Fortrans to lek, który oczyszcza jelita. Stosowany jest przede wszystkim przez te osoby, które przygotowują się do kolonoskopii lub będą miały wykonywany zabieg chirurgicznym w obrębie jelita. Preparat ma działanie przeczyszczające oraz osmotyczne. W jego składzie znajduje się makrogol o dużej masie cząsteczkowej (glikol polietylenowy lub PEG) oraz dodatkowe sole. Fortrans zwiększa ilość płynów w jelicie, co przyczynia się do częstszych wypróżnień. Są one wodniste, dzięki czemu jelita lepiej się oczyszczają.
Lek jest w postaci proszku, który należy rozpuścić w wodzie. Jedna saszetka zawiera 74g proszku. Substancją czynną w preparacie jest makrogol 4000. Dodatkowo w leku znajdują się sodu siarczan bezwodny, sodu wodorowęglan, sodu chlorek, potasu chlorek oraz sacharyna sodowa. Na rynku dostępne są opakowania, które zawierają odpowiednio 4, 48 lub 50 saszetek.
Fortrans – przeciwwskazania
Mimo że lek stosowany jest u większości pacjentów, u których konieczne jest wykonanie kolonoskopii lub zabieg na jelicie, to są sytuacje, kiedy środek nie może być zastosowany. Przeciwwskazaniem do podania leku jest uczulenie na substancję czynną lub inny składnik leku. Preparat nie jest stosowany u osób, które są w ciężkim stanie ogólnym (są odwodnione lub mają ciężką niewydolność serca), zmagają się z zapaleniem okrężnicy lub toksycznym zapalenie okrężnicy, mają zaawansowane stadium raka lub inną chorobę jelit (okrężnicy), która przyczynia się do nadmiernej kruchości błony śluzowej. Lek nie może być podany osobom, które mają niedrożność przewodu pokarmowego lub podejrzenie niedrożności przewodu pokarmowego, perforację ścian przewodu pokarmowego lub zwiększone ryzyko perforacji. Przeciwwskazaniem jest także zaburzenie opróżniania żołądka (np. gastropareza) oraz niedrożność jelit.
Szczególną ostrożność przy stosowaniu leku Fortrans powinny zachować osoby, które zmagają się z chorobą serca, nerek lub obłożnie chore. W ich przypadku decyzja należy do lekarza. Konsultację ze specjalistą powinny odbyć również osoby, które mają problemy z przełykaniem lub istnieje u nich prawdopodobieństwo przedostania się płynów lub jedzenia do dróg oddechowych, mają zaburzenia neurologiczne lub przyjmują leki moczopędne. W przypadku osób, które mają zaburzenia elektrolitowe decyzja o podaniu leku należy do lekarza.
Osoby, u których po podaniu makrogolu wystąpiła reakcja alergiczna (tj. pokrzywka, wysypka, obrzęk twarzy, świszczący oddech, duszności) nie powinny przyjmować leku Fortrans.
Kobiety w ciąży lub karmiące dziecko piersią powinny – przed rozpoczęciem stosowania leku Fortrans – powinny skonsultować się z lekarzem. Tylko specjalista może zdecydować, czy preparat będzie bezpieczny zarówno dla kobiety, jak i dla dziecka.
Jak bezpiecznie przyjmować leki? Dowiecie się tego z filmu:
Fortrans – dawkowanie
Fortrans to lek, który może jedynie przez osoby dorosłe i należy go przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza. Zazwyczaj chorzy powinni przyjąć litr roztworu na 15-20 kg masy ciała. Tym samym chorzy powinni przyjąć od 3-4 litrów roztworów. Aby otrzymać litr roztworu proszek z jednej saszetki należy rozpuścić w jednym litrze wody. Lek musi się dokładnie rozpuścić. Chory powinien wypić tak przygotowany płyn w przeciągu jednej godziny.
Fortrans może być przyjmowany na kilka sposób tj. w jednej dawce, czyli chory musi wypić 3-4 litry wody z rozpuszczonym lekiem wieczorem, dzień przed planowanym badaniem lub zabiegiem. W dwóch dawkach podzielonych, czyli dwa litry płynu wieczorem w dniu poprzedzającym badanie i dwa litry w dniu badania. Ostatnią dawkę (1 lub 2 litry) leku należy przyjąć na 3-4 godziny przed planowanym badaniem i zabiegiem.
Pacjenci, którzy mają wrażenie, że przyjęli zbyt dużą lub zbyt małą dawkę leku powinni skonsultować się z lekarzem.
Fortrans – interakcje z innymi lekami
Lek Fortrans wywołuje biegunkę, tym samym może mieć wpływ na to, jak będą wchłaniały się inne leki. Tym samym osoby, które na stałe przyjmują leki – także te dostępne bez recepty – powinny poinformować o tym lekarza.
Fortrans – działania niepożądane
Przyjmowanie leku pociąga za sobą ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Do najczęściej występujących należą:
- reakcje alergiczne – wysypka, swędzący obrzęk skóry (pokrzywka) lub świąd;
- ciężka reakcja alergiczna – obrzęk twarzy lub gardła (obrzęk naczynioruchowy) lub trudności z oddychaniem, zawroty (reakcja anafilaktyczna)
- mdłości (nudności);
- wzdęcie lub ból brzucha;
Pojawienie się tego rodzaju dolegliwości lub innych objawów, które nie zostały wymienione w ulotce należy jak najszybciej skonsultować z lekarzem lub udać na najbliższy szpitalny oddział ratunkowy.
