Zakrzepica może występować pod różnymi postaciami, takimi jak:
- zakrzepica żył głębokich i zakrzepica żył powierzchniowych,
-
zakrzepica (a właściwie zatorowość) płucna i zakrzepica żył wątrobowych.
Zobacz także: Leczenie zakrzepicy (żył głębokich) – domowe, farmakologiczne metody leczenia
Co to jest zakrzepica i jakie daje objawy?
Zakrzepica jest chorobą, która polega na tworzeniu się skrzepów w żyłach. Najczęściej zaczyna się w łydkach, a odrywające się skrzepy mogą wędrować po całym organizmie, prowadząc do groźnych powikłań. Właśnie wtedy może wystąpić zakrzepica płuc, która polega na zmniejszeniu lub zamknięciu światła tętnicy płucnej, lub któregoś z jej rozgałęzień. Z kolei zakrzepica żył wątrobowych wynika z zatykania się naczyń krwionośnych odprowadzających krew z wątroby.
Bardzo często osoby z tą chorobą żyją w nieświadomości, ponieważ może ona przebiegać bezobjawowo. Dlatego dobrze jest znać czynniki ryzyka i objawy zakrzepicy, aby szybko podjąć leczenie.
Najczęstsze objawy, jakie daje zakrzepica żył głębokich kończyn dolnych, to:
- ból łydki podczas chodzenia,
- obrzęk łydki, bądź całej kończyny,
- ból pod wpływem ucisku,
- ocieplenie kończyny.
Natomiast objawy zatorowości (zakrzepicy) płucnej, to:
- duszności,
- ból w klatce piersiowej,
- suchy kaszel,
- krwioplucie (dość rzadko).
Zakrzepicę żył wątrobowych charakteryzuje:
- powiększenie wątroby,
- niewydolność wątroby,
- puchnięcie nóg,
- żółtaczka,
-
wodobrzusze.
Zakrzepica żył powierzchownych to zapalenie żył umiejscowionych nad powięzią najczęściej występujące na skutek podawanych leków lub wykonywanych zabiegów. Objawia się bolesnym obrzękiem, zaczerwienieniem skóry oraz zgrubieniami występującymi tuż pod jej powierzchnią.
Zakrzepica - przyczyny powstawania i czynniki ryzyka
Zakrzepica w ciąży
Ciąża znacznie zwiększa ryzyko powstania zakrzepicy żył, szczególnie u osób, które wcześniej przez długi okres stosowały doustną antykoncepcję hormonalną. Dzieje się tak ze względu na zmiany hormonalne oraz uciski macicy na różne narządy. Jeśli występują dodatkowe czynniki ryzyka, takie jak otyłość, komplikacje w przebiegu ciąży (silne uciski) czy cesarskie cięcie, warto stosować działania profilaktyczne.Jak przebiega leczenie, gdy została zdiagnozowana zakrzepica?
Leczenie zakrzepicy na ogół polega na hamowaniu procesów chorobowych poprzez podawanie leków uniemożliwiających tworzenie się skrzepów - heparyny oraz doustnych leków przeciwkrzepliwych. Rzadziej zachodzi konieczność podawania leków rozpuszczających zakrzepy lub wykonania operacji.
W zatorowości (zakrzepicy) płucnej leczenie zawsze rozpoczyna się od zwalczania powikłań, które mogą stanowić zagrożenie dla życia pacjenta - na przykład podawania tlenu czy wspomagania akcji serca. Następnie, jeśli nie ma przeciwwskazań, podaje się leki trombolityczne, czyli rozpuszczające skrzepy.
Zakrzepica żył głębokich - leczenie domowe i dieta
Zakrzepica żył to choroba, która może skutkować groźnymi powikłaniami, dlatego po jej zdiagnozowaniu powinno się przebywać pod stałą kontrolą lekarza i ściśle stosować do jego zaleceń. Istnieją również domowe sposoby, z których warto skorzystać.
Przede wszystkich należy zmniejszyć czynniki ryzyka występowania zakrzepicy, a więc: odstawić antykoncepcję hormonalną, zrezygnować z palenia papierosów, dbać o aktywny tryb życia i schudnąć.
Bardzo pomocne jest zażywanie NNKT (niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych), ponieważ hamują one sklejanie się płytek krwi oraz działają przeciwzapalnie. Można korzystać z gotowych suplementów dostępnych w aptekach albo włączyć do codziennej diety tłoczony na zimno olej lniany i orzechy.
Uzupełnienie diety o flawonoidy i witaminę C również ma pozytywne działanie, ponieważ związki te uszczelniają naczynia krwionośne, zwiększają ich elastyczność, zmniejszają krzepliwość krwi, a także działają przeciwzapalnie. Flawonoidów dostarczają świeże owoce i warzywa, szczególnie te intensywnie zabarwione.
Choć alkohol spożywany w nadmiernych ilościach nigdy nie wpływa dobrze na stan zdrowia, to umiarkowanie spożywanie wina może być pomocne w leczeniu zakrzepicy. Nie trzeba więc rezygnować z okazjonalnego kieliszka do obiadu. Jeśli jednak przyjmuje się leki, picie alkoholu jest najczęściej wykluczone ze względu na potencjalnie niebezpieczne interakcje.
