Sernik jaglany jest słodkim, domowym wypiekiem, który doskonale sprawdzi się w diecie bezglutenowej. Podstawowym składnikiem ciasta jest kasza jaglana, będąca źródłem wielu substancji odżywczych – białka, węglowodanów, błonnika pokarmowego, a także witamin i minerałów.
Sernik jaglany – jak zrobić?
Sernik jaglany można przygotować według rozmaitych przepisów. Wszystkie jednak mają jeden wspólny i kluczowy składnik – kaszę jaglaną. Sernik przygotowuje się na spodzie z pełnoziarnistych ciasteczek, z tradycyjnych herbatników, biszkoptów lub na domowym spodzie z kruchego ciasta. Do przygotowania bezglutenowego sernika jaglanego potrzebne będą specjalne ciasteczka niezawierające glutenu – białka szkodliwego dla osób z celiakią. Dodatkowym składnikiem, który sprawi, że sernik zyska lekkości i owocowego smaku, są świeże (ewentualnie mrożone) truskawki. Częstym dodatkiem do sernika są również rodzynki i orzechy. Wierzch jaglanego wypieku można udekorować owocami lub polewą czekoladową.
Sernik jaglany z orzechami nerkowca i rodzynkami – przepis
Przygotowany sernik dostarcza około:
| kcal | 5820 |
|---|---|
| białko | 107 g |
| tłuszcz | 135 g |
| węglowodany | 827 g |
| błonnik pokarmowy | 47 g |
W kawałku sernika o wadze 120 g znajduje się około:
| kcal | 349 |
|---|---|
| białko | 6.4 g |
| tłuszcz | 8.1 g |
| węglowodany | 49 g |
| błonnik pokarmowy | 2.8 g |
Składniki na masę sernikową:
- 1,5 szklanki kaszy jaglanej,
- 2 szklanki kefiru wodnego,
- 2 szklanki mleka kokosowego,
- 2 szklanki jogurtu naturalnego,
- 1,5 szklanki orzechów nerkowca (namoczonych),
- 2 łyżki ekstraktu waniliowego,
- 150 ml cukru,
- ½ szklanki mąki ziemniaczanej,
- 6 łyżek masła,
- 1 łyżka świeżo wyciśniętego soku z cytryny,
- 1 szklanka rodzynek.
Składniki na spód:
- 1 opakowanie herbatników,
- 2 łyżeczki masła,
- 90 ml płatków jaglanych,
- 60 ml mąki ziemniaczanej,
- 60 ml mleka,
- 30 ml cukru.
Sposób przygotowania:
- Orzechy nerkowca zalej wodą i odstaw do lodówki na około 6–8 godzin. Przygotowanie ciasta najlepiej rozpocząć na następny dzień od namoczenia orzechów.
- Przygotuj spód. Do miski włóż ciasteczka i drobno je pokrusz. Dodaj mleko, masło, cukier, mąkę ziemniaczaną i płatki jaglane. Tortownicę wyłóż papierem do pieczenia. Na dno tortownicy wyłóż ciasteczkową masę.
- Tortownicę wstaw do nagrzanego do 180 stopni piekarnika. Piecz przez około 15–20 minut.
- Kaszę jaglaną wsyp na sito. Płucz pod gorącą wodą. Zagotuj 1 litr wody, a następnie wsyp kaszę i wyłącz gaz. Po około 3 minutach przelej kaszę na sito i ponownie płucz pod bieżącą wodą.
- W garnku zagotuj 2 szklanki mleka i 2 szklanki kefiru wodnego. Dodaj kaszę jaglaną i zredukuj gaz.
- Kaszę wyłóż do dużej miski. Dodaj 2 szklanki jogurtu, ekstrakt waniliowy, cukier, sok z cytryny, orzechy nerkowca, masło. Całość zmiksuj za pomocą blendera ręcznego.
- Do masy jaglanej dodaj mąkę ziemniaczaną i rodzynki. Całość wymieszaj łyżką.
