Polub nas na Facebooku
Czytasz: Kynofobia – przyczyny, objawy i leczenie lęku przed psami
menu
Polub nas na Facebooku

Kynofobia – przyczyny, objawy i leczenie lęku przed psami

pies

Fot: sestovic / gettyimages.com

Kynofobia to zaburzenie nerwicowe, którego podstawowym objawem jest irracjonalny (pojawiający się mimo braku realnego zagrożenia), niemożliwy do opanowania lęk przed psami. Przyczynę problemu stanowi zwykle negatywne zdarzenie związane z psem, jakie miało miejsce we wczesnym dzieciństwie chorego.

Kynofobia jest fobią specyficzną – taką, w której paraliżujący strach dotyczy konkretnego obiektu czy zjawiska. W rzeczywistości nie są one niebezpieczne. Kynofob ma świadomość, że jego lęk jest bezpodstawny, niemniej na widok psa wpada w panikę. Obawę budzą sytuacje, w których potencjalnie może dojść do kontaktu z czworonogiem, toteż chory na co dzień stara się ich unikać, co w znacznym stopniu utrudnia mu normalne funkcjonowanie.

Kynofobia – lęk przed psami

Psy to jedne z najpopularniejszych zwierząt domowych. Są członkami rodziny, często też opiekunami dzieci, przewodnikami osób niepełnosprawnych czy stróżami domu. Mając psa, trudno zrozumieć, że to inteligentne, oddane człowiekowi zwierzę, które zwykle nie przejawia agresji, jest w stanie wzbudzać chorobliwy strach. Tymczasem kynofobia może dotknąć każdego – zdarza się, że miniaturowy chihuahua przyprawia o atak paniki dorosłego, silnego mężczyznę.

Strach przed niektórymi zwierzętami jest całkowicie uzasadniony. Pozwala zachować czujność, uruchamia mechanizmy obronne w sytuacji realnego zagrożenia. Kiedy jednak przyczyny lęku są wyimaginowane, można mówić o fobiach zwierzęcych. Ich lista jest długa i – o dziwo – pod względem częstości występowania kynofobia znajduje się w pierwszej dziesiątce wraz z arachnofobią (lękiem przed pająkami) i ofidiofobią (lękiem przed wężami). Obrazuje to skalę problemu, o tyle dotkliwego, że psy można spotkać niemal wszędzie.

Zobacz film: Leczenie psychiatryczne. Jak wygląda w praktyce? Źródło: Dzień dobry TVN.

Przyczyny kynofobii

Kynofobia jest zwykle wynikiem negatywnego przeżycia z udziałem psa, jakie miało miejsce we wczesnym dzieciństwie chorego. Nie musi to być wcale traumatyczne doświadczenie, takie jak np. pogryzienie przez czworonoga. Wśród możliwych przyczyn lęku wskazuje się:

  • gwałtowny, choć niegroźny kontakt z psem, który np. porwał dziecku zabawkę lub okazując radość, wskoczył na nie,
  • obejrzenie filmu czy wysłuchanie historii na temat zdarzenia, w którym ktoś został skrzywdzony przez czworonoga,
  • postawa opiekunów, którzy ustawicznie przestrzegali przed podchodzeniem do zwierząt ze względu na niebezpieczeństwo ugryzienia,
  • brak jakichkolwiek kontaktów z psami w okresie dzieciństwa.

Lęk przed psami pogłębia często brak wiedzy na temat ich obyczajów. Skutkiem jest nieumiejętność obcowania z czworonogami, przewidywania i interpretowania ich zachowań. Osoby cierpiące na kynofobię zwykle nie mają świadomości, że ich strach jest doskonale wyczuwany przez psy, co powoduje zjawisko tzw. samospełniającej się przepowiedni.

Zwierzę – zwłaszcza w obliczu gwałtownych reakcji człowieka – stresuje się, w związku z czym może zacząć warczeć albo nieoczekiwanie skoczyć na kynofoba. Takie sytuacje utrwalają lęk.

Życie z kynofobią

Kynofobia jest szczególnie uciążliwym rodzajem fobii zwierzęcej. Pająków nie spotyka się na co dzień, z wężem można nie zetknąć się przez całe życie. Na psa – często bez smyczy i kagańca – łatwo natknąć się nie tylko na osiedlowym skwerze czy w parku, gdzie z pupilem spacerują właściciele, ale też w sklepie, restauracji, autobusie, windzie, na plaży czy na turystycznym szlaku. Tymczasem kynofob odczuwa dyskomfort nawet wówczas, gdy zwierzę szczeka za ogrodzeniem lub ścianą. W skrajnych przypadkach strach mogą budzić wizerunki psów.

Zobacz film: Trauma - jak sobie z nią poradzić? Źródło: Dzień Dobry TVN.

Pojawienie się bodźca wywołującego lęk skutkuje szeregiem reakcji wegetatywnych, charakterystycznych dla większości fobii. Są to:

  • ucisk w klatce piersiowej,
  • wzrost ciśnienia tętniczego krwi,
  • przyspieszony oddech,
  • suchość w ustach,
  • drżenie kończyn lub uczucie ich paraliżu.

