Choroba Alzheimera jest spowodowana zmianami zwyrodnieniowymi w mózgu. W jej przebiegu zmniejsza się ilość istoty szarej we wnętrzu mózgu oraz jego objętość. Przyczyna choroby to tzw. blaszki amyloidowe, zwane też blaszkami starczymi.
Czym jest choroba Alzheimera?
Choroba Alzheimera to najczęściej występujący rodzaj otępienia. Schorzenie jest nieuleczalne, można leczyć jedynie jego objawy i opóźniać jego rozwój. Zalicza się je do chorób białkowych, spowodowanych przez nieprawidłowe pofałdowanie łańcucha białkowe. Alzheimera diagnozuje się na podstawie wywiadu rodzinnego i rozmowy z chorym. Przeprowadza się takie badania jak tomografia komputerowa oraz magnetyczny rezonans jądrowy. Wykonuje się także testy pamięci, głównie w dalszym przebiegu choroby, aby ocenić stan pacjenta.
Alzheimer w młodym wieku - przyczyny
Istnieją dwie postaci choroby Alzheimera: dziedziczna, zwana też rodzinną, oraz sporadyczna. Większość przypadków zachorowań wywołuje postać sporadyczna, która nie występuje w rodzinie i rozwija się z reguły po przekroczeniu 65. roku życia. Z kolei postać dziedziczna wywołuje objawy Alzheimera u młodych osób, przed ukończeniem 65 lat. Może pojawić się nawet u osób w wieku 20-30 lat. Ma zazwyczaj ostrzejszy przebieg niż choroba niezwiązana z dziedziczeniem. Charakter schorzenia jest autosomalny dominujący - oznacza to, że przynajmniej jeden z rodziców chorego cierpiał na Alzheimera. Znane są trzy geny (APP, PSEN 1 i PSEN 2), których mutacje wywołują kłopoty z pamięcią i zmiany związane z otępieniem. Najmłodsza osoba, u której pojawiły się objawy choroby ma 17 lat.
Alzheimer - objawy u młodych
Początki Alzheimera zaczynają się w sposób trudny do zauważenia. U osób w młodym wieku obserwuje się zapominanie pojedynczych informacji bądź niewielkie problemy z koncentracją. Towarzyszą im także łagodne problemy z orientacją w czasie i przestrzeni. Pojawiają się też kłopoty z przyswajaniem i odtwarzaniem nowych faktów. Trudności z doborem słów także mogą oznaczać początki Alzheimera w młodym wieku.
Aby odróżnić chorobę od zwykłych problemów z pamięcią, należy zwrócić uwagę na ich zakres. Zdrowa osoba, która nie pamięta o jakiejś sytuacji potrafi przypomnieć sobie inne związane z nim elementy. Może nie zjawić się na umówionym spotkaniu, ale wie, skąd zna osobę, z którą się umówiła. Jeśli zapomni jej imię, nadal będzie zdawała sobie sprawę, że to jej znajomy. Z kolei osoba z chorobą Alzheimera nie tylko nie będzie mogła przypomnieć sobie, jak nazywa się jej znajomy, ale także tego, skąd go zna.
Alzheimer w młodym wieku - łagodne otępienie
Pierwsze objawy schorzenia obejmują kłopoty z zapamiętywaniem nowych informacji oraz dotyczą tzw. pamięci operacyjnej. Oznacza to, że u chorego pojawiają się kłopoty z przypomnieniem sobie wykonywanych aktualnie czynności. Alzheimer u młodych we wczesnym stadium objawia się także zaburzeniami uwagi i koncentracji. Może to powodować trudności z zapamiętaniem, gdzie chory odłożył klucze lub po co przyszedł z kuchni do pokoju.
Łagodne otępienie obejmuje też - pojawiające się z czasem - wahania nastroju oraz gwałtowne i szybkie zmiany zachowania. Niekiedy obserwuje się wesołość bez powodu, nadmierną drażliwość bądź nietaktowne odnoszenie się do innych. Zmiany zachowań mogą występować wraz z zaburzeniami osobowości, w tym utratą dotychczasowych zainteresowań. U niektórych osób rozwija się też epizod depresyjny. Zdarza się, że depresja poprzedza pojawienie się innych objawów choroby Alzheimera. Chory może zacząć wycofywać się z życia towarzyskiego. W tym momencie jest nadal samodzielny, wykonuje większość czynności samoobsługowych. Może potrzebować pomocy, kiedy wybiera się w nieznane miejsce lub musi załatwić jakąś sprawę.
Zobacz także: Leki stosowane w chorobie Alzheimera
Alzheimer u młodych - kolejne fazy choroby
Alzheimer w młodym wieku z biegiem czasu ogranicza jednak możliwości w zakresie codziennego funkcjonowania. Nastrój chorego i jego samopoczucie pogarszają się. Zachowania są niekontrolowane i nieadekwatne do sytuacji. Zmiany w osobowości są wyraźnie zauważalne. Osoba z Alzheimerem nie potrafi przewidzieć skutków swoich działań. Traci też możliwość myślenia abstrakcyjnego oraz właściwej obserwacji rzeczywistości. Przez to nie potrafi funkcjonować w społeczeństwie, ani dalej wykonywać swoich obowiązków zawodowych.
Chory nie zapamiętuje nowych informacji i wydarzeń. Jego orientacja w czasie i przestrzeni znacząco się pogarsza. Dochodzi do tego, że gubi się nawet w znanym otoczeniu i we własnym domu. Myli fakty z przeszłości z tym, co wydarza się w danej chwili. Nie rozpoznaje bliskich i nie potrafi zająć się podstawowymi czynnościami takimi jak ubieranie się bądź korzystanie z toalety. Może oskarżać swoich opiekunów o kradzież ubrań bądź pieniędzy, bywa mocno rozdrażniony. W ty stadium choroby potrzebuje całodobowej opieki.
