Polub nas na Facebooku
Czytasz: Leukodystrofia metachromatyczna – objawy i możliwości leczenia
menu
Polub nas na Facebooku

Leukodystrofia metachromatyczna – objawy i możliwości leczenia

ludzki mózg

Fot: iLexx / gettyimages.com

Leukodystrofia metachromatyczna ma kilka odmian klinicznych, zależnych od wieku, w którym zaczynają się objawy. Mogą pojawić się już u dzieci bądź dopiero u dorosłych.Wynikają z uszkodzenia osłonek mielinowych komórek nerwowych.

Leukodystrofia metachromatyczna jest chorobą uwarunkowaną genetycznie, w przebiegu której dochodzi do znacznego uszkodzenia istoty białej mózgu. Należy do lizosomalnych chorób spichrzeniowych. Po raz pierwszy została opisana w 1925 r., jednak dopiero w 1958 r. zidentyfikowano i opisano ją jako neurolipidozę. Nie jest to schorzenie dające jednakowe objawy u wszystkich chorych. Jego obraz kliniczny bywa bardzo zróżnicowany.

Leukodystrofia metachromatyczna – przyczyny

Podstawą leukodystrofii metachromatycznej jest niedobór i nieprawidłowa aktywność enzymu arylosulfatazy A. Stanowi to przyczynę gromadzenia się sulfatydów, generowania uszkodzeń w obrębie osłonki mielinowej komórek nerwowych. Leukodystrofia metachromatyczna jest dziedziczona w sposób autosomalny recesywny. Jeśli więc osoba ma tylko jeden wadliwy gen od jednego z rodziców, nie prezentuje objawów choroby, ale jest jej nosicielem. Może później przekazać wadliwy gen kolejnym pokoleniom. Jeśli jednak dziecko otrzyma uszkodzony gen od obojga rodziców, rozwija się pełnoobjawowa choroba.

Zobacz film: Budowa i funkcje układu nerwowego. Źródło: 36,6.

W związku z tym, że jest to schorzenie bardzo rzadkie, prawdopodobieństwo spotkania się dwóch nosicieli jest niewielkie, jednak oczywiście nie jest niemożliwe. Jeśli więc w rodzinie pojawi się dziecko z leukodystrofią metachromatyczną, przed decyzją o kolejnej ciąży rodzice powinni zasięgnąć porady specjalisty z dziedziny genetyki klinicznej.

Objawy leukodystrofii metachromatycznej

Ze względu na wiek, w którym dochodzi do rozwoju objawów leukodystrofii metachromatycznej, dzieli się ją na 3 podtypy kliniczne. Pierwszy to postać późnoniemowlęca. Początek objawów przypada na koniec 1. roku życia dziecka bądź początek 2. Główne objawy zauważalne przez rodziców czy opiekunów to zatrzymanie się rozwoju dziecka, a następnie zanik dotychczas rozwiniętych umiejętności psychofizycznych.

Następuje spadek napięcia mięśniowego, co skutkuje zaburzeniem chodu. Dziecko staje się wyraźnie nadpobudliwe. Zdarzają się również zaburzenia widzenia. Druga postać, młodzieńcza, zaczyna się później, w wieku szkolnym. Najczęściej pomiędzy 4. a 10. rokiem życia. Objawy są bardzo podobne, jednak postępują wolniej i mają słabsze nasilenie.

Zobacz film: Choroby rzadkie. Co trzeba o nich wiedzieć? Źródło: Dzień Dobry TVN.

Trzecią postacią kliniczną choroby jest leukodystrofia metachromatyczna u dorosłych. Ujawnia się nie wcześniej niż po zakończonym etapie dojrzewania. Charakteryzuje się opóźnieniem umysłowym i objawami neurologicznymi, takimi jak:

  • drgawki,
  • niedowłady pochodzenia centralnego,
  • nadpobudliwość.

Pod rozwagę klinicyści powinni również wziąć występowanie u dziecka długotrwałego stanu zapalnego pęcherzyka żółciowego bez wykazania konkretnych przyczyn tej patologii. Okazuje się bowiem, że leukodystrofia metachromatyczna może przebiegać z widmem patologii pęcherzyka żółciowego, w nawet zmianami nowotworowymi.

Jak wygląda diagnostyka leukodystrofii metachromatycznej?

Rozpoznanie leukodystrofii metachromatycznej polega na wykonaniu badań genetycznych. Jeśli rodzice mają dziecko chore na leukodystrofię metachromatyczną, a zdecydują się na kolejne, możliwe jest przeprowadzenie diagnostyki prenatalnej. Szanse bowiem na poczęcie chorego dziecka, jeśli oboje rodzice są nosicielami wadliwego genu, wynoszą 25%, na to, że dziecko będzie nosicielem – 50%, na to, że jednak będzie zdrowe – 25%.

Leczenie leukodystrofii metachromatycznej

Obecnie leczenie leukodystrofii metachromatycznej polega na leczeniu objawowym. Prowadzone są badania, które pozwalają wierzyć, że w niedalekiej przyszłości rozwiną się terapie tej rzadkiej, lecz bardzo poważnej jednostki chorobowej. Duże nadzieje pokłada się w leczeniu poprzez wykonanie przeszczepu szpiku kostnego u dzieci bez objawów klinicznych, a także na terapii genowej opartej na wprowadzeniu prawidłowego genu do fibroblastów i komórek hematopoetycznych za pomocą wektorów (nośników) wirusowych.

Zobacz film: Budowa mózgu. Źródło: 36,6.


Czy artykuł okazał się pomocny?
Tak Nie
22
4
Polecamy
Zaburzenia rozwojowe – somatyczne i emocjonalne u dzieci
Zaburzenia rozwojowe – somatyczne i emocjonalne u dzieci Dzień Dobry TVN
Zespół Ehlersa-Danlosa.
Jakie są objawy i metody leczenia?
Zespół Ehlersa-Danlosa. Jakie są objawy i metody leczenia? Dzień Dobry TVN
Choroba Krabbego u dzieci:
przyczyny, objawy, leczenie
Choroba Krabbego u dzieci: przyczyny, objawy, leczenie TVN zdrowie
Czym jest choroba Kufsa?
Objawy, przyczyny i leczenie CLN4
Czym jest choroba Kufsa? Objawy, przyczyny i leczenie CLN4 TVN zdrowie
Komentarze (0)
Nie przegap
Krosty na brzuchu – jakie mogą być przyczyny ich pojawienia się?
Krosty na brzuchu – jakie mogą być przyczyny ich pojawienia się?
Borowik – jakie są rodzaje borowików? Które są jadalne, a które trujące?
Borowik – jakie są rodzaje borowików? Które są jadalne, a które trujące?
Ognisko hipodensyjne – o czym świadczy taka zmiana?
Ognisko hipodensyjne – o czym świadczy taka zmiana?
Gnida, czyli jajo wszy – jak wygląda i jak się jej skutecznie pozbyć?
Gnida, czyli jajo wszy – jak wygląda i jak się jej skutecznie pozbyć?
Podgrzybek zajączek - jak wygląda? Czy ten grzyb jest trujący?
Podgrzybek zajączek - jak wygląda? Czy ten grzyb jest trujący?
Czerwona plamka na oku. Przyczyny i leczenie
Czerwona plamka na oku. Przyczyny i leczenie