Polub nas na Facebooku
Czytasz: Jak rozpoznać depresję endogenną? Przyczyny, objawy i leczenie tego zaburzenia psychicznego
menu
Polub nas na Facebooku

Jak rozpoznać depresję endogenną? Przyczyny, objawy i leczenie tego zaburzenia psychicznego

NAN

Fot: hunna / fotolia.com

Gdy depresja jest endogenna, to oznacza, że powstała na skutek biologicznych zaburzeń pracy mózgu. Główną przyczyną tej choroby jest nieprawidłowa ilość neuroprzekaźników. Objawy depresji endogennej to stałe przygnębienie, ospałość, brak koncentracji, myśli samobójcze, niechęć do życia oraz zubożenie kontaktów z innymi ludźmi. Leczenie tej choroby polega na podawaniu środków antydepresyjnych oraz stosowaniu psychoterapii psychodynamicznej lub poznawczo-behawioralnej.

W ICD-10 (Międzynarodowej Statystycznej Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych) wyróżnia się m.in. takie typy depresji, jak: cyklotymia, dystymia, zaburzenia afektywne dwubiegunowe lub zaburzenia depresyjne nawracające. Schorzenie to dzieli się też na powstałe na skutek czynników zewnętrznych (egzo) oraz wewnętrznych (endo).

Czym jest depresja endogenna?

Depresja endogenna dosłownie znaczy pochodząca z ciała, czyli nie została wywołana konkretnymi wydarzeniami lub traumatycznymi przeżyciami. Ta choroba wynika z czynników biologicznych, które mają swoje źródło w nieprawidłowej produkcji neuroprzekaźników lub innych problemów w strukturze mózgu. Określenie to stoi w opozycji do depresji egzogennej, która powstaje u zdrowych osób doświadczających trudnych sytuacji, takich jak śmierć bliskiej osoby, rozwód lub wydalenie z pracy. Jednak ciężko jest wyodrębnić depresje, które mają podłoże czysto biologiczne, ponieważ nie istnieje taka granica. Zaburzenia w przewodnictwie w mózgu prowadzą do problemów społecznych i trudnych doświadczeń itp., których nie można oddzielić od objawów depresji egzogennej. Ponadto nie da się określić ilości wydarzeń, które poprzedzają zarówno depresje endo- i egzogenną.

Jak poznać, że uśmiech tylko maskuje depresję? Dowiesz się tego z filmu:

Zobacz film: Jak poznać, że uśmiech tylko maskuje depresję? Źródło: Dzień Dobry TVN

Depresja endogenna – objawy: przygnębienie, ospałość, zaburzenia fizyczne, rozpacz, brak koncentracji

Głównym terminem określającym stan osoby cierpiącej na depresję endogenną jest melancholia. Choroba ta objawia się obniżeniem nastroju, spłyceniem emocji, mniejszą reaktywnością na bodźce oraz atakami rozpaczy. Ludzie z depresją endogenną mają wolniejsze ruchy, są ospali, nie czują zainteresowania życiem społecznym oraz cierpią na zaburzenia fizyczne. Mają silne poczucie winy za swój stan, uważają, że są odpowiedzialni za swoje cierpienie i nie zasługują na nic lepszego. Często myślą o śmierci, mają poczucie, że przegrali swoje życie. Nie mogą też skupić swojej uwagi na konkretnych zadaniach, nie myślą racjonalnie i zamykają się w sobie. Blisko 15% cierpiących na depresję endogenną ostatecznie popełnia samobójstwo. Jest to choroba, która niszczy ich psychicznie i fizycznie.

Jak leczy się depresję endogenną? Leki antydepresyjne, psychoterapia poznawczo – behawioralna, psychodynamiczna

Specjaliści, którzy uważają, że główną przyczyną depresji endogennej jest niedobór neuroprzekaźników w ośrodkowym układzie nerwowym przepisują pacjentom tabletki antydepresyjne. Najczęściej podaje się preparaty, które są inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny, nazywane w skrócie SSRI. Z kolei leki trójcykliczne (TLPD) zwiększają poziom neuroprzekaźników w układzie nerwowym. Terapie farmakologiczne w leczeniu depresji chemicznie zmieniają strukturę mózgu, dzięki czemu pacjent czuje się lepiej po zażyciu tych tabletek. Jednak jest to efekt doraźny i zależny od regularnego brania tych substancji. Mają one też liczne skutki uboczne, takie jak rozdrażnienie, ospałość lub wypadanie włosów. 

Jednak dla wielu pacjentów z depresją jest to jedyny ratunek, aby mogli stosunkowo normalnie funkcjonować w społeczeństwie. Psychiatrzy duże nadzieje pokładają w leku nowej generacji o nazwie CGP3466B, ponieważ jak twierdzą naukowcy nie jest on toksyczny i nie wykazuje działania uzależniającego. Działa on na zupełnie inny rodzaj białek niż obecne środki antydepresyjne. Aby terapia ta przyniosła prawdziwe korzyści na dłuższy czas, należy koniecznie wspierać ją psychoterapią. Istnieje kilka form tej pomocy psychologicznej, jednak w przypadku depresji największe korzyści przynosi terapia psychodynamiczna oraz poznawczo-behawioralna. 

Ta pierwsza skupia się na rozwiązywaniu konfliktów z dzieciństwa, które narosły w miarę rozwijania się człowieka. Praca z tymi blokadami może pomóc klientowi przełamać liczne bariery w swojej psychice, które wpłyną na lepszą jakość jego życia. Terapia poznawczo-behawioralna natomiast polega na pracy na przekonaniach klienta, które sprawiają, że czuje się on przybity i zniechęcony. Ta metoda w dużej mierze polega na zadawaniu prac domowych, które przez kolejny tydzień osoba musi wykonywać, aby czuć się lepiej. Ta forma pomocy w odróżnieniu od innych form terapii jest stosunkowo krótka. U większości klientów już po kilku miesiącach widać znaczną poprawę stanu zdrowia psychicznego.

Zobacz film: Jak leczyć depresję? Źródło: Dzień Dobry TVN


Czy artykuł okazał się pomocny?
Tak Nie
74
6
Komentarze (0)
Nie przegap
Strofantyna – gdzie kupić zapomniany lek nasercowy?
Strofantyna – gdzie kupić zapomniany lek nasercowy?
Maślak pstry (bagniak, jakubek, miodówka) - czy jest jadalny? Suszenie grzybów
Maślak pstry (bagniak, jakubek, miodówka) - czy jest jadalny? Suszenie grzybów
Jakie rozmiary może mieć penis? Jak go zmierzyć? 
Jakie rozmiary może mieć penis? Jak go zmierzyć? 
Gąska (grzyb jadalny) - jak wygląda? W jaki sposób go przyrządzić?
Gąska (grzyb jadalny) - jak wygląda? W jaki sposób go przyrządzić?
Czerwona plamka na oku. Przyczyny i leczenie
Czerwona plamka na oku. Przyczyny i leczenie
Maślak sitarz – co to za grzyb? Gdzie można go spotkać? W jakiej postaci smakuje najlepiej?
Maślak sitarz – co to za grzyb? Gdzie można go spotkać? W jakiej postaci smakuje najlepiej?