Badanie w kierunku kiły (VDRL, z ang. Venereal Diseases Research Laboratory) jest sklasyfikowane jako klasyczny, nieswoisty odczyn serologiczny. Pozwala stwierdzić lub wykluczyć obecność bakterii kiły (syfilisu) – tzw. krętka bladego. Odczyn VDRL zwany jest także mikroskopowym testem kłaczkowania oraz testem chorób wenerologicznych (WR). To badanie wyparło wcześniejszej stosowany odczyn Wassermana oraz odczyn Kolmera.
Jakie badania powinna wykonać każda przyszła mama? Dowiesz się tego z filmu:
Badanie VDRL – dla kogo?
Test VDRL zalecany jest wszystkim osobom z podejrzeniem kiły, a także stanowi jedno z obowiązkowych badań z zakresu opieki prenatalnej. Wykrycie zakażenia na wczesnym etapie ciąży pozwala ochronić noworodka przed zarażaniem go bakterią krętka bladego i tym samym zapobiec wynikającym z tego faktu powikłaniom, które mogą rzutować na zdrowie dziecka w całym późniejszym życiu.
Wśród objawów kiły u noworodków wyróżnia się: wielonarządowe uszkodzenia ciała, wodogłowie, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, opóźniony rozwój psychoruchowy i intelektualny, zmiany w skórze, a także zaniki nerwu wzrokowego. W przypadku noworodków cierpiących na kiłę wrodzoną może wystąpić triada Hutchinsona, polegająca na jednoczesnym zniekształceniu zębów, głuchocie i zapaleniu rogówki. Można temu zapobiec, dlatego badanie VDRL odgrywa istotną rolę w gronie profilaktycznych badań wykonywanych w czasie ciąży. Powinno przejść się je na początku i pod koniec trwania ciąży.
Jednym z pierwszych objawów kiły u dorosłych są tzw. zmiany pierwotne. Przybierają one najczęściej wygląd niebolesnych, suchych grudek o lekkim zabarwieniu na kolor czerwony, znajdujące się na narządach płciowych. Objawy zanikają po około 5 tygodniach od zakażenia. Zmianom pierwotnym towarzyszy najczęściej powiększenie węzłów chłonnych w okolicach pachwin. Te symptomy powinny zostać jak najszybciej zbadane, dlatego ważny jest czas reakcji w przypadku podejrzenia zachorowania na kiłę.
Z badania powinny skorzystać także osoby ze zdiagnozowaną obecnością bakterii krętka bladego w organizmie. Regularne monitorowanie pozwoli kontrolować proces leczenia kiły.
VDRL – badanie
Badanie VDRL polega na pobraniu krwi z żyły odłokciowej. Przed jego wykonaniem nie trzeba być na czczo ani specjalnie się do niego przygotowywać. W surowicy krwi wykrywana jest obecność przeciwciał, które wskazują na zakażenie krętkiem bladym lub przebytą infekcją kiłową.
VDRL ujemny i dodatni – wyniki
Osoby zdrowe powinny otrzymać wynik ujemny. VDRL ujemny świadczy o braku zakażenia wywołanego obecnością bakterii w organizmie.
Wynik dodatni wskazuje na obecność choroby zakaźnej, jednak nie daje nam dokładnej i jednoznacznej odpowiedzi w przypadku podejrzenia kiły. Dodatni wynik VDRL zmusza nas do wykonania kolejnych badań.
Uwaga! Dodatni wynik nie musi oznaczać zakażenia syfilisem. Bardzo często może świadczyć o innych chorobach: boreliozie, toczeniu rumieniowatym, ludzkim wirusie niedoboru odporności (HIV), malarii, a także niektórych rodzajach zapalenia płuc.
Skuteczność badania VDRL jest ograniczona, wynik w dużej mierze zależy od etapu rozwoju choroby. Jak informują lekarze, margines błędu badania VDRL sięga nawet 2% badanych.
Kiła, czyli co? Zobacz film i dowiedz się wszystkiego o tej chorobie:
Kiła – przyczyny
Do zakażenia kiłą może dojść drogą płciową oraz przezłożyskową. Najczęstszą przyczyną zakażenia jest jednak oralny, pochwowy i analny stosunek płciowy, niezabezpieczony prezerwatywą. Możliwe jest zakażenie się bakterią poprzez pocałunek, jeśli w gardle osoby zakaźnej obecne są zmiany chorobowe – jednak ta droga zakażenia jest znacznie rzadsza w porównaniu do zakażenia na drodze stosunku seksualnego.
Objawy kiły
Bakterie syfilisu bardzo szybko się rozmnażają, a okres choroby wynosi od 8 do 21 dni. Lekarze dokonują podziału na kiłę nabytą oraz wrodzoną. Postać kiły nabytej dzieli się na wczesną, trwającą około 2 lat od zakażenia oraz kiłę późną.
Wczesny etap kiły nabytej rozpoczyna się od wystąpienia wymienionych zmian pierwotnych na narządach płciowych. W trakcie trwania choroby ulegają one owrzodzeniu i przekształcają się w tzw. wrzód twardy. U mężczyzn występuje on najczęściej na członku, u kobiet zlokalizowany jest w okolicach warg sromowych i szyjki macicy.
Kiła - jakie daje objawy? Dowiesz się tego z filmu:
Kolejnym etapem kiły nabytej jest syfilis drugorzędowy. Występuje w okresie około 2–3 miesięcy od zakażenia. Chory może odczuć wiele przykrych objawów, wśród których najczęściej wymienia się zmiany na skórze o charakterze zakaźnej wysypki (grudki, płaskie kłykciny, strupy), a także wypadanie włosów. Ten okres może utrzymywać się nawet do pięciu lat bez nasilających się zmian. Lekarze podkreślają, że co trzeci przypadek kiły na tym etapie leczony jest samoistnie, jednak organizm chorego po tym okresie może być znacznie wyczerpany.
Ostatnim etapem syfilisu jest kiła trzeciorzędowa. Okres występowania szacowany jest na 5–50 lat od zakażenia. Na tym etapie dochodzi m.in. do martwiczego rozpadu zajętych tkanek, a na skórze mogą pojawiać się guzowate kilaki. Ponadto, bakteria może zaatakować opony mózgowo-rdzeniowe oraz obniżyć sprawność intelektualną.
Pamiętajmy, że nieleczona kiła prowadzi do uszkodzeń układu krążenia, układu nerwowego, uszkodzeń stawów, wzroku oraz kości. W niektórych przypadkach jest przyczyną śmierci, dlatego badanie VDRL jest bardzo ważne u wszystkich osób podejrzewających zakażenie kiłą oraz przyszłych matek.