Kynofob może całkowicie utracić kontrolę nad swoim zachowaniem – zacząć krzyczeć, płakać, wymachiwać rękoma, uciekać. Paniczna reakcja w bezpośrednim kontakcie z czworonogiem jest jednak niczym, w porównaniu z napięciem, jakie towarzyszy choremu na co dzień. Permanentny stres związany z koniecznością funkcjonowania w rzeczywistości, w której w każdej chwili można spotkać psa, prowadzi do szeregu dolegliwości psychosomatycznych – zaburzeń snu, bólu głowy, kręgosłupa itd. Fobia powoduje utratę pewności siebie, spadek samooceny, wstyd z powodu własnych reakcji, a w konsekwencji lęk przed kontaktami społecznymi. Wyzwaniem może stać się każde wyjście z domu, toteż chorzy często rezygnują nie tylko z wybranych aktywności (np. biegania), ale wręcz nie są w stanie samodzielnie pójść do sklepu.

Kynofobia – leczenie (kynoterapia)

Leczenie kynofobii dobrze jest podjąć możliwie najwcześniej, ponieważ z wiekiem staje się trudniejsze. Jeśli rodzice dziecka wykazującego lęk przed psami nie zlekceważą problemu, z dużym prawdopodobieństwem w dorosłym życiu nie zostanie ślad po uciążliwej dolegliwości.

Terapię kynofobii prowadzi się najczęściej w nurcie poznawczo-behawioralnym. Pierwszym etapem jest przekazanie choremu wiedzy na temat obyczajów i zachowań psów, a także zasad prawidłowego z nimi kontaktu. Dalsza część leczenia bazuje na metodzie desensytyzacji, czyli odwrażliwiania na wywołujący lęk bodziec. Początkowo chorego oswaja się z psami poprzez rozmowy na ich temat, prezentowanie zdjęć itd. Następnie osoba cierpiąca na kynofobię, pod ścisłą kontrolą psychologa (dobrze, aby był on także kynologiem), doświadcza kontaktu z psem, który znajduje się w sąsiednim pomieszczeniu czy za szybą.

Najlepszym sposobem na przełamanie lęku jest kontakt ze zwierzęciem, którego zachowania są przewidywalne. Na tym etapie leczenia z pomocą przychodzi kynoterapia. Jest to – stosowana w wielu okolicznościach – metoda wspomagająca rehabilitację czy edukację, w której bodźcem do podejmowania działań jest odpowiednio wyszkolony i prowadzony przez wykwalifikowanego terapeutę pies. Kynoterapia stwarza warunki do bezpiecznego kontaktu z czworonogiem. Można go głaskać, karmić, bawić się z nim, zyskując w ten sposób dobre doświadczenia, które z czasem – wciąż z udziałem terapeuty – przenosi się na inne psy.

Zobacz film: Objawy i leczenie nerwicy lękowej. Źródło: Dzień Dobry TVN.



Czy artykuł okazał się pomocny?
Tak Nie
40
4
Polecamy
Ailurofobia – przyczyny, objawy i leczenie lęku przed kotami 
Ailurofobia – przyczyny, objawy i leczenie lęku przed kotami  TVN zdrowie
Awizofobia – przyczyny, objawy i leczenie lęku przed ptakami
Awizofobia – przyczyny, objawy i leczenie lęku przed ptakami TVN zdrowie
Depresja, halucynacje, lęk separacyjny.
Jak objawiają się choroby psychiczne u zwierząt?
Depresja, halucynacje, lęk separacyjny. Jak objawiają się choroby psychiczne u zwierząt? Dzień Dobry TVN
Fobie, ich rodzaje i rozpoznanie.
Jak je odróżnić od zwykłego dziwactwa?
Fobie, ich rodzaje i rozpoznanie. Jak je odróżnić od zwykłego dziwactwa? Dzień Dobry TVN
Komentarze (0)
Nie przegap
Krosty na brzuchu – jakie mogą być przyczyny ich pojawienia się?
Krosty na brzuchu – jakie mogą być przyczyny ich pojawienia się?
Borowik – jakie są rodzaje borowików? Które są jadalne, a które trujące?
Borowik – jakie są rodzaje borowików? Które są jadalne, a które trujące?
Ognisko hipodensyjne – o czym świadczy taka zmiana?
Ognisko hipodensyjne – o czym świadczy taka zmiana?
Gnida, czyli jajo wszy – jak wygląda i jak się jej skutecznie pozbyć?
Gnida, czyli jajo wszy – jak wygląda i jak się jej skutecznie pozbyć?
Podgrzybek zajączek - jak wygląda? Czy ten grzyb jest trujący?
Podgrzybek zajączek - jak wygląda? Czy ten grzyb jest trujący?
Goryczak żółciowy – co to za grzyb? Jak go rozpoznać? Czy jest jadalny?
Goryczak żółciowy – co to za grzyb? Jak go rozpoznać? Czy jest jadalny?