Objawy migreny szyjnej wpływają na jakość codziennego funkcjonowania, szczególnie zawodowego. Miejscowy lub rozchodzący się w kierunku dystalnych powierzchni głowy, a nawet do oczodołów, ból dekoncentruje i osłabia wydolność umysłową. Dolegliwości poddawane leczeniu przyczynowemu zwykle ustępują, a regularnie wykonywane ćwiczenia zapobiegają nawrotom objawów.
Na czym polega migrena szyjna?
„Migrena szyjna” to potoczne określenie na szyjnopochodny ból głowy. Stan tego typu charakteryzuje się zespołem dolegliwości neurologicznych i somatycznych, powstałych w wyniku kompresji korzeni nerwowych odchodzących z przestrzeni międzykręgowych pierwszych trzech kręgów szyjnych. Migrena szyjna może również stanowić objaw innych nieprawidłowości w ukształtowaniu struktur znajdujących się w kanale kręgowym na wysokości szyjnego odcinka kręgosłupa. Objawy migreny szyjnej wpływają na jakość funkcjonowania pacjenta, szczególnie na tle zawodowym. Miejscowy lub rozchodzący się w kierunku skroni, czoła i oczodołów ból dekoncentruje, rozdrażnia i osłabia wydolność umysłową. Często pojawiają się także nudności, brak apetytu i ogólna apatia, co dodatkowo pogłębia niekorzystny stan zdrowia. Szyjnopochodny ból głowy najczęściej dotyczy kobiet między 30. a 40. rokiem życia. Migrena szyjna nie utrzymuje się w sposób ciągły, ale atakuje okresowymi napadami. Uciążliwy zespół dolegliwości wymaga konsultacji lekarskiej wielu specjalności, w tym lekarza rodzinnego, neurologa i fizjoterapeuty. Odpowiednio zaplanowana ścieżka postępowania przyczynowego i zachowawczego przywraca prawidłową biomechanikę kręgosłupa, udrażnia jego kanał, dekompresując uciśnięte dotychczas struktury nerwowe, a także wzmacnia tkanki przykręgosłupowe, wspierając aparat ruchu w wypełnianiu swoich funkcji motorycznych bez zakłóceń. Regularnie wykonywane ćwiczenia na odcinek szyjny i obręcz barkową zapobiegają nawrotom migreny szyjnej oraz niekorzystnym stanom psychosomatycznym pacjenta.
Migrena szyjna – przyczyny
W schorzeniu, jakim jest migrena szyjna, przyczyny związane są z nieprawidłowościami w obrębie kręgosłupa szyjnego, które wywołują stenozę kanału kręgowego i dotyczą przede wszystkim zmian w tkankach miękkich oraz częściach kostnych i nerwowych kręgosłupa. Migrena szyjna powstaje na skutek ucisku korzeni nerwowych wychodzących z przestrzeni międzykręgowych w segmencie trzech pierwszych kręgów szyjnych. Czynnikami sprzyjającymi napadom migreny szyjnej są:
- wypadki komunikacyjne;
- nieodpowiednie ułożenie szyi podczas spania;
- statyczna praca biurowa obciążająca kark, barki i szyję;
- stres;
- gwałtowna zmiana pozycji ciała i ruch głowy.
Objawy migreny szyjnej
Migrena szyjna to przede wszystkim ból o różnym charakterze i lokalizacji. Najczęściej obejmuje szyję i okolicę potyliczną, ale potrafi także rozprzestrzeniać się w kierunku skroni i żuchwy, aż do oczodołów. Ból zwykle określany jest jako tępy, pojawia się stopniowo i jednostronnie i może trwać od kilku do nawet kilkudziesięciu godzin. Podczas kolejnego ataku strona dolegliwości jest niezmienna. Nieprzyjemne uczucie dodatkowo nasila się podczas ucisku palpacyjnego kręgosłupa szyjnego lub utrzymywania głowy w niewygodnej pozycji. Migrena szyjna to również zawroty głowy prowokowane przez pracę szyi. Dolegliwości tego typu często występują w towarzystwie sztywności karku, a długo utrzymujące się objawy mogą wywoływać nudności i wpływają na zmianę nastroju, utrudniają koncentrację.
Migrena szyjna – leczenie
Leczenie migreny szyjnej polega na postępowaniu przyczynowym i objawowym. Dominującą metodą przynoszącą szybki efekt przeciwbólowy jest farmakoterapia przeciwzapalna i rozluźniająca mięśnie. W sytuacji bardzo silnych i długo utrzymujących się dolegliwości wykonuje się blokady uciśniętych nerwów, głównie nerwu potylicznego większego wraz z drugim i trzecim korzeniem po stronie bólu, za pomocą miejscowego podania środków znieczulających. Jednak tego typu rozwiązanie nie usuwa przyczyny, dlatego ataki mogą się powtarzać. Aby zapobiec pojawieniu się migreny szyjnej, należy przywrócić prawidłową drożność kanału kręgowego i równowagę mięśniową kręgosłupa oraz jego okolicznych tkanek. Najbardziej polecanym w tym celu narzędziem jest kinezyterapia, czyli usprawnianie ruchowe, bazujące na ćwiczeniach rozciągających i wzmacniających odcinek szyjny, kark i obręcz barkową. Ćwiczenia na migrenę szyjną powinny być również uzupełniane o inne zabiegi fizjoterapeutyczne, takie jak masaż, relaksacja z wykorzystaniem muzykoterapii czy aromaterapii. W przypadku kiedy nieinwazyjne leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów, a migrena szyjna regularnie dokucza, rozważa się zabieg chirurgiczny, obarczający uciśnięte korzenie nerwowe. Dekompresja włókien nerwowych po zabiegu wymaga również rehabilitacji zachowawczej.
Zobacz film: Czym jest migrena?
Bibliografia:
1. Prusiński A., „Leczenie migreny i innych bólów głowy”, Termedia, Poznań 2010;
2. Stępień A., „Bóle głowy – diagnostyka i leczenie”, Czelej, Lublin 2004
