Posiew moczu to nieinwazyjne badanie mikrobiologiczne, wykonywane w sytuacji podejrzenia drobnoustrojów (głównie bakterii) w moczu. Może być wykonane u każdego, również u kobiety w ciąży, ponieważ nie różni się niczym od badania ogólnego moczu.
Posiew moczu w ciąży – kiedy wykonywać?
Posiew moczu wykonuje się w sytuacji podejrzenia zakażenia układu moczowego, by potwierdzić obecność w drogach moczowych bakterii chorobotwórczych. Posiew moczu można również wykonać po zakończeniu leczenia, by potwierdzić skuteczność zastosowanej terapii. Kobiety w ciąży często mają problemy z zakażeniem układu moczowego. Kobieta jest ogólnie bardziej podatna wtedy na wszelkiego rodzaju zakażenia ze względu na zmiany funkcjonowania układu odpornościowego i wielu innych układów. Powiększająca się macica uciska na drogi moczowe, predysponując do zastoju moczu czy kamicy nerkowej. Zakażenie dróg moczowych w ciąży może wywołać istotne powikłania ciąży, jak również powikłania okołoporodowe, przyczyniając się do wzrostu śmiertelności okołoporodowej noworodków. Ważne jest więc regularne badanie ogólne moczu u kobiety ciężarnej. W przypadku pojawienia się objawów zakażenia i podejrzenia infekcji dróg moczowych w ciąży, lekarz może zlecić od razu wykonanie posiewu moczu.
Wynik posiewu moczu w ciąży
Jeśli kobieta w ciąży prezentuje objawy zakażenia dróg moczowych, lekarz zleca wykonanie posiewu moczu. Zanim otrzyma wynik, wdraża leczenie antybiotykiem. W momencie otrzymania wyniku posiewu moczu może zmodyfikować antybiotykoterapię, ponieważ na wyniku posiewu zawsze widnieje antybiogram, który określa wrażliwość obecnych w posiewie patogenów. W przypadku braku objawów klinicznych, jeśli wynik badania ogólnego moczu jest nieprawidłowy, lekarz przede wszystkim powinien zlecić ponowne badanie ogólne moczu, instruując pacjentkę co do właściwego pobrania próbki moczu, i dopiero później zlecić posiew.
Co trzeba wiedzieć o moczu? Wbrew pozorom jego badanie mówi bardzo dużo o stanie zdrowia:
Leczenie w przypadku nieprawidłowego posiewu moczu w ciąży
W przypadku jakichkolwiek badań laboratoryjnych należy zawsze pamiętać, że leczy się chorego, przyczynę choroby i jej objawy, a nie wyniki laboratoryjne. W przypadku badania moczu jest podobnie. Jeśli wynik badania moczu jest nieprawidłowy, nie zawsze konieczne jest wdrożenie antybiotyków. Z wyniku badania ogólnego moczu i posiewu można wywnioskować np. zanieczyszczenie moczu florą skórną i z okolic ujścia cewki moczowej. Jednak w przypadku kobiet w ciąży ryzyko powikłań zakażenia układu moczowego, nawet bezobjawowego, jest na tyle duże, że wdraża się antybiotyk mimo braku objawów klinicznych, na podstawie niewłaściwych badań laboratoryjnych.
Polecamy: Badanie moczu a okres. Czy wynik będzie wiarygodny?
Jak pobrać mocz, by wynik posiewu był wiarygodny?
Aby materiał do analizy nie został zanieczyszczony bakteriami ze skóry czy błon śluzowych ujścia cewki moczowej, należy przed oddaniem moczu dokładnie umyć okolice intymne w kierunku od przodu do tyłu. Mocz oddaje się do sterylnego pojemnika, który można nabyć w aptece lub w laboratorium. Mocz należy przetransportować do laboratorium jak najszybciej. Jeśli w ciągu godziny nie ma możliwości, by mocz trafił do laboratorium, należy przechować go w lodówce. W przeciwnym razie bakterie namnażają się szybko i mogą dać wynik fałszywie dodatni.
