Ruch – obok zdrowiej i zbilansowanej diety – to najlepszy sposób na uniknięcie choroby nowotworowej. Szacuje się, że u osób aktywnych prawdopodobieństwo rozwoju raka jest znacznie mniejsze. Zdaniem specjalistów ruch chroni przed rakiem piersi, szyjki macicy, nerek, okrężnicy, pęcherza moczowego czy żołądka. Ale nie tylko. Umiarkowana aktywność fizyczna w czasie choroby nowotworowej może mieć korzystny wpływ na przebieg terapii.
Rak równie groźny co choroby układu krążenia
Mimo że najwięcej Polaków umiera z powodu chorób układu krążenia, to rak – z roku na rok – przyczynia się do coraz większej liczby zgonów. Szacuje się, że każdego roku na całym świecie rozpoznaje się 18,1 mln nowych zachorowań na różnego rodzaju nowotwory. Z danych z 2016 roku wynika, że w Polsce – wśród kobiet – do najczęściej diagnozowanych nowotworów należą rak piersi, rak jelita grubego i rak płuc. U mężczyzn rozpoznaje się głównie raka prostaty, raka płuc i raka jelita grubego.
Ruch to zdrowie
WHO zaleca, aby każdy z nas znalazł w tygodniu 150 minut na umiarkowaną lub 75 minut na intensywną aktywność fizyczną. To wystarczy, aby poprawić funkcjonowanie organizmu i uniknąć wielu chorób. Ruch – zwłaszcza ten regularny – pomaga uniknąć nadwagi, otyłości, cukrzycy czy chorób układu krążenia. Pomaga także wysmuklić sylwetkę i poprawić metabolizm. Aktywność fizyczna zwiększa pojemność płuc, a także pobudza układ odpornościowy, dzięki czemu organizm lepiej radzi sobie z infekcjami.
Aktywność fizyczna w chorobie nowotworowej
Aktywność fizyczna pomaga również wrócić do zdrowia osobom, które chorują, także na nowotwory. Zdaniem wielu specjalistów odpowiednio dobrany i dopasowany do aktualnych możliwości chorego ruch, powinien być stałym elementem terapii i walki z chorobą nowotworową.
Jaka aktywność będzie na najlepsza? Na to pytanie nie da się udzielić jednoznacznej odpowiedzi. Każdy pacjent jest inny. Pacjenci zmagają się z różnymi chorobami, przed rozpoznaniem choroby prowadzili inny tryb życia. Różnie też znoszą leczenie. Wszystkie te czynniki powinny być wzięte pod uwagę, przy doborze aktywności fizycznej. Ruch przyniesie korzyść tylko wtedy, gdy będzie dopasowany do możliwości chorego i będzie to aktywność bezpieczna. Nie musi być też odciążająca, już półgodzinny spacer czy pobyt na basenie dużo zmienią. Bardzo ważne jest również to, aby znaleźć taką formę ruchu, która będzie choremu sprawiała przyjemność.
Warto zaznaczyć, że choroby towarzyszące chorobie onkologicznej, np. choroby układu krążenia czy oddechowego, nie są przeciwwskazaniem do aktywności fizycznej. Wszystko zależy od rodzaju aktywności i jej intensywności, a to zawsze powinien ustalić lekarz.
Zobacz film i dowiedz się czy powstanie uniwersalny lek na raka!
Dlaczego warto ćwiczyć?
Ćwiczenia wykonywane w czasie leczenia onkologicznego poprawiają nie tylko sprawność fizyczną. Badania pokazują, że ruch zapobiega depresji, łagodzi zmęczenie i leki, które towarzyszą terapii. Przede wszystkim jednak znacząco poprawia się jakość życia chorych. Dzięki aktywności fizycznej pacjenci nie tylko lepiej znoszą samo leczenie, a mają więcej wiary w jego powodzenie.
Kiedy aktywność może być niebezpieczna?
Przy wyborze aktywności należy wziąć pod uwagę także aktualny stan zdrowia pacjenta. Przeciwwskazaniem do uprawiania aktywności, w czasie leczenia onkologicznego, są przerzuty do kości. W takich przypadkach ruch może być niebezpieczny i przyczynić się niepotrzebnych problemów ze zdrowiem, np. złamań czy innych uszkodzeń kości.
Przeciwwskazaniem do wprowadzenia aktywności fizycznej w czasie leczenia onkologicznego są także anemia, małopłytkowość.
