Rak zrazikowy piersi stanowi około 10% wszystkich diagnozowanych nowotworów piersi u kobiet. Należy do postaci złośliwych, co związane jest z jego naciekaniem. Gruczolakorak zrazikowy prostaty jest najczęstszym podtypem raka gruczołu krokowego (stercza) u mężczyzn. Czym charakteryzują się oba nowotwory i jak je leczyć?
Rak gruczołu krokowego
Nowotwór zrazikowy prostaty jest pod względem histopatologicznym najczęstszym rodzajem raka gruczołu krokowego. W prawie 90% przypadków jest to nowotwór wieloogniskowy. Zmiany nowotworowe lokalizują się w obwodowej strefie stercza. Czynnikami ryzyka w przypadku raka zrazikowego inwazyjnego są:
- wiek – mężczyźni po 65 roku życia są najbardziej narażeni;
- rasa – statystyki mówią, że największym ryzykiem obarczeni są mężczyźni rasy czarnej (około 2,5-krotnie);
- czynniki genetyczne – istnieje duża szansa na dziedziczenie predyspozycji do choroby, jeśli wystąpiła ona u co najmniej 3 krewnych I stopnia;
- dieta – prawdopodobieństwo rozwoju raka zrazikowego prostaty wzrasta u osób spożywających duże ilości nabiału, mięsa, wysoko przetworzonych produktów spożywczych oraz bogatych w tłuszcze zwierzęce;
- choroby weneryczne – w badaniach wykazano korelację między chorobami przenoszonymi drogą płciową a ryzykiem naciekającego raka prostaty;
- palenie tytoniu – zwiększone ryzyko choroby zaobserwowano u nałogowych palaczy, chociaż doniesienia te nie są do końca jasne.
Objawy wczesnego raka gruczołu krokowego nie są widoczne. Jednakże w większości przypadków nowotwór diagnozuje się właśnie we wczesnej fazie. Objawami klinicznymi gruczolakoraka zrazikowego są: trudności w oddawaniu moczu, uczucie stałego parcia na mocz, pieczenie i ból w cewce moczowej, wąski strumień moczu, a czasami również krwinkomocz.
Leczenie raka zrazikowego zależy od oceny lekarza prowadzącego. Bierze on pod uwagę wiele składowych. Przede wszystkim stopień zaawansowania choroby, wiek i ogólny stan zdrowia pacjenta, występowanie chorób towarzyszących oraz ryzyko podjęcia określonej terapii. W przypadku zaawansowanych rodzajów nowotworów stosuje się zazwyczaj terapię hormonami. W pierwszej kolejności należy wdrożyć hormonalną kastrację pacjenta lub blokowanie produkcji androgenów, zwanej ablacją androgenową (ADT). W przypadku nowotworów opornych na kastrację lekarze decydują się na podawanie określonego stężenia testosteronu. Rokowanie raka gruczołu krokowego zależy od jego stadium. Pięcioletnie przeżycie dla stadium miejscowego wynosi 100%. Nieco gorzej rokują nowotwory stadium rozsianego – około 30%.
Zobaczcie, jakie są objawy raka piersi:
Rak piersi
Naciekający, zrazikowy rak piersi (ILC) stanowi około 10% wszystkich złośliwych postaci raków piersi, które diagnozowane są u kobiet. Rak zrazikowy sutka in situ tworzy się z tych komórek, które mają zdolność do produkowania wydzieliny gruczołowej. Objawy tego rodzaju raka pojawiają się znacznie później, gdyż lokalizuje się on tak, że nie powoduje zastoju wydzieliny. Dlatego też rozpoznaje się go dość późno.
Polecamy: Rak sutka - objawy, rozpoznanie, leczenie i rokowanie
Czynnikami ryzyka zrazikowego nowotworu piersi są:
- wiek – ryzyko wzrasta wraz z wiekiem kobiet, ze szczytem zachorowalności po 50 roku życia;
- genetyka – obecność genów BRCA1 oraz BRCA2 sprzyja rozwojowi choroby;
- ekspozycja na promieniowanie jonizujące;
- brak przebytych ciąż;
- długotrwałe przyjmowanie terapii hormonalnej;
- nadwaga.
Objawy towarzyszące nowotworom piersi i sutka to najczęściej: powiększone węzły chłonne w okolicy pach, obrzęk i ból piersi, wysoka temperatura czy osłabienie organizmu.
Leczenie raka piersi i sutka uzależnione jest od rodzaju i zaawansowania nowotworu. W przypadku raków zrazikowych przedinwazyjnych stosuje się leczenie chirurgiczne. U 25% pacjentów istnieje ryzyko pojawienia się postaci inwazyjnej. Najczęściej zaleca się wycięcie zmiany z radioterapią lub bez niej, bądź też amputację piersi. Rokowanie uzależnione jest od tego, w którym stadium choroby wdroży się leczenie. Wczesne wykrycie daje większe szanse na pokonanie nowotworu.
Bibliografia
- P. Skotnicki, Ł. Wohadlo, B. Sas-Korczyńska, M. Reinfuss, J.W. Mituś, T. Walasek, Klasyczna postać naciekającego zrazikowego raka piersi w materiale Krakowskiego Oddziału Centrum Onkologii: obraz kliniczny, wyniki leczenia, czynniki prognostyczne u chorych leczonych w okresie 1980–2005, „Nowotwory. Journal of Oncology” 2016, R. 66, nr 1, s. 26–34.
- M.J. Barry, L.H. Simmons, Prevention of Prostate Cancer Morbidity and Mortality: Primary Prevention and Early Detection, „Med Clin North Am” 2017, nr 101(4), s. 787–806.
