Wodorowy test oddechowy opiera się na wykrywaniu wodoru w wydychanym powietrzu. Wodór jest gazem wydzielanym jako produkt fermentacji bakteryjnej, która teoretycznie jest fizjologicznym zjawiskiem w organizmie, ponieważ cały przewód pokarmowy usiany jest bakteriami. Jednak wodór wydzielany w zbyt dużej ilości staje się przyczyną wzdęć, bólu brzucha czy zaburzeń wypróżniania, co świadczy m.in. o zaburzeniach naturalnej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego czy zaburzeniach trawienia i wchłaniania w obrębie przewodu pokarmowego.
Na czym polega wodorowy test oddechowy?
Oddechowy test wodorowy wykonywany jest za pomocą specjalnej aparatury, która rejestruje ilość wydychanego wodoru. Fermentacja, czyli enzymatyczny proces przeprowadzany przez bakterie w jelitach, wykorzystuje cukry zawarte w spożywanych pokarmach. Układ pokarmowy człowieka usiany jest przez mikroflorę stanowiącą fizjologiczną barierę ochronną organizmu. Zdarza się jednak, że w przebiegu niektórych procesów chorobowych czy antybiotykoterapii dochodzi do zaburzeń w zakresie prawidłowej flory jelitowej i rozrostu flory patologicznej. Tym samym proces fermentacji jest nasilony. Innym wskazaniem do wykonania testu wodorowego są nietolerancje (np. nietolerancja laktozy) i zaburzenia wchłaniania z przewodu pokarmowego.
Wodorowy test oddechowy – przygotowanie
Przed wykonaniem wodorowego testu oddechowego konieczne jest pozostanie na czczo, czyli nieprzyjmowanie pokarmów na co najmniej 8 godzin przed badaniem. Konieczne jest przyjście z umytymi zębami, aby nie zalegały między nimi resztki jedzenia. Powinno się również wykluczyć na dzień przed badaniem nabiał, rośliny strączkowe oraz produkty zawierające dużą ilość cukrów, a także powstrzymać się od picia alkoholu i palenia papierosów. Na badanie należy zabrać ze sobą przybory do mycia zębów.
Badanie polega na wdmuchiwaniu powietrza przez ustnik. Po tym wypija się odpowiednio sporządzony roztwór. W przypadku nietolerancji laktozy może być to roztwór laktozy. Po wypiciu danego płynu badany ponownie myje zęby i w zaleconych odstępach czasu wdmuchuje powietrze przez ustnik do analizatora. Testu wodorowego nie wykonuje się u osób z galaktozemią czy wrodzoną nietolerancją fruktozy.
Wynik wodorowego testu oddechowego
Zdarza się, że wyniki testu są fałszywie ujemne bądź dodatnie, jeśli skład flory fizjologicznej przewodu pokarmowego ulega zmianie czy też przed badaniem nie przestrzega się zaleceń i spożywa się produkty bogatobłonnikowe. Prawidłowy wynik pomiaru dotyczy pierwszego pomiaru, przed wypiciem roztworu. Nie powinien wówczas przekraczać 10 ppm. Wynik powyżej 20 ppm stanowi podstawę do rozpoznania patologii.
Powikłania po wodorowym teście oddechowym
Leczenie i dalsze postępowanie uzależnione jest od obecnych objawów. Dopiero po odniesieniu otrzymanego wyniku na zgłaszane przez chorego objawy można wyciągnąć wniosek z badania. Badanie jest niebolesne, nieinwazyjne i nie niesie za sobą ryzyka jakichkolwiek powikłań.
