada na przełom czerwca i września. Trzon borowika ma ok. 15 cm wysokości i 1,5-5 cm szerokości. Ma jasnożółty odcień, który –im niżej – przechodzi w czerwień i brąz. Kapelusz grzyba jest żółto-czerwony, u starszych grzybów jest brązowy. Miąższ grzyba jest żółty i twardy. Blisko kapelusza nabiera sinej barwy. Nie można go pomylić z innym grzybem. Doskonale łączy się z potrawami mięsnymi, można go także dodawać do zup.
Borowik brzozowy
Tego borowika można spotkać przede wszystkim w lasach liściastych. Najwięcej borowików brzozowych pojawia się na przełomie lipca i września. Trzon grzyba jest biały. Ma ok. 12 cm wysokości, a jego średnica waha się od 1,5-4 cm. Kapelusz borowika ma biały lub beżowy odcień, Kształtem przypomina półkole. Miąższ borowika jest biały i ścisły. Nie ma swojego trującego odpowiednika, tym samym nie można go pomylić z innym grzybem.
Borowik ponury
Borowik ponury rośnie przede wszystkim w lasach liściastych lub mieszanych. Najwięcej grzybów pojawia się w lipcu i w sierpniu. Trzon borowika ma ok. 20 cm wysokości i 1,5-5 cm szerokości. Ma żółtą barwę, ale pokrywa go czerwona siateczka. Kapelusz grzyba jest półkolisty, oliwkowo-brunatny lub żółty. Miąższ borowika ponurego jest twardy, żółty, a w dolnej części czerwony.
Borowik sosnowy
Borowik sosnowy – jak sama nazwa wskazuje – najlepiej czuje się w otoczeniu sosny. Rzadziej rośnie obok buków czy świerków. Najwięcej tego rodzaju borowików pojawia się na przełomie maja i lipca, ale także jesienią. W Polsce spotykany jest bardzo rzadko. Trzon grzyba jest gruby i twardy, pokrywa go żółta (lekko przybrudzona) siateczka. Kapelusz borowika jest gładki i ciemnożółty. Miąższ grzyba jest biały i delikatny w smaku. Nie można go pomylić z innym grzybem.
Zobacz film i dowiedz się wszystkiego o grzybach:
Do borowik trujących zalicza się borowika szatańskiego, borowika korzeniastego oraz borowika purpurowego.
Borowik szatański
Fot: Ukususha / gettyimages.com
Pojawia się na przełomie lipca i października. Można go spotkać przede wszystkim w lasach dębowych lub bukowych. Trzon borowika ma 12 cm wysokości i 10 cm szerokości. Jest żółty i pokrywa go intensywnie czerwona siateczka. U młodych borowików kapelusz jest biały, później nabiera zielonkawej barwy. Miąższ jest biały lub żółty. Ma charakterystyczny nieprzyjemny zapach.
Borowik korzeniasty
Doskonale czuje się w lasach liściastych. Najwięcej borowików korzeniastych pojawia się na przełomie lipca i października. Trzon borowika jest żółto-cytrynowy kolor, 12 cm wysokości i 8 cm szerokości. Kapelusz jest półkolisty i płaski. Jest biały z szaro-białymi smugami. Miąższ po przecięciu nabiera delikatnej niebieskiej barwy. Można go pomylić z borowikiem grubotrzonowym.
Borowik purpurowy
Fot: tomasztc / gettyimages.com
Rośnie głównie w lasach dębowych i bukowych. Najwięcej borowików purpurowych pojawia się na przełomie lipca i października. Trzon ma zazwyczaj 20 cm wysokości i 6 cm szerokości. Pokrywa go czerwona siateczka. Kapelusz jest poduchowaty i ma brunatno-żółtą barwę. Miąższ w trzonie jest miękki, a w kapeluszu twardy. Ma intensywny cytrynowy kolor, nie pachnie i ma łagodny smak.
