Pryszcze na brodzie – przyczyny powstania i sposoby eliminacji

Pryszcze na brodzie nierzadko występują w towarzystwie zaskórników, wykwitów grudkowych, krostkowych oraz zmian ropnych i blizn. Ich powstanie uwarunkowane jest wieloczynnikowo. Sposoby ich zwalczania najlepiej skonsultować ze specjalistą. W tym celu można się udać do dermatologa lub kosmetologa. Nieestetyczny wygląd pryszczy sprawia, że osoby o cerze problematycznej wykazują niską samoocenę i utrudnione kontakty interpersonalne.

Przyczyny pryszczy na brodzie

Główną przyczyną pryszczy na brodzie są hormony. Zmiany zachodzące w układzie hormonalnym determinują wzmożoną pracę gruczołów łojowych, w konsekwencji czego często dochodzi do rozwoju stanu zapalnego. Czynnikami predysponującymi do powstania bolących pryszczy na brodzie są także zwiększona produkcja sebum, nadmierne rogowacenie przewodów wyprowadzających i ujść gruczołów łojowych powodujące ich zaczopowanie oraz kolonizacja bakterii. Specjaliści donoszą ponadto, że nie bez znaczenia na powstawanie pryszczy pozostaje dieta czy poziom zanieczyszczenia środowiska. Mogą się pojawić podczas miesiączki, ciąży lub w wyniku działania silnego stresora. Zmiany skórne najczęściej dotykają młodzież, ale pryszcze na brodzie mogą wystąpić także po 30 roku życia.

Czym są podskórne pryszcze na brodzie?

Podskórne pryszcze na brodzie są objawem trądziku grudkowego będącego rodzajem trądziku młodzieńczego typowego dla okresu dojrzewania. Charakterystycznym symptomem jest zaczerwienienie skóry wokół podskórnych pryszczy, czyli widocznych i wyczuwalnych przy dotykaniu wypukłości skóry. Na skórze pojawiają się bolesne grudki, którym nierzadko towarzyszą liczne krosty czy zaskórniki. Mówi się wówczas o trądziku grudkowo-krostkowym i grudkowo-zaskórnikowym. Zmiany, oprócz tego, że występują na brodzie, często lokalizują się w pozostałych składowych tzw. strefy T, czyli na czole i nosie.

Za przyczynę powstania podskórnych pryszczy na brodzie uważa się naciek komórkowy, przerost tkanki oraz nadmierną ilość łoju i brudu gromadzoną w gruczołach łojowych, ulegających przez to otorbieniu. Nie powinno się wyciskać grudek, gdyż próby samodzielnego pozbycia się zmian mogą sprowokować zaostrzenie stanu zapalnego.

Trądzik ropowiczy – ropne pryszcze na brodzie

Ropne pryszcze na brodzie są objawem typowym dla trądziku ropowiczego. Często występują w towarzystwie przetok, które pozostawiają po sobie blizny. Zmiany skórne wypełnione są treścią ropną lub ropno-krwistą i są częstym problemem osób o cerze tłustej.

Jak pozbyć się pryszczy na brodzie?

Podstawowym sposobem zwalczania pryszczy na brodzie jest odpowiednia higiena i pielęgnacja skóry twarzy. W tym celu konieczne jest stosowanie odpowiednich środków.

Zarówno w aptekach, jak i drogeriach baza preparatów do cery problematycznej jest bardzo bogata. Wybierając je, należy kierować się możliwie najmniejszą zawartością konserwantów i substancji zapachowych o istotnym potencjale uczulającym i drażniącym. Wyróżnia się:

• preparaty do demakijażu usuwające kosmetyki kolorowe i oczyszczające skórę;

• toniki do odświeżenia i przywracania cerze właściwego pH;

• kremy, których główną funkcją jest utrzymanie prawidłowej gospodarki wodno-tłuszczowej w naskórku, mające działanie oczyszczające, ochronne i nawilżające;

• maseczki kosmetyczne tworzące powłokę oczyszczającą, odżywiającą, wygładzającą cerę, która zapewnia także przenikanie zawartych w preparacie substancji aktywnych, służące do uzupełnienia zabiegów kosmetycznych;

• preparaty punktowe redukujące pryszcze i przyspieszające proces regeneracji w miejscu wystąpienia wykwitów, działające kojąco i kamuflująco.

Warto też 2–3 razy w tygodniu robić peeling.

W ciężkich przypadkach konieczna bywa farmakoterapia. Leczenie początkowo opiera się na stosowaniu preparatów działających miejscowo, a przy ich nieskuteczności niezbędne jest leczenie ogólnoustrojowe antybiotykami. Najczęściej stosuje się tetracyklinę, doksycyklinę, azytromycynę i limecyklinę. Dobre działanie mają środki zawierające kwas salicylowy o działaniu antyseptycznym czy mocznik i kwas azelainowy o działaniu keratolitycznym. Pomocne są też preparaty przeciwzapalne i przeciwbakteryjne zawierające cynk.

Jak skutecznie walczyć z trądzikiem? Dowiesz się tego filmu:

Dieta w eliminacji pryszczy na brodzie

Liczne badania potwierdzają, że dieta to istotny sposób, w jaki można się pozbyć pryszczy na brodzie. Powinna być prawidłowo zbilansowana i dostarczać wszystkich niezbędnych składników odżywczych, mineralnych i witamin (A, C, B, PP). Szczególne znaczenie mają kwasy tłuszczowe omega 3 i omega 6, głównie niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe linolowy i α-linolenowy. Ich doskonałym źródłem są ryby morskie, takie jak łosoś, makrela i dorsz, a także tran, nasiona lnu, chia, orzechy włoskie, oliwa z oliwek i olej rzepakowy.

Produktami o pozytywnym działaniu na skórę z pryszczami są ponadto: natka pietruszki, papryka, brukselka, czarna porzeczka, fermentowane produkty mleczne, wątroba wołowa i wieprzowa, marchew, drożdże, otręby pszenne, nasiona roślin strączkowych, produkty pełnoziarniste, kiełki, skrzyp i szpinak. Trzeba ograniczyć spożycie produktów o wysokim indeksie glikemicznym, fast food, mocno przetworzonej żywności, czekolady, cytrusów, mocnej kawy i herbaty oraz alkoholu.

Odpowiednia dieta poprawi nawilżenie, gęstość i elastyczność skóry. Zmniejszy stan zapalny, hamując wydzielanie cytokin. Ograniczy rozrost keratynocytów w kanale łojowym. Determinuje ich prawidłowe złuszczanie i ilość produkowanego sebum.

Bibliografia:

1. Macioł D., Kordus K., Śpiewak R., Kosmetyki do cery trądzikowej dostępne w drogeriach: Analiza deklarowanych składników aktywnych oraz substancji potencjalnie niebezpiecznych, „Estetologia Medyczna i Kosmetologia”, 2012, 2(3), s. 83-88.

2. Dawidziak J., Balcerkiewicz M., Dieta jako uzupełnienie leczenia trądziku pospolitego (Acne vulgaris). Część II. Kwasy tłuszczowe, indeks glikemiczny, przetwory mleczne, „Farmacja Współczesna”, 2016, 9, s. 67-72.

3. Jarmuda S., Łabędzka-Gardy M., Żaba R., Trądzik pospolity w praktyce lekarza rodzinnego, „Family Medicine & Primary Care Review”, 2010, 12(4), s. 1113–1118.