- Masę sernikową przełóż na gotowy spód. Ciasto wstaw do piekarnika i piecz przez 50 minut.
Kasza jaglana – wartości odżywcze
Kasza jaglana jest produktem otrzymywanym z prosa i uznaje się ją za najstarszą z kasz. Posiada wysoką wartość odżywczą, dzięki której wykazuje liczne właściwości prozdrowotne. W 100 g kaszy jaglanej znajduje się około 10,5 g łatwo przyswajalnego białka, 71 g węglowodanów, 2,8 g tłuszczu oraz 3,2 g błonnika pokarmowego. W jej składzie występują również cenne dla organizmu witaminy i minerały, m.in. witaminy z grupy B i witamina E, krzem, magnez, wapń, fosfor, żelazo, potas. Kasza jaglana dostarcza także lecytyny o korzystnym wpływie na funkcjonowanie układu nerwowego. Produkt ten cechuje się lekkostrawnością oraz zasadotwórczym charakterem, dzięki czemu chroni przed zakwaszeniem organizmu. Kasza jaglana nie zawiera glutenu, czyli mieszaniny białek wywołujących niepożądane objawy u osób chorujących na celiakię lub nietolerancję glutenu.
Kasza jaglana – właściwości zdrowotne
Kasza jaglana wykazuje pozytywny wpływ na układ pokarmowy. Zawarte w niej składniki regulują procesy trawienne i przyczyniają się do przyspieszenia przemiany materii, wspomagając odchudzanie. Obecność witamin z grupy B oraz lecytyny sprawia, że kasza jaglana usprawnia zdolności poznawcze: pamięć, koncentrację i uwagę. Ponadto redukuje stres i działa przeciwdepresyjnie. Kasza jaglana wykazuje właściwości rozgrzewające i antywirusowe, a także wzmacnia osłabiony organizm. Z tego powodu jest szczególnie zalecana w okresie zwiększonej zapadalności na przeziębienia i infekcje dróg oddechowych. W składzie kaszy jaglanej występują duże ilości krzemu, który zapewnia optymalną kondycję skóry, włosów i paznokci, a dodatkowo przeciwdziała odwapnianiu kości i przyspiesza proces regeneracji po urazach. Kasza jaglana przyczynia się również do obniżenia poziomu „złego” cholesterolu, który sprzyja rozwojowi miażdżycy. Zawarte w niej substancje działają ochronnie na wątrobę i błonę śluzową żołądka. Kasza jaglana jest źródłem związków o właściwościach antyoksydacyjnych, które redukują szkodliwe działanie wolnych rodników tlenowych. Dzięki temu zapobiegają one rozwojowi różnych chorób, m.in. nadciśnienia tętniczego, miażdżycy, choroby niedokrwiennej mięśnia sercowego, nowotworów, a także hamują procesy starzenia się organizmu.
Kasza jaglana – diety
Kasza jaglana jest produktem bezglutenowym, dlatego powinna pojawić się w diecie alergików oraz osób chorujących na celiakię. Ze względu na właściwości wysuszające nadmiar wydzieliny i zmniejszające stan zapalny błon śluzowych może być stosowana jako środek wspomagający leczenie infekcji dróg oddechowych oraz uporczywego kataru. Kasza jaglana jest zalecana w diecie zasadotwórczej stanowiącej metodę wspomagania równowagi kwasowo-zasadowej organizmu. Kasza jaglana, podobnie jak inne produkty zbożowe, ma wysoką wartość energetyczną – 100 g dostarcza około 350 kcal. Nie powinny jednak rezygnować z jej jedzenia osoby na diecie odchudzającej, gdyż zawarte w niej składniki stymulują procesy przemiany materii. Kasza jaglana odznacza się wysokim indeksem glikemicznym wynoszącym 71. Oznacza to, że po jej spożyciu dochodzi do szybkiego wzrostu poziomu cukru we krwi, co jest zjawiskiem niewskazanym u osób z cukrzycą.
