Uczulenie na twarzy ma zazwyczaj postać czerwonych plam i wyprysków zlokalizowanych najczęściej na policzkach i czole. Wygląd twarzy jest źródłem dużego dyskomfortu dla chorego. W łagodzeniu zmian pomocne są domowe i specjalistyczne rozwiązania.
Skóra na twarzy jest bardzo wrażliwa i szybko reaguje na szkodliwe czynniki. Uczulenie na twarzy może się rozwinąć na skutek działania kosmetyków, promieni słonecznych lub produktów spożywczych. Najlepiej skonsultować je z dermatologiem, który określi sposób leczenia. W łagodzeniu objawów warto wspomagać się też naturalnymi sposobami.
Uczulenie na twarzy – objawy
Typowymi dla uczulenia na twarzy objawami są czerwone krostki. Wysypka nieco rzadziej ma postać ropiejących pęcherzy. Może się pojawić obrzęk, wysuszenie, łuszczenie, zaczerwienienie, pieczenie, a niekiedy uczucie palenia skóry. Może dojść do spękania i zgrubienia naskórka. Uczuleniu może towarzyszyć ból. Objawem poprzedzającym pojawianie się zmian skórnych jest świąd, który dotyczy później także niezmienionej chorobowo skóry. Wykazuje ona skłonność do uszkodzeń mechanicznych, a w następstwie drapania może dojść do wtórnej infekcji bakteryjnej, grzybiczej czy wirusowej.
Przyczyny uczulenia na twarzy
Uczulenie na twarzy stanowi najczęściej reakcję alergiczną, która jest coraz częstszym problemem zdrowotnym. Obserwowany w ostatnich latach wzrost problemów skórnych o podłożu alergicznym wzbudza niepokój. W większości przypadków za uczulenie na twarzy odpowiadają alergeny mające bezpośredni kontakt ze skórą. Zazwyczaj są to kosmetyki zawierające lanolinę, glikol propylenowy, pigmenty, konserwanty i kompozycje zapachowe. Uczulenie może być także wynikiem stosowania zbyt dużej ilości kosmetyków. Może stanowić reakcję na stres. Jest jedną z manifestacji klinicznych w nadwrażliwości pokarmowej. Bywa reakcją na produkty takie jak truskawki, czekolada, białko mleka krowiego i owoce egzotyczne, jak kaki, ananas, awokado, figa i mango. Objawy uczulenia mogą się pojawić w wyniku działania niektórych leków. Zmiany na skórze mogą być konsekwencją działania niekorzystnych warunków atmosferycznych, zwłaszcza wiatru i słońca.
W okresie niemowlęcym i u noworodków uczulenie na twarzy wywołują przede wszystkim alergeny pokarmowe. Zmiany skórne nierzadko towarzyszą alergii wziewnej sezonowej na rośliny.
Jak pozbyć się uczulenia na twarzy?
Pierwszym krokiem w leczeniu uczulenia na twarzy jest eliminacja czynnika alergicznego ze środowiska chorego. Dermatolog zazwyczaj przepisuje leki antyalergiczne, które szybko łagodzą objawy uczulenia na twarzy. Zaleca też stosowanie środków miejscowych. Zmiany skórne łagodzi maść Tormentiol. Produkt ten ma właściwości ściągające, bakteriostatyczne i przeciwzapalne. Przyspiesza gojenie się ran. Zawiera wyciąg z kłącza pięciornika. Maść najlepiej nakładać rano i wieczorem. Nie powinna być stosowana w leczeniu uczulenia na twarzy u niemowlaka. Sprawdzonym sposobem jest wypicie musującego wapna.
