Torbiel nerek jest rodzajem cysty, która wypełniona jest płynem. Ważne, aby regularnie poddawać się kontroli u specjalisty. Pomocniczo wskazana jest również zdrowa i odpowiednio zbilansowana dieta
Co jeść przy chorych nerkach?
Rodzaj diety stosowanej przy chorobach nerek, w tym niewydolności (przewlekłej i ostrej) i torbieli, opiera się na podawaniu odpowiednich ilości białka, potasu, soli kuchennej oraz płynów. Osobom chorym na torbiel nerkową z prawidłową masą ciała zaleca się przyjmowanie około 2000–2500 kcal na dobę. Tym, którzy prowadzą mało aktywny tryb życia, proponuje się jadłospis obejmujący 1800–2000 kcal na dobę.
Na szczególną uwagę zasługują takie składniki odżywcze, jak białko oraz tłuszcze. W pierwszym przypadku o ilości przyjmowanego białka decyduje stężenie mocznika i kreatyniny w osoczu krwi. Nie mniej ważnym czynnikiem, który należy wziąć pod uwagę, jest klirens kreatynowy (GFR). Codzienna dieta powinna być bogata w świeże warzywa i owoce, przyprawy oraz dania wysokobłonnikowe. Kluczowa jest sama technika przyrządzania dań. Zaleca się gotowanie na parze, w wodzie oraz pieczenie, natomiast ostrożność należy zachować przy smażeniu w tłuszczu.
Ilość przyjmowanego białka powinna wynosić około 40–50 g na dobę. Mniejsze ograniczenie zezwala nawet na około 70 g. Najlepszymi źródłami białka dla osób cierpiących na choroby nerek są m.in.: sery twarogowe, naturalne jogurty nisko słodzone, białka jaj, kefiry, chude mleko i mięso. Tłuszcze roślinne są dopuszczalne w ilości około 1 g/1 kg masy ciała. Dietetycy zwracają uwagę na ograniczenie wieprzowiny, podrobów, kaczki, tłustych ryb, gęsi, boczku, pasztetów, parówek, serów topionych oraz pleśniowych. Z rezerwą należy podchodzić również do wyrobów cukierniczych bogatych w tłuszcze, w tym ciast francuskich, tortowych oraz fast foodów, czyli frytek i ociekających tłuszczem hamburgerów. Zamiast mięsa można przygotować kotleciki z kalafiora, cukinii lub marchewki. Dobrym pomysłem na obiad jest również faszerowana papryka z ryżem, czosnkiem, cebulą i niewielką ilością natki pietruszki.
Przyjmowanie płynów a torbiel nerek
W zakresie płynów pod uwagę bierze się obecność obrzęków, dobową ilość wydalanego moczu oraz występowanie nadciśnienia tętniczego. Rozpisując jadłospis, nie wolno zapominać o tym, że owoce i warzywa zawierają dużą ilość wody i cukrów – fruktozy. Zarówno profilaktyka, jak i wspomaganie leczenia chorób nerek musi obejmować ograniczenie spożywania soli kuchennej (NaCl). Nawet osoby zdrowe powinny pomyśleć o minimalizowaniu jej ilości. Większość produktów spożywczych, w tym wędliny, kiszonki, sery, koncentraty do zup oraz konserwy, zawierają ilość soli, która odpowiada dobowemu zapotrzebowaniu. Zrezygnowanie z tzw. białej śmierci jest kwestią przyzwyczajenia.
Przewlekłe i ostre schorzenia nerek, w tym torbiele, wymagają ograniczenia produktów bogatych w fosfor. Zalicza się do nich podroby, sery długo dojrzewające i topione, produkty zbożowe, grzyby, mleko w proszku, wędliny oraz żółtka jaj. W zależności od stopnia zaawansowania choroby odpowiednio dawkuje się również potas. Przy okresach wyrównanej niewydolności jego ilość może być nieco zwiększona. Ograniczenie do 2000 mg na dobę zaleca się przy ostrej niewydolności. W miarę możliwości należy zminimalizować spożywanie czekolady, kakao, bananów, pomidorów, awokado, warzyw liściastych, grzybów, ziemniaków, nasion strączkowych, otrębów i orzechów. Przy występowaniu tendencji do anemii dieta powinna być wzbogacona w żelazo.
Dieta przy dializie nerek
Nieco bardziej restrykcyjna dieta zalecana jest dla osób przechodzących dializy. Często są to pacjenci z niską masą ciała, niedożywieni. Głównym źródłem ich pożywienia powinny być węglowodany, w tym makarony, kasze, pełnoziarnisty chleb oraz mąka skrobiowa. W zależności od rodzaju dializy zmienia się zapotrzebowanie na białko. Przy dializie otrzewnowej wynosi ono 1,2–1,5 g na kilogram masy ciała, natomiast u hemodializowanych 1,2–1,4 g na kilogram masy ciała. Obowiązuje kategoryczne ograniczenie sodu i fosforu. W niektórych przypadkach zaleca się suplementowanie witamin A, D oraz C, a także składników mineralnych. Ilość przyjmowanego płynu zależy od dobowego wydalania moczu. Większa podaż jest zalecana przy biegunkach, wymiotach oraz gorączce. Przy kamicy nerkowej warto zwiększyć głównie ilość mineralnej wody niskosodowej, natomiast przy skąpomoczu ograniczyć jej ilość.
Zobacz film: Na czym polega zdrowa dieta?
Bibliografia
1. Shobana Jayapalan, M. Hossein Saboorian, Jeff W. Edmunds, Harold M. Aukema, High Dietary Fat Intake Increases Renal Cyst Disease Progression in Han:SPRD-cy Rats, The Journal of Nutrition, Volume 130, Issue 9, September 2000, Pages 2356–2360.
