Brodawka łojotokowa nie daje żadnych objawów. Wyłącznie w wyniku jej podrażnienia może się pojawić pieczenie, zaczerwienienie, ból i świąd. Zmiana ta zazwyczaj nie wymaga leczenia. W jej usuwaniu stosuje się metody specjalistyczne, ale i domowe sposoby. Jej leczeniem zajmuje się dermatolog. Brodawka łojotokowa nie ma do końca poznanej etiologii.
Czy jest brodawka łojotokowa?
Brodawka łojotokowa to grudkowata narośl skórna, które może się rozwinąć w dowolnym miejscu na ciele. Jednak najczęściej pojawia się na tułowiu, kończynach górnych, w obrębie zewnętrznych narządów płciