Nalgesin Forte to lek przeciwbólowy. Dodatkowo zmniejsza stan zapalny oraz obniża gorączkę. Lek stosowany jest przede wszystkim u pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem stawów, osteoartrozą (choroba zwyrodnieniowa stawów), zesztywniającym zapalenia stawów kręgosłupa, młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów. Podawany jest również przy ostrych stanach zapalnych narządu ruchu (np. zwichnięcia i skręcenia, bezpośrednie urazy, ból odcinka krzyżowo-lędźwiowego kręgosłupa, zapalenie kaletek maziowych, zapalenie pochewki maziowej ścięgien) oraz atakach dny moczanowej. Nalgesin Forte doskonale łagodzi bóle menstruacyjne oraz ostre bóle pooperacyjne i obrzęki, które mogą pojawić po zabiegu chirurgicznym lub wyrwaniu zęba.
Substancją czynną w leku jest naproksen sodowy. Pojedyncza tabletka zawiera 550 mg naproxenu sodowego, co odpowiada 500 mg naproksenu. Dodatkowo w skład tabletki wchodzą powidon K 30, celuloza mikrokrystaliczna, talk, magnezu stearynian oraz w otoczce tabletki - Opadry 02F205004 blue: hypromeloza, tytanu dwutlenek (E 171), makrogol 8000 i indygotyna (E 132).
Nalgesin Forte – przeciwwskazania
Mimo że lek ma szerokie zastosowanie to zdarzają się sytuacje, gdy preparat nie może być przepisany. Przeciwwskazaniem do podania leku jest uczulenie na substancję czynną lub inny składnik leku. Farmaceutyku nie powinny przyjmować osoby, u których po podaniu leku na bazie kwasu acetylosalicylowego lub innych niesteroidowych leków przeciwzapalnych wystąpiły problemy z oddychaniem (astma oskrzelowa), pokrzywka oraz nieżyt nosa. Nalgesin Forte może być niebezpieczny dla osób, które chorują lub chorowały w przeszłości na wrzody żołądka, jelit lub inne schorzenie układu pokarmowego. Przeciwwskazaniem są także wystąpienie w przeszłości krwawienia lub perforacji w obrębie układu pokarmowego po przyjęciu NLPZ, zaburzenia wątroby, nerek, niewydolność serca. Leku nie mogą przyjmować także kobiety w trzech ostatnich miesiącach ciąży.
Szczególne środki ostrożności powinny zachować osoby, które mają lub miały krwawienie, owrzodzenie lub perforację układu pokarmowego. W ich przypadku decyzja o wydaniu leku zawsze należy do lekarza. Lek nie jest wskazany pacjentom, którzy zmagają się wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego i chorobą Crohna. Może się zdarzyć, że przyjmowanie leku spowoduje nawrót lub zaostrzenie przebiegu choroby, dlatego decyzja o przepisaniu leku może podjąć tylko lekarz. W przypadku pacjentów z niewydolnością nerek, wątroby, serca lub z wysokim ciśnieniem decyzja także należy do lekarza.
Osoby, które przyjmują lek muszą mieć na uwadze, że farmaceutyk może zwiększać ryzyko wystąpienia zawału serca lub udaru mózgu. Im dłużej lek jest przyjmowany tym większe ryzyko, dlatego Nalgesin Forte powinien być przyjmowany możliwie jak najkrócej i w jak najmniejszej dawce.
Dużą ostrość w stosowaniu leku powinny zachować także kobiety, które starają się o dziecko lub mają problem z zajściem w ciążę. W ich przypadku – przed rozpoczęciem leczenia – konieczna jest konsultacja z lekarzem. Uważać powinny także osoby starsze. One również powinny stosować lek możliwie jak najkrócej i w jak najmniejszych dawkach.
Nalgesin Forte – dawkowanie
Schemat dawkowania leku zależy przede wszystkim od wieku pacjenta oraz schorzenia, z którym się zmaga. Osoby dorosłe oraz młodzież powyżej 16 roku życia (lek nie może być stosowany u osób poniżej 16 roku życia), które zmagają się z reumatoidalnym zapaleniem stawów, chorobą zwyrodnieniową stawów, zaleca się przyjmować od 550 -1100 mg leku w dwóch podzielonych dawkach.
Przy ostrych dolegliwościach mięśniowo-szkieletowych chorzy powinni przyjmować – w pierwszej fazie leczenia - 550 mg substancji czynnej, a następnie stosować 550 mg co 12 godzin lub 275 mg co 6 - 8 godzin.
Osoby, które mają ostry atak dny moczanowej powinny przyjąć 825 mg leku, a następnie przyjmować dawkę 275 mg co 8 godzin.
W przypadku pań, którym dokuczają bolesne miesiączki zaleca się stosowanie 550 mg leku, a następnie, jeśli to konieczne, podaje się 550 mg co 12 godzin lub 275 mg co 6 - 8 godzin.