Do pielęgnacji skóry należy wybierać kosmetyki przeznaczone do cery alergicznej. Środki hipoalergiczne mają odczyn pH 5,5, są bezzapachowe, chronią skórę przed działaniem szkodliwych czynników zewnętrznych, działają przeciwzapalnie, odbudowują barierę lipidową, łagodzą podrażnienia i regenerują skórę. U dzieci trzeba stosować emolienty, które chronią warstwę rogową i potencjalnie zwiększają dojrzewanie bariery naskórkowej oraz jej naprawę. Ponadto wspierają aktywny metabolizm lipidów w naskórku. Preparaty emolientowe mają za zadanie nawilżać i zatrzymywać wilgoć w naskórku (efekt utworzenia na skórze warstwy hydrofobowej), zmiękczać i wygładzać skórę oraz tworzyć barierę ochronną przed niekorzystnymi czynnikami zewnętrznymi (alergenami, zanieczyszczeniami).
Co robić, gdy pojawi się uczulenie na twarzy?
W łagodzeniu uciążliwych objawów uczulenia na twarzy pomocne okazują się domowe rozwiązania. Jednym z bardziej znanych sposobów niwelujących towarzyszące uczuleniu czerwone plamy na twarzy jest maseczka z banana i ogórka. Oprócz tego, że leczy rumień, to doskonale sprawdza się w łagodzeniu stanów zapalnych. Do jej przygotowania potrzebne jest pół banana i ćwierć obranego ogórka. Produkty blenduje się przez około 30 sekund, do momentu uzyskania jednolitej konsystencji. Powstałą papkę nakłada się grubą warstwą na oczyszczoną uprzednio skórę twarzy. Maseczkę pozostawia się przez 40 minut, po czym zmywa się ją letnią wodą. Nie ma ograniczeń w częstotliwości jej stosowania.
Znanym rozwiązaniem jest preparat z żelu aloesowego, oleju z wątroby dorsza i rumianku. Należy zmieszać łyżeczkę czystego żelu aloesowego, 2 łyżeczki oleju z wątroby dorsza i kilka kropel rumiankowego olejku eterycznego. Tak powstałą miksturę należy nałożyć na twarz i wmasować ją w skórę. Najlepiej potrzymać ją przez 45 minut, po czym zmyć chłodną wodą. Zabieg ten nawilży i odżywi skórę oraz zniweluje rumień.
Korzystnie działającym rozwiązaniem jest koktajl ze świeżych buraków i marchwi. Przyrządza się go z 1 buraka, 3 marchewek i połowy szklanki niegazowanej wody mineralnej. Warzywa obiera się ze skórki i kroi na kawałki. Składniki blenduje się. Powstały koktajl należy pić na czczo codziennie rano.
Napar z liści mięty pieprzowej łagodzi uczucie podrażnienia. Zastosowanie mają też bławatek i rumianek. Łyżkę jednego z nich zalewa się 250 ml wrzątku i pozostawia pod przykryciem do zaparzenia. Po ostygnięciu uzyskuje się naturalny środek łagodzący krostki na twarzy przy uczuleniu. Namacza się nim gazę bądź wacik kosmetyczny i przemywa zmienione miejsca.
Skutecznym naturalnym preparatem na zmiany skórne jest olej arganowy. Regularnie stosowany poprawia kondycję cery. Zbawienne działanie wykazuje też olejek kokosowy.
Bibliografia:
1. Dadas-Stasiak E., Kalicki B., Jung A., Najczęściej występujące przyczyny i rodzaje alergii u dzieci w świetle aktualnej epidemiologii, „Pediatria i Medycyna Rodzinna”, 2010, 6(2), s. 92-99.
2. Kordus K., Śpiewak R., Emolienty z apteki – pomoc czy zagrożenie dla chorych na wyprysk?, „Alergia Astma Immunologia”, 2012, 17(3), s. 147-153.
3. Czarnobilska E., Czarnobilski K., Obtułowicz A., Obtułowicz K., Choroby alergiczne wieku podeszłego. Część II. Alergiczne choroby skóry, alergia na leki, „Gerontologia Polska”, 2010, 18(2), s. 57–65.
