Hirsutyzm to dolegliwość, która może obniżać samoocenę i samopoczucie kobiet. Występuje w różnym wieku i nierzadko jest przyczyną stanów chorobowych, m.in. zespołu policystycznych jajników (ang. polycystic ovary syndrome – PCOS), chorób nadnerczy bądź chorób endokrynologicznych. Borykające się z hirsutyzmem kobiety mogą jednak znaleźć rozwiązanie u specjalisty – istnieją sposoby, które skutecznie leczą zarówno przyczynę powstawania, jak i objawy.
Hirsutyzm – objawy
Głównym objawem hirsutyzmu jest nadmierne owłosienie pojawiające się na twarzy, podbrzuszu, wokół otoczki na piersiach, w okolicach mostka, na paliczkach palców dłoni, pośladkach i w okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Aby ocenić stopień nasilenia objawów, korzysta się ze skali Ferrimana-Gallweya. Według niej ciało podzielone jest na 9 okolic, w których pojawia się owłosienie. Każdą z nich ocenia się od 0 (brak owłosienia) do 4 (ewentualnie męski typ). Następnie liczbę punktów sumuje się – wynik powyżej 8 oznacza patologię, natomiast liczba punktów poniżej 8 to brak nieprawidłowości.
Dlaczego pojawia się hirsutyzm? Przyczyny
Przyczyn hirsutyzmu może być wiele. Na początku należy podkreślić, że hirsutyzm jest objawem, sam w sobie nie jest chorobą. Większość kobiet, u których występuje, ma zwiększoną produkcję androgenów. Wynikać to może z wielu zaburzeń, m.in. jajników, nadnerczy. Interesujące, że podwyższony poziom androgenów nie zawsze musi być równoznaczny z występowaniem hirsutyzmu. Aby wystąpił, kobieta musi wykazywać silną wrażliwość mieszków włosowych na poziom tych hormonów. Skutkuje to tym, że niektóre kobiety z podwyższonym stężeniem androgenów nie mają hirsutyzmu, natomiast u tych, które mają ich prawidłowe stężenie, hirsutyzm występuje.
Najczęstsze przyczyny hirsutyzmu to:
- zespół policystycznych jajników (PCOS),
-
hiperandrogenizm,
-
zespół Cushinga,
- niski poziom estrogenów,
- wysoki poziom prolaktyny,
- choroby nadnerczy,
- insulinooporność,
- otyłość,
- rak jajników,
- choroby endokrynologiczne,
- menopauza,
- ciąża,
- stosowane leki – danazyl (stosowany u osób z endometriozą), spironolakton (stosowane w leczeniu nadciśnienia tętniczego), minoksydyl, steroidy anaboliczne, kortykosterydy (stosowane u osób z występującymi stanami zapalnymi i alergiami), leki przeciwpadaczkowe oraz środki antykoncepcyjne z androgennym progestagenem (źródło),
- predyspozycje genetyczne.
Hirsutyzm idiopatyczny, czyli właściwie jaki?
Mimo tak wielu przyczyn hirsutyzmu czasami zdarza się, że specjalista zdiagnozuje hirsutyzm idiopatyczny (samoistny), czyli taki, którego przyczyna powstawania jest nieznana. Podczas badań diagnostycznych u tych kobiet występuje prawidłowe stężenie androgenów w surowicy krwi. Jego występowanie jest prawdopodobnie związane z wrażliwością mieszków włosowych na androgeny. Nierzadko tego typu hirsutyzm ma podłoże genetyczne i występował wcześniej u matki bądź babci kobiety.
Zobacz także: Nadmierne owłosienie u kobiet, mężczyzn, dzieci – przyczyny i sposoby leczenia
Co na hirsutyzm? Leczenie
Leczenie hirsutyzmu nie może polegać tylko na usuwaniu owłosienia. Samo usunięcie włosów nie rozwiąże problemu na stałe. Dlatego leczenie hirsutyzmu należy rozpocząć od eliminowania przyczyny jego powstawania. I tak najczęściej jest to leczenie farmakologiczne, które wyrównuje poziom hormonów, np. przy PCOS, menopauzie, zespole Cushinga i wielu innych stanach chorobowych. Oczywiście terapia z zastosowaniem konkretnych leków wymaga także wsparcia zabiegów kosmetycznych. Dzięki temu kobieta pozbywa się wstydliwej dolegliwości, która może wpływać na jej samoocenę i samopoczucie. Połączenie wyrównywania stężenia androgenów z zabiegami kosmetycznymi jest idealnym rozwiązaniem w tej sytuacji.
Aby usunąć owłosienie, można skorzystać z następujących zabiegów kosmetycznych: usuwanie włosów depilatorem, kremami, woskiem lub golenie. Należy jednak pamiętać, że nie każdy rodzaj usuwania włosów jest odpowiedni do każdej okolicy pokrytej owłosieniem. Przykładowo usuwanie włosów z twarzy może być związane z powstawaniem stanów zapalnych skóry, podrażnień, objawów takich jak pieczenie i swędzenie, a nawet z przebarwieniami lub, co gorsza, bliznowaceniem. Ponadto warto pamiętać, że także sposób golenia ma wpływ na formę włosów po nim, tzn. niektóre z nich mogą być bardziej usztywnione bądź wrastać pod skórę.
Zobacz także: Depilacja – jakie są rodzaje zabiegów i jak depilować najbardziej wrażliwe części ciała
Istnieją także metody kosmetyczne, które umożliwiają trwałe pozbycie się włosów. Zaliczyć można do nich elektrolizę i termolizę. Nie są to jednak zabiegi przyjemne, nierzadko powodują ból, a także mogą po nich występować przebarwienia i blizny. Mniej bolesnym zabiegiem jest depilacja laserowa. Aby usunąć trwale owłosienie, należy liczyć się z kilkukrotnym powtórzeniem zabiegu, gdyż efekt często jest zależny od ilości i rodzaju włosów.