W przypadku pacjentów z ostrym bólem pooperacyjnym początkowa dawka powinna wynosić 550 mg, a następnie podaje się 550 mg co 12 godzin lub 275 mg co 6 - 8 godzin.
U młodzieży w wieku 16 lat oraz masie ciała 50 kg lub większej, która zmaga się z młodzieńczym idiopatycznym zapaleniem stawów zaleca się przyjmowanie 550 - 825 mg leku w dwóch podzielonych dawkach.
Pod żadnym pozorem nie można przyjmować podwójnych dawek leku. Przyjęcie zbyt dużej dawki leku może wywołać bóle brzucha, nudności, wymioty, zawroty głowy, szumy uszne, drażliwość, a w cięższych przypadkach również krwawe wymioty, smoliste stolce, zaburzenia świadomości, zaburzenia oddychania, drgawki i niewydolności nerek. Wystąpienie tego rodzaju objawów wymaga natychmiastowej konsultacji z lekarzem.
Jeśli dolegliwości, z powodu których lek był stosowany ustąpiły farmaceutyk można bez obaw odstawić.
Jak bezpiecznie przyjmować leki? Dowiesz się tego z filmu:
Nalgesin Forte – interakcje z innymi lekami
Nalgesin Forte może wchodzić w interakcje z innymi lekami. Farmaceutyku nie można stosować równocześnie z innych lekami przeciwbólowymi (szczególnie z NLPZ oraz tymi na bazie kwasu acetylosalicylowego), a także z lekami stosowanymi u pacjentów z zakrzepicą, cukrzycą, lekami przeciwpadaczkowymi, na nadciśnienie, zwiększających wydalanie moczu (furosemid), stosowanymi w leczeniu zaburzeń psychicznych (lit), nasilającymi wydalanie kwasu moczowego z organizmu i zapobiegającymi napadom dny moczanowej (probenecyd), blokujących działanie układu odpornościowego (cyklosporyna), leków stosowanych w terapii chorób nowotworowych (metotreksat), leków stosowanych w terapii AIDS (zydowudyna) oraz kortykosteroidami.
Nalgesin Forte – działania niepożądane
Przyjmowanie leku Nalgesin Forte może wywołać szereg działa niepożądanych. Do tych najczęściej występujących należą:
- ciężkie zaburzenia żołądkowe, zgaga, zaparcia lub ból brzucha;
- wymioty z domieszką krwi lub przypominające fusy od kawy;
- czarne stolce lub krew w moczu;
- reakcje skórne, takie jak swędząca wysypka;
- trudności w oddychaniu i (lub) obrzęk twarzy lub gardła;
- zmęczenie z utratą apetytu;
- ból gardła z owrzodzeniem jamy ustnej, zmęczenie i gorączka;
- krwawienie z nosa, wybroczyny skórne, świąd, wysypka, czerwone plamki;
- nietypowe zmęczenie oraz zmniejszenie wydalania moczu,
- obrzęk twarzy, stóp lub nóg, ból w klatce piersiowej, zaburzenia świadomości;
- bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia równowagi, senność, , - szumy uszne, zaburzenia słuchu;
- zaburzenia widzenia;
- obrzęki, szybka akcja serca lub kołatanie serca, pragnienie, potliwość;
- krwawienie i (lub) perforacja w obrębie żołądka, wymioty z krwią pochodzącą z żołądka lub przełyku, krew w stolcu;
- zmiany aktywności enzymów wątrobowych, żółtaczka;
- depresja, zaburzenia snu, niezdolność do koncentracji, bezsenność, złe samopoczucie;
- bóle i osłabienie mięśni;
- utrata włosów (łysienie), fotoalergiczne zapalenie skóry,
- zaburzenia słuchu, szumy uszne;
- zastoinowa niewydolność serca;
- reakcje nadwrażliwości, zaburzenia miesiączkowania;
- zaburzenia czynności nerek (kłębuszkowe zapalenie nerek, krwiomocz, śródmiąższowe zapalenie nerek, zespół nerczycowy, niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych);
- zmiany morfologii krwi (eozynofilia, granulocytopenia, leukopenia, trombocytopenia, niedokrwistość aplastyczna, niedokrwistość hemolityczna);
- eozynofilowe zapalenie płuc;
- zapalenie błon otaczających ośrodkowy układ nerwowy (aseptyczne zapalenie opon);
- martwica naskórka, rumień wielopostaciowy, reakcje nadwrażliwości na światło przypominające późną porfirię skórną i pęcherzowe oddzielenie się naskórka, zespół Stevensa-Johnsona, pokrzywka;
- zapalenie błony śluzowej jamy ustnej (wrzodziejące zapalenie jamy ustnej);
- zapalenie naczyń krwionośnych;
- reakcje nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy), wysokie stężenie cukru we krwi (hiperglikemia), niskie stężenie cukru we krwi (hipoglikemia).
