Ból zęba po leczeniu kanałowym najczęściej występuje na skutek nagryzania na niego lub z powodu zapalenia przyzębia. Pojawienie się dolegliwości po pewnym czasie od zakończenia tego zabiegu dentystycznego może świadczyć o różnego rodzaju patologiach.
Jak długo utrzymuje się ból zęba po leczeniu kanałowym?
Leczenie kanałowe to prawdopodobnie najbardziej nielubiany zabieg dentystyczny. Najczęstszym powikłaniem występującym w jego trakcie lub bezpośrednio po nim jest ból pozabiegowy (ang. post−operative pain). Ząb po leczeniu kanałowym ma prawo wykazywać niewielką nadwrażliwość przez pewien okres po zabiegu. Jest to całkowicie normalne i zdarza się często. Ból zęba po leczeniu kanałowym określany jest przez chorych jako pulsujący i silny. Jego czas trwania i stopień nasilenia są bardzo różne i zależą zwłaszcza od stopnia interwencji endodonty oraz indywidualnych predyspozycji chorego.
Ból zęba po leczeniu kanałowym może utrzymywać się do 2–3 tygodni po jego zakończeniu. Wraz z upływem czasu od zabiegu dolegliwości powinny się zmniejszać, aż do ich całkowitego ustąpienia. Najczęściej jednak trwają 2–3 dni. Jeśli ból nasila się lub utrzymuje przez ponad 3–4 tygodnie, należy niezwłocznie udać się na konsultację dentystyczną i wykonać zdjęcia RTG. Oznacza to, że leczenie kanałowe się nie powiodło.
Ból zęba po leczeniu kanałowym – przyczyny
Przyczynę dolegliwości stanowi zwłaszcza nagryzanie na poddany leczeniu ząb. Spowodowane jest to źle dobraną obudową kompozytową czy koroną zębową. Zbyt wysokie wypełnienie zęba i nieodpowiednie dostosowanie w zgryzie sprawia, że staje się on przeciążony i wywołuje ból, zwłaszcza przy zaciskaniu szczęki. Jego odczuwanie jest związane z ingerencją w tkanki okołowierzchołkowe, czyli otaczające korzeń zęba. Źródłem bólu może być dodatkowy kanał zębowy i zapalenie przyzębia. Niektórych kanałów nie widać lub mają skomplikowaną budowę. Ból zęba leczonego kanałowo jest także konsekwencją stosowania dużego ciśnienia w trakcie jego wypełniania, urazu stawu skroniowo-żuchwowego lub zapalenia kości.
Nierzadko dochodzi do pojawienia się dolegliwości nawet po dłuższym czasie od zakończenia leczenia kanałowego. Ból zęba po leczeniu kanałowym może wystąpić nawet po kilku miesiącach, a nawet latach. Pochodzi on z otaczających ząb tkanek ozębnej i okolicy przywierzchołkowej. Wówczas stan ten świadczy o toczącym się procesie zapalnym tkanek okołowierzchołkowych. Zapalenie przyzębia wierzchołkowego może przybrać postać ropną, a wówczas nawet najlżejsze dotknięcie zęba staje się źródłem silnego bólu. Zdarzają się też przypadki, że zmiany okołowierzchołkowe (zakażenie i związany z nim stan zapalny tkanki kostnej wokół wierzchołka zęba.) rozwijają się, nie dając żadnych subiektywnych objawów. Po wielu latach mogą przekształcić się w torbiel. Inną przyczyną odwleczonych w czasie dolegliwości po leczeniu kanałowym jest pozostawione w kanale złamane narzędzie, które uniemożliwiło dokładne wypełnienie kanału korzeniowego i spowodowało ponowny rozwój stanu zapalnego. W tym przypadku ból nie pojawia się bezpośrednio po zakończeniu zabiegu.
Jak wygląda leczenie kanałowe? Dowiesz się tego z filmu:
Jak złagodzić ból zęba po leczeniu kanałowym?
Ból zęba po kanałowym leczeniu można nieco złagodzić poprzez:
- zażycie środków przeciwbólowych i przeciwzapalnych,
- przykładanie chłodnych okładów na bolące miejsce,
- oszczędzanie zęba, czyli unikanie gryzienia pokarmów przez ten ząb, wyeliminowanie z jadłospisu twardych pokarmów,
- ziołowe płukanki, najlepiej z szałwii,
- odkażanie bolącego miejsca roztworem wody utlenionej,
- dostosowanie przez dentystę źle dobranego wypełnienia lub korony protetycznej w zgryzie,
- antybiotykoterapię.
Ból zęba po kanałowym leczeniu – wskazania do reendo
Ból zęba po leczeniu kanałowym może być podstawą do przeprowadzenia zabiegu reendo, nazywanego też rewizją leczenia endodontycznego. Wśród wskazań do jego wykonania wymienia się:
- nieprawidłowe wypełnienie kanałów, a zwłaszcza niedopełnienie kanałów na całej długości (do wierzchołka korzenia),
- obecność zmiany w tkankach okołowierzchołkowych,
- niewygojenie po zastosowanym leczeniu,
- niewypełnienie dodatkowego kanału, co sprawia, że w zębie pozostają bakterie odpowiedzialne za rozwój stanu zapalnego,
- perforacja korzenia zęba powodująca nawracające stany zapalne dziąsła, ból i obrzęki,
- przepełnienie kanału prowadzące do resorpcji i wchłonięcia się materiału przez tkanki, co może spowodować nieprawidłowe gojenie się i zapalenie tkanek.
Bibliografia:
1. Kaczmarek U., Grzesiak−Gasek I., Wójtowicz D., Częstość występowania powikłań stwierdzanych przez stomatologów praktyków w leczeniu kanałowym, „Dental and Medical Problems”, 2009, 46(4), s. 442–449.
2. Tronstadt L., Endodoncja kliniczna, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004.
3. Ingle J.I., Bakland L.K., Baumgartner J.C., Ingle’s endodontics 6, Ontario, BC Decker, 2008.
4. Jariwala S.P., Goel B.R., Pain in endodontics: causes, prevention, and management, “Endodontology”, 2001, 13, s. 63–66.
5. Pawlicka H., Prociów A., Przyczyny niepowodzeń leczenia endodontycznego – przegląd piśmiennictwa, „Czasopismo Stomatologiczne”, 2007, LX(2), s. 81–87.
