Badanie enteroskopii można przeprowadzić dwoma metodami: przez jamę ustną lub odbyt. Chory powinien się do niego przygotować – nie może jeść około 10 godzin i w razie konieczności musi zażyć środki przeczyszczające. Zabieg może trwać nawet 4 godziny, dlatego niezbędna jest hospitalizacja.
Czym jest enteroskopia?
Enteroskopia to jedno z badań diagnostycznych umożliwiających ocenę stanu jelita cienkiego przy pomocy specjalnego endoskopu. Jest wykonywana w znieczuleniu ogólnym przez jamę ustną lub odbyt. Jako jedyna pozwala obejrzeć cały odcinek tego fragmentu przewodu pokarmowego w obrazie rzeczywistym. W diagnostyce pojawiła się dopiero w 2001 roku. Do zestawu badań zaawansowanych technicznie wprowadził ją japoński profesor – Hironori Yamamoto.
Enteroskopię przeprowadza się w znieczuleniu. Badany musi być na czczo i powinien w razie potrzeby zażyć środki przeczyszczające. Nie jest to badanie endoskopii kapsułkowej. Trwa też dłużej niż gastro- lub kolonoskopia. Chory po tym badaniu nierzadko musi być hospitalizowany.
Wskazania do wykonania enteroskopii
Głównym wskazaniem do przeprowadzenia badania enteroskopowego jest podejrzenie krwawień z przewodu pokarmowego. Jest ono niezbędne, gdy nie udało się ustalić przyczyny dolegliwości przy pomocy innych badań endoskopowych. Enteroskopia jest potrzebna także w ustaleniu etiologii niedokrwistości, przewlekłych i nawracających biegunek oraz bólów brzucha. Stosuje się ją również w rozpoznaniu choroby Leśniowskiego-Crohna, przy polipowatości oraz diagnostyce nowotworów. Dzięki niej można rozpoznać zespół złego wchłaniania.
Metody przeprowadzania badań enteroskopowych
Enteroskopię można przeprowadzić różnymi metodami. Wyróżnia się następujące jej rodzaje:
- enteroskopia jednobalonowa – badanie jest wykonywane podobnie jak endoskopia dwubalonowa. Różnicą jest jedynie obecność wyłącznie jednego balonu napełnionego powietrzem;
- enteroskopia dwubalonowa – obecnie jedna z najczęściej stosowanych metod. Umożliwia obejrzenie całego odcinka jelita cienkiego, pobranie wycinków do badania histopatologicznego, zatamowanie krwawienia oraz inne działania medyczne w obrębie jelita cienkiego. Urządzenie do badania jest wyposażone w enteroskop zakończony balonem oraz tubę również w ten sposób skonstruowaną wraz z pompą opróżniającą wtłoczony gaz;
- enteroskopia spiralna – umożliwia głęboką penetrację całego odcinka jelita i wdrożenie odpowiedniego leczenia.
Znanym badaniem diagnostycznym jest również enteroskopia kapsułkowa, podczas której chory połyka kapsułkę z mikrokamerą, ale to badanie nie pozwala niestety na dokładne obejrzenie całego odcinka przewodu pokarmowego.
Jak przebiega enteroskopia?
Enteroskopia jest zabiegiem, który wymaga specjalnego przygotowania. Przed jej wykonaniem nie można jeść minimum 10 godzin. Jeśli będzie przeprowadzana przez odbyt, należy dodatkowo zażyć środki przeczyszczające. Badany musi podpisać też zgodę na zabieg.
Bezpośrednio przed enteroskopią pacjenta zanieczula się ogólnie. Gdy zaśnie, do jego jamy ustnej wprowadzany jest endoskop w tubie zakończonej balonem, do którego wtłacza się gaz. Enteroskop umieszcza się na tyle głęboko, aby można było ocenić wnętrze jelita cienkiego.
W przypadku badania przez odbyt narzędzie jest umieszczane w dwunastnicy, by przejść później do dalszej części przewodu pokarmowego. Balony naprzemiennie napełnia się i opróżnia, ponieważ stabilizują one aparat endoskopowy. Proces jest powtarzany do chwili, gdy całe jelito nie zostanie dokładnie obejrzane. Badanie może trwać nawet 4 godziny, dlatego niektórzy chorzy wymagają po nim hospitalizacji.
Jak zbudowany jest układ pokarmowy? Dowiesz się tego z filmu:
Przeciwwskazania do wykonania enteroskopii
Zabieg endoskopowy z użyciem enteroskopu nie jest dostępny dla wszystkich. Przeciwwskazania do jego wykonania są niemal takie same, jak przy innych badaniach endoskopowych, a mianowicie:
- dopiero co przebyty zawał serca,
- niewydolność oddechowa,
- zespół wieńcowy,
- perforacja przewodu pokarmowego.
Powikłania po enteroskopii zdarzają się bardzo rzadko. U niewielkiego odsetka chorych może rozwinąć się ostre zapalenie trzustki. Większe ryzyko niesie za sobą podanie znieczulenia ogólnego, które u osób schorowanych i w podeszłym wieku może spowodować zaburzenia sercowo-naczyniowe. Jak każdy zabieg endoskopowy, enteroskopia wiąże się także z ryzykiem wystąpienia perforacji lub krwawień z przewodu pokarmowego.
Bibliografia:
1. J. Milewski, G. Rydzewska, Enteroskopia dwubalonowa – nowa technika diagnostyki i terapii endoskopowej chorób jelita cienkiego, [w:] „Przegląd Gastroenterologiczny” 2006; 1, 1, s. 54–59.
