Najczęstsze wady wzroku - nadwzroczność, krótkowzroczność, astygmatyzm i prezbiopia

Wady wzroku wymagają korekcji okularami, soczewkami kontaktowymi lub zabiegami laserowymi. Noszenie źle dobranych szkieł lub rezygnacja z leczenia złego widzenia powoduje dyskomfort oraz często dolegliwości, takie jak ból głowy czy zmęczenie oczu.

Co to jest i na czym polega dalekowzroczność?

Nadwzroczność jest wadą dziedziczoną, która często rozwija się (pogłębia) wraz z wiekiem. Dalekowidz odczuwa zmęczenie oczu i ból głowy podczas długotrwałego czytania lub pracy przy monitorze komputera. 

• dalekowzroczność mała - do + 2 dioptrii,
  
• dalekowzroczność średnia - od + 2,5 dioptrii do + 6 dioptrii,
  
• dalekowzrocznoć duża - powyżej + 6 dioptrii.
  

Nadwzroczność u dzieci najczęściej współwystępuje z zezem zbieżnym.

Hyperopia jest korygowana soczewkami kontaktowymi i wypukłymi szkłami sferycznymi o wartości dodatniej.

Krótkowzroczność - przyczyny i korekcja

Krótkowzroczność to druga (wraz z nadwzrocznością) najczęściej występująca wada wzroku. Spowodowana jest wydłużeniem gałki ocznej, co powoduje wadliwe załamanie promieni światła docierających do oka. Obraz zamiast na siatkówce, ogniskowany jest przed siatkówką. Krótkowidz stosunkowo dobrze widzi z bliska, ale ma trudność z ostrym widzeniem dali. Ponadto występuje duża trudność z widzeniem nocnym, obraz jest zamazany, a wokół niego pojawia się ramka.

Laserowa korekcja wzroku. Zobacz film i przekonaj się jak wygląda taki zabieg

Myopia zaczyna się ujawniać przed zakończeniem dojrzewania, co jest spowodowane przede wszystkim zachodzącymi wówczas w organizmie zmianami hormonalnymi.

U kobiet, które zostały zdiagnozowane jako krótkowidzki, w czasie ciąży często dochodzi do pogłębienia wady. Krótkowzroczność koryguje się soczewkami kontaktowymi oraz szkłami wklęsło-wypukłymi i rozpraszającymi o mocach minusowych.

Astygmatyzm – rodzaje i sposoby korekcji niezborności

Astygmatyzm, czyli niezborność rogówkowa, różni się od pozostałych wad refrakcyjnych oka tym, że dotyczy niesymetryczności rogówki oka. Kształt rogówki nie jest kulisty, ale owalny i lekko spłaszczony, przypominający piłkę do rugby. 

Ta anomalia powoduje, że wpadająca do oka wiązka światła jest nieprawidłowo ogniskowana, przez co astygmatycy widzą nieostry obraz zarówno z bliska, jak i z daleka. Wadę tę można rozpoznać, wykonując prosty test: należy patrzeć na dwa skrzyżowane palce – jeżeli ostro widziany jest tylko jeden z nich, wówczas jest to objaw astygmatyzmu regularnego i jego korekcja polega na stosowaniu szkieł cylindrycznych lub torycznych soczewek kontaktowych. 

Astygmatyzm cechujący się nierównościami na powierzchni rogówki będącymi konsekwencją urazu lub wypadku, określany jest mianem astygmatyzmu nieregularnego. Koryguje się go twardymi soczewkami kontaktowymi lub żelami okulistycznymi, które wyrównują strukturę oka.

Subtelny astygmatyzm występuje niemal u każdego człowieka. Niezborność jest wadą stabilną, co znaczy, że nie ulega pogłębieniu ani samoistnemu ustąpieniu.

Astygmatyzm może współwystępować z nadwzrocznością i krótkowzrocznością.

Prezbiopia – kiedy pojawia się starowzroczność?

Starowzroczność lub starczowzroczność nie jest chorobą, a naturalnym stanem fizjologicznym oka. Niemożliwe jest zapobiegnięcie jej powstania ani wyleczenie. Oko w następstwie procesów starzenia traci zdolność do akomodacji. Dzieje się tak, ponieważ w miarę upływu lat soczewka oka staje się sztywniejsza, przez co ogranicza się również jej zdolność do akomodacji. 

Objawem prezbiopii jest problem z widzeniem przedmiotów z bliska. Konsekwencją tego jest odsuwanie ich od oczu w celu „ustawienia ostrości”. Prezbiopia występuje u każdego człowieka niezależnie od tego, czy stosuje korekcję wzroku czy nie. 

Pierwszy objaw prezbiopii polegający na niemożności wpatrywania się w znajdujące się blisko twarzy przedmioty pojawia się około 30.-40. roku życia i trwa do śmierci. Z czasem oko będzie akomodowało się coraz słabiej, więc kłopotliwe może stać się czytanie z bliska drobnego tekstu.

Starczowzroczność koryguje się multifokalnymi soczewkami kontaktowymi lub okularami ze szkłami progresywnymi lub dwuogniskowymi.