Poziome ustawienie kości krzyżowej z pogłębieniem lordozy lędźwiowej to zjawisko patologiczne ustawienia kości krzyżowej w odcinku lędźwiowym i wymaga postępowania korekcyjnego. Tendencja do poziomego ustawienia kości krzyżowej objawia się w charakterystyczny sposób i może dotyczyć dzieci i osób dorosłych.
Poziome ustawienie kości krzyżowej, co to znaczy?
Poziome ustawienie kości krzyżowej to wada postawy zlokalizowana w odcinku lędźwiowym. Charakteryzuje się pogłębieniem fizjologicznej lordozy lędźwiowej, a w badaniach obrazowych stwierdza się poziome ustawienie kości krzyżowej. Sylwetka odznacza się wygięciem odcinka lędźwiowego, uwypuklonymi pośladkami i wypiętym brzuchem. Proporcje ciała są zaburzone, a nadmierne wygięcie może powodować poważne powikłania, jak bóle krzyża, mrowienia w nogach, zaburzenia menstruacyjne czy pracy nerek.
Poziome ustawienie kości krzyżowej - objawy
Charakterystycznymi objawami opisującymi poziome ustawienie kości krzyżowej, są wyraźnie uwypuklone pośladki z powodu nadmiernego przodopochylenia miednicy oraz wypięty brzuch. W konsekwencji ustawienia miednicy, rysuje się litera „C” pomiędzy pośladkami a piersiowym odcinkiem kręgosłupa. Lordoza lędźwiowa ma ostre i krótkie wcięcie.
Oprócz typowej budowy hiperlordozy lędźwiowej, występują dolegliwości bólowe od kręgosłupa, czasem promieniuje do nóg. Ból może ustąpić po odciążeniu uciśniętych tkanek lub przyjęciu odpowiedniej pozycji podczas odpoczynku.
Charakterystyczna postawa, wiąże się z osłabieniem i wzmożonym napięciem przeciwstawnych grup mięśniowych.
Do mięśni nadmiernie napiętych a tym samy skróconych, leżących po stronie lordozy lędźwiowej należą: mięsień biodrowo- lędźwiowy, mięsień prosty uda, mięsień czworoboczny lędźwi oraz mięsień prostownik grzbietu.
Do grupy mięśni rozciągniętych i osłabionych należą: mięśnie kulszowo- goleniowe, mięśnie brzucha, mięśnie pośladków oraz mięśnie prostownik w odcinku piersiowym.
Nie leczenie objawów i przyczyn mogą spowodować wystąpienie powikłań, np. zaburzenia pracy stawów biodrowych, kończyn dolnych czy chroniczne dolegliwości bólowe kręgosłupa.
Poziome ustawienie kości krzyżowej - leczenie
Leczenie poziomego ustawienia kości krzyżowej uzależnione jest od stopnia wygięcia i obecności towarzyszących objawów. W ekstremalnych przypadkach, hiperlordoza wymaga noszenie gorsetu ortopedycznego wymuszającego właściwe ustawienie kręgosłupa. Czasem niezbędna jest również operacja. Do tego rodzaju leczenia kwalifikują się osoby, które z powodu poziomego ustawienia kości krzyżowej mają problemy z chodzeniem, cierpią na bóle spowodowane uciskiem na nerwy lub narządy wewnętrzne.
Lekarz doraźnie może zalecić terapię farmakologiczną w celu zmniejszenia bólu lub stanów zapalnych.
Podstawą leczenie, jest gimnastyka korekcyjna i zabiegi fizykoterapeutyczne, mające na celu wzmocnienie osłabionych mięśni i rozciągnięcie nadmiernie napiętych. Odpowiednio dobrane ćwiczenia i systematyka ich wykonywania, nie dopuszczą do pogłębiania się wady postawy i ograniczą występowanie dolegliwości bólowych.
Uzupełnieniem leczenia jest zapewnienie optymalnych warunków środowiskowych do pracy, nauki i wypoczynku. Odpowiednio dobrany materac do spania, poduszki i meble wypoczynkowe powinny dawać możliwość utrzymania fizjologicznego i zarazem wygodnego ułożenia kręgosłupa.
Jak dbać o kręgosłup? Dowiesz się tego z filmu:
Poziome ustawienie kości krzyżowej - rehabilitacja
Program rehabilitacji powinien obejmować postępowanie korekcyjne rozciągając mięśnie nadmiernie napięte i wzmacniające mięśnie zbyt rozciągnięte. Należy pamiętać o stabilizacji miednicy podczas ćwiczeń skupionych na odcinku lędźwiowym i stabilizacji odcinka lędźwiowego przy ćwiczeniach na miednicę.
Niezbędnym elementem korekcji pleców, jest skupienie na nieprzekraczaniu stopni ruchomości fizjologicznej w stawach, ponieważ, np. zbyt duży wyprost w stawie biodrowym( powyżej 15 stopni) zwiększa lordozę lędźwiową i pogłębia wadę.
Najdogodniejszymi ćwiczeniami na korekcje tej wady postawy, są ćwiczenia w pozycjach leżących przodem lub tyłem. Uzupełnieniem rehabilitacji mogą być ćwiczenia w wodzie, pływanie, joga.
Warto korzystać z masażu klasycznego pobudzającego mięśnie rozciągnięte i rozluźniające mięśnie przykurczone. W szczególnych przypadkach zalecana jest terapia manualna.
W procesie rehabilitacji wady postawy, ważne jest kształtowanie i utrwalanie nawyku prawidłowej postawy ciała. Należy zwracać uwagę na ustawienie miednicy, kolan i stóp, brzucha, miednicy i głowy. Doskonalenie postawy warto zacząć od korekcji małych stawów stopniowo przechodząc do większych i globalnych.
Ważne z punktu widzenia niemal każdej wady postawy jest uświadomienie osobie oraz jej rodzinie, o rodzaju oraz skutkach występowania wady. W głównej mierze chodzi o zachęcenie do pracy i uświadomienie trudów korekcji.
