Guzy mózgu są jedynymi w najtrudniejszych do zdiagnozowania, ponieważ ich objawy są mało specyficzne. Od momentu pojawienia się niepokojących objawów (np. zaburzenia pamięci, problemy z widzeniem, utrzymaniem równowagi, wypowiadaniem słów) do powiązania ich z określonym rodzajem nowotworu mózgu (dzięki technikom obrazowania) mija zwykle dużo czasu. Zbyt dużo. Operacja mózgu często jest jedyną skuteczną metodą leczenia, jednak nie tylko jest niebezpieczna, ale także niesie ryzyko wielu powikłań.
Operacyjne leczenie guzów
Interwencja neuroonkologiczna w przypadku guzów mózgu stanowi podstawowy element terapii. W zależności od stopnia złośliwości nowotworu, operacja na otwartym mózgu może skutkować pełnym wyleczeniem (nowotwory łagodne) lub być dobrym punktem wyjścia do włączenia leczenia wspomaganego (nowotwory złośliwe). Wśród małych pacjentów najczęściej występują rdzeniaki zarodkowe, a u starszych – glejaki i oponiaki. U dzieci objawami rosnącego guza mózgu mogą być kłopoty z chodzeniem, szybka utrata nowo nabytych umiejętności, wymioty czy zaburzenia psychoruchowe. U dorosłych z kolei symptomami zgłaszanymi najczęściej są: silne bóle głowy połączone z zawrotami, wymiotami, utratą przytomności, zaburzeniami równowagi oraz zaburzeniami mowy czy słuchu. Aby prawidłowo rozpoznać nowotwór i szybko skierować chorego na operację ośrodkowego układu nerwowego, poza wywiadem wykonuje się badania za pomocą techniki rezonansu magnetycznego. W zależności od lokalizacji guza i ryzyka stopnia komplikacji, a także rozległości uszkodzeń, wykonuje się operację wycięcia guza. Jako leczenie uzupełniające po zabiegu często lekarz prowadzący włącza radio- lub chemioterapię.
Zobaczcie, jak wygląda leczenie guzów mózgu:
Operacja tętniaka mózgu
Tętniak mózgu na ogół nie rokuje dobrze. Jednakże przy wczesnym wykryciu operacja na mózgu jest jedną ze skuteczniejszych broni w walce z patologią. Tętniak to bomba z opóźnionym zapłonem, która często nie daje o sobie znać, zanim nie pęknie. Jeżeli doszło do pęknięcia tętniaka, chirurdzy muszą dokonać wyboru pomiędzy klasyczną metodą neurochirurgicznego klipsowania a embolizacją. Pierwsza z nich polega na otwarciu czaszki i wyłączeniu tętniaka z obiegu krwi za pomocą specjalnego klipsa. W związku z tym, że operacja obarczona jest dużym ryzykiem, całość może trwać nawet kilka godzin.
Embolizacja należy do leczenia wewnątrznaczyniowego i wykorzystuje niewielkie, cienkie mikrocewniki do wypełniania tętniaka. Wspomniane cewniki wprowadza się przez nacięcie w pachwinie operowanego, a w konsekwencji tętniak jest wyłączony z układu krążenia. Embolizacja jest jedną z najbardziej nowoczesnych technik i oprócz mikrocewników może wykorzystywać też środki chemiczne, które przyczyniają się do zamknięcia naczynia. Czas trwania embolizacji zależy od lokalizacji zmiany i może wynosić od godziny do kilku godzin. W odróżnieniu jednak od metody klasycznej operowania tętniaków, hospitalizacja jest znacznie krótsza.
Operacyjne leczenie padaczek
Operacja mózgu przy epilepsji jest dziś standardowym sposobem leczenia wyjątkowo trudnych przypadków, w tym lekoopornych, czyli takich, na które farmakologia zwyczajnie nie działa. Wykorzystuje się przy tym kilka metod: resekcję płatów mózgowych, lesionektomię, przecięcie włókien ciała modzelowatego oraz funkcjonalną hemisferektomię. Do najbardziej popularnych należy resekcja płatów skroniowych półkuli niedominującej. Epilepsja pochodzenia skroniowego jest jednym z rodzajów padaczek zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Chirurg podczas operacji usuwa część tego płata, gdzie znajduje się ognisko padaczki. Cały zabieg trwa około 2 godzin.
Lesionektomia polega na usunięciu uszkodzonego lub dysfunkcyjnego fragmentu tkanki mózgowej – może być nim guz wywołujący napady padaczkowe lub naczyniak krwionośny. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu ogólnym i trwa od 1,5 godziny do 2 godzin.
Hemisferektomia, podobnie jak operacja przecięcia ciała modzelowatego, wykonywana jest wyłącznie w bardzo trudnych przypadkach padaczek przy znacznym uszkodzeniu całej półkuli. Zabieg wykorzystuje technikę przecięcia jednej z półkul mózgu, tak aby pozbawić jej kontaktu z drugą. Silne wyładowania prądowe (impulsy elektryczne) powstające podczas napadów nie przenoszą się po operacji na drugą stronę. Wskazaniami do tej operacji są paraliże (całkowite lub częściowe) oraz utrata czucia po jednej stronie ciała. W wyniku tego rodzaju operacji tkanki nerwowej powikłaniami mogą być: wodogłowie, wylew krwi do mózgu czy zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
