Diuver to lek o działaniu moczopędnym. Przepisywany jest osobom, które mają niewydolność serca, obrzęk płuc, obrzęki pochodzenia wątrobowego, obrzęki pochodzenia nerkowego.
Diuver - skład
Substancją czynną w leku Diuver jest torasemid. Dodatkowo w skład leku wchodzą laktoza jednowodna, skrobia kukurydziana, karboksymetyloskrobia sodowa (typ A), krzemionka koloidalna bezwodna, magnezu stearynian. Lek ma postać tabletek. Każda z nich zawiera 10 mg substancji czynnej.
Diuver - przeciwwskazania
Lek nie może być przyjmowany przez osoby, które są uczulone na substancję czynną lub inny składnik leku. Przeciwwskazaniem do podania farmaceutyku są także zaburzenia czynności nerek z bezmoczem, śpiączka wątrobowa i stany przedśpiączkowe, niedociśnienie tętnicze. Lek nie powinien być stosowany przez kobiety, które karmią dziecko piersią.
Szczególną ostrożność trzeba zachować u pacjentów, którzy mają zaburzenia oddawania moczu ( tym przypadku konieczne jest znalezienie przyczyny i jej usunięcie, dopiero wtedy można rozpocząć terapię), przyjmują lek od dłuższego czasu (konieczne jest częste wykonywanie badań kontrolnych z oznaczeniem elektrolitów, glukozy, klirensu kreatyniny, kwasu moczowego oraz lipidów), mają skłonność do podwyższonego poziomu kwasu moczowego oraz chorują na cukrzycę.
Ostrożność trzeba zachować także w przypadku patologicznych zmian w równowadze kwasowej, równoczesnym przyjmowaniu litu, aminoglikozydamu lub cefalosporynamu, niewydolność nerek spowodowanej czynnikami nefrotoksycznymi. Lek nie powinien być podawany dzieciom poniżej 12 roku życia.
Diuver - dawkowanie
Częstotliwość przyjmowania leku powinna zostać ustalona przez lekarza. Najczęściej chorym zaleca się przyjmowanie 5 mg leku raz na dobę. Jeśli jest taka potrzeba dawkę można zwiększyć do 20 mg 1 raz na dobę. Sporadycznie chorym zaleca się przyjmowanie 40 mg leku na dobę.
Przyjęcie zbyt dużej dawki leku może doprowadzić do utraty elektrolitów, co może wywołać senność, stany splątania, spadek ciśnienia krwi, zapaść krążenia. Mogą pojawić się zaburzenia żołądkowo-jelitowe. W sytuacji, gdy pojawią się takie dolegliwości należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.
W sytuacji pominięcia dawki leku trzeba ją jak najszybciej uzupełnić. Nie można jednak stosować dawek podwójnych.
Lek należy popijać niewielką ilością wody, niezależnie od posiłków.
Zobacz film i dowiedz się jak działa układ krążenia:
Diuver - interakcje z innymi lekami
Diuver może wchodzić w reakcję z innymi lekami, dlatego pacjenci, którzy przyjmują jakieś leki powinni poinformować o tym lekarza. Dotyczy to przede wszystkim innych leków moczopędnych, nasercowych, glikokortykosteroidów, hormonów, które regulują gospodarkę wodno-elektrolitową organizmu, antybiotyków, leków zwiotczających, przeczyszczających, przeciwcukrzycowych, niesteroidowych leków przeciwzapalnych, probenecydu oraz cholestyraminy.
Diuver - działania niepożądane
Przyjmowanie leku Diuver może prowadzić do wystąpienia szeregu działań niepożądanych. Do najczęściej obserwowanych należą:
- zaburzenia gospodarki wodno-elektrolitowej;
- bóle i zawroty głowy;
- spadki ciśnienia;
- osłabienie;
- stany splątania;
- utrata apetytu;
- kurcze mięśniowe;
- utrata apetytu;
- nudności;
- wymioty;
- biegunka;
- zaparcia.