Ruta zwyczajna inaczej jest określana jako ruta zielona, ruta ogrodowa czy ostrowonka. Jest niewielkim krzewem, pochodzącym z krajów Europy Wschodniej i Afryki Północnej. W Polsce ruta zwyczajna znana jest przede wszystkim jako roślina ozdobna. Jej kwiaty kwitną praktycznie całe lato, bo od czerwca aż do sierpnia. Jest odporna na niskie temperatury, jednak zdecydowanie lepiej rozwija się w ciepłych, nasłonecznionych miejscach. Nie lubi suszy, woli wilgoć. Ruta zwyczajna działa odstraszająco na koty, ponieważ wydziela intensywny zapach.
Ruta zwyczajna – co to jest?
Ruta zwyczajna to roślina, która współcześnie jest rzadko używana w zielarstwie. Dawniej miała szerokie zastosowanie i słynęła z licznych właściwości. Jednak z czasem okazało się, że może być niebezpieczna. W historii przypisywano jej wręcz magiczne właściwości, a na Litwie stanowiła symbol dziewictwa i czystości panny młodej, która zdobiła nią wianek, a po ślubie go paliła. Ruta była stosowana niegdyś w wielu dziedzinach medycyny ludowej – od bólu po walkę ze zmęczeniem czy zmianami skórnymi. Współcześnie ruta zwyczajna jest wykorzystywana przede wszystkim jako zewnętrzny lek medycyny naturalnej. Ze względu na intensywny zapach jest chętnie stosowana w produkcji perfum.
Jak wygląda ruta zwyczajna?
Ruta zwyczajna jest półkrzewem, czyli jej górna część jest zielona, natomiast dół drewnieje. Roślina rośnie do około 1 m. Ma owalne, potrójne bądź podwójne liście, a także wiele gruczołów wydzielniczych, będących źródłem olejków eterycznych. W okresie kwitnienia ma żółte kwiaty, a następnie w ich miejsce pojawiają się owoce, będące torebkami z ciemnobrązowymi nasionami.
Ziele ruty – zastosowanie
Ruta zwyczajna uszczelnia i wzmacnia naczynia krwionośne, co przekłada się na zmniejszenie ryzyka krwawień, zwężenie poszerzonych naczyń podskórnych, łagodzenie przebarwień i zapobieganie tworzeniu się pajączków. Sprawdza się jako środek na szybsze wchłanianie siniaków czy krwiaków podskórnych. Hamuje również nadmierne zmiany łojotokowe skóry, co przekłada się np. na łagodzenie trądziku.
Ruta zwyczajna ma szereg kosmetycznych zastosowań. Wspomaga procesy regeneracji skóry, usuwania zaczerwienień czy profilaktyki pajączków naczyniowych. Można ją stosować w formie okładów czy toników. Podobnie jak wiele środków w dermatologii, ruta wchodzi w interakcję z promieniowaniem słonecznym, wywołując reakcje fotouczulające. Działa również wzmacniająco na organizm, uspokajająco.
Polecamy: Nagietek – właściwości lecznicze i kosmetyczne. Jak stosować nagietek lekarski?
Ruta zwyczajna – jak ją stosować?
Ruta zwyczajna może być stosowana jako napar – ziele ruty (2 łyżki) zalewa się wrzątkiem (200 ml). Po godzinie napar można stosować jako tonik czy płukankę, a także zrobić z niego okład. Można również zrobić go na bazie alkoholu, w proporcji pół szklanki ziela na 300 ml 40-procentowego alkoholu. Po dwóch tygodniach należy przefiltrować uzyskaną nalewkę. Alternatywą szczególnie polecaną w medycynie naturalnej jest wyciąg olejowy. Można go zrobić poprzez wymieszanie połowy szklanki ruty z 200 ml oleju o temperaturze około 60℃. Po 10 dniach należy przefiltrować płyn. Uzyskany filtrat można wcierać w miejsca na skórze zmienione chorobowo.
O tym jakie produkty leczą dowiecie się z filmu:
Polecamy: Krwawnik pospolity – właściwości i działanie. Na co stosować ziele krwawnika?
Ruta zwyczajna – przeciwwskazania
Ze względu na zawartość furanokumaryny, czyli związku fotouczulającego, nie wolno bezpośrednio eksponować smarowanych części ciała na promieniowanie słoneczne czy sztuczne promieniowanie ultrafioletowe. Ruta może również prowadzić do podrażnienia skóry niezależnie od promieniowania słonecznego. Nie prowadzono żadnych badań na kobietach w ciąży, wobec czego nie zaleca się stosowania tego ziela (jak i wielu innych substancji wykorzystywanych w medycynie naturalnej) w ciąży. Jeśli po pierwszym użyciu na skórze pojawiło się zaczerwienienie czy wystąpiły inne niepojące objawy mogące świadczyć o alergii lub nadwrażliwości, należy przerwać stosowanie ziela ruty.
