Leczenie niepowikłanego kaszlu kenelowego u psów zazwyczaj ograniczone jest do stosowania preparatów przeciwkaszlowych oraz antybiotyków. Istnieją skuteczne szczepionki przeciwko czynnikom wywołującym tę chorobę. Powinny być podawane każdemu szczeniakowi.
Co to jest kaszel kenelowy?
Kaszel kenelowy (inaczej kaszel psiarniowy) to potoczna nazwa infekcyjnego, wirusowo-bakteryjnego zapalenia tchawicy oraz oskrzeli, które rozwija się u psów, szczególnie późną jesienią i wczesną wiosną. Jest to choroba przenoszona drogą kropelkową, np. podczas kichnięcia chorego psa lub po bezpośrednim kontakcie z zakaźną wydzieliną z nosa. Drobnoustroje odpowiedzialne za infekcję mogą być także przenoszone przez ręce ludzi czy przedmioty, takie jak miska z wodą. Dlatego też na rozwinięcie się kaszlu kenelowego narażone są wszystkie psy, każdej rasy oraz w każdym wieku, które podczas spacerów mają styczność z innymi osobnikami.
Szczególnie często kaszel kenelowy występuje u psów, które przebywają na stałe w dużych skupiskach, np. w schroniskach czy hotelach dla zwierząt. Choroba rozprzestrzenia się w takich warunkach pomiędzy zwierzętami bardzo szybko.
Jakie są przyczyny kaszlu kenelowego?
Infekcyjne zapalenie tchawicy oraz oskrzeli wywoływane jest zarówno przez wirusy, jak i przez bakterie. Zazwyczaj choroba rozpoczyna się wniknięciem wirusa, np. z rodzaju psiego adenowirusa typu 2 lub paragrypy psów (Parainfluenza canis), do nabłonka górnych dróg oddechowych. Po osłabieniu przez te drobnoustroje miejscowej odporności błon śluzowych organizm zainfekowany może być przez bakterie Bordetella bronchiseptica (pałeczki krztuśca). Człowiek od zwierząt nie może się zarazić tymi drobnoustrojami i zachorować na kaszel kenelowy.
Choroba jest najbardziej niebezpieczna dla szczeniaków oraz starszych psów. U psów dojrzałych, z prawidłową odpornością, nieobciążonych przewlekłymi schorzeniami, przebieg infekcji zazwyczaj jest łagodniejszy, objawy są mniej nasilone, a czas trwania choroby krótszy.
Polecamy: Czego pies nie może jeść? Lista produktów szkodliwych dla psów
Zobacz film i poznaj psa, który potrafi rozpoznać cukrzycę:
Jakie są objawy kaszlu kenelowego?
Kaszel kenelowy, tak jak wiele innych, ostrych chorób infekcyjnych, powoduje nagłe pogorszenie stanu zdrowia psa. Pierwsze symptomy pojawiają się po kilku dniach od wniknięcia drobnoustrojów do organizmu. Choroba rozpoczyna się od pogorszenia apetytu, pies staje się ospały, bez chęci do zabawy czy spacerów. Po kilku dniach dołączają objawy nieżytu górnych dróg oddechowych – gwałtowny, napadowy, suchy kaszel, kichanie oraz wyciek wodnistej (sporadycznie ropnej) wydzieliny z nosa. Często występują także wymioty, gorączka oraz zapalenie spojówek. Objawy, takie jak podwyższona temperatura ciała czy osłabienie, po włączeniu leczenia zachowawczego mijają zazwyczaj w ciągu kilku dni. Kaszel utrzymywać się może jednak nawet do kilku tygodni, nasila się po wysiłku lub przy zmianie temperatury otoczenia.
Polecamy: Psy potrafią wykrywać raka na długo przed badaniami
Na czym polega leczenie kaszlu kenelowego?
Przy nasilonych objawach zwykle niezbędna staje się wizyta z psem u lekarza weterynarii. W terapii zapalenia górnych dróg oddechowych stosowane są leki przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, przeciwkaszlowe, dożylne płyny nawadniające oraz preparaty poprawiające odporność. Antybiotyki włączane są przy podejrzeniu infekcji bakteryjnej. Domowe sposoby leczenia kaszlu kenelowego powinny zawsze pełnić funkcję dodatkową, wspomagającą terapię zaleconą przez weterynarza. Wskazane jest umieszczenie psa w suchym, ciepłym i często przewietrzanym pomieszczeniu. Należy zapewnić zwierzęciu stały dostęp do świeżej, czystej wody, tak aby uniknąć ryzyka odwodnienia podczas gorączki. Konieczna jest czasowa izolacja psa od innych zwierząt, aby uniemożliwić dalsze szerzenie się choroby. Nieleczona infekcja może przenieść się na dolne drogi oddechowe i spowodować zapalenie płuc, które u niektórych psów okazuje się stanem zagrożenia życia.
Polecamy: Dogoterapia – na czym polega i dla kogo jest przeznaczona?
Czy istnieje profilaktyka wystąpienia kaszlu kenelowego u psów?
Każdy pies, który ma kontakt z innymi psami, narażony jest na rozwój kaszlu kenelowego, gdyż jest to choroba w bardzo łatwy sposób przenosząca się pomiędzy osobnikami. Bardzo skutecznym sposobem zminimalizowania ryzyka rozwoju infekcji jest stosowanie szczepień profilaktycznych. Do podstawowych szczepień szczeniaka, prawidłowo podawanych miedzy 12. a 13. tygodniem życia, należy tzw. szczepionka pięcioskładnikowa, chroniąca między innymi przed zakażeniem wirusem parainfluenzy oraz adenowirusami, odpowiedzialnymi za pojawienie się kaszlu kenelowego. Szczepienie to powinno być powtarzane co 12 miesięcy do 3. roku życia psa, później co około 3 lata. Istnieje także dodatkowa, donosowa szczepionka przeciwko bakterii Bordetelli bronchiseptice oraz wirusowi parainfluenzy, zalecana psom dojrzałym.
Bibliografia:
- Wołoszyn S, Kostro K. Zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli psów. Artykuł poglądowy. www.medycynawet.edu.pl/images/stories/pdf/digital/1994/199409428432.pdf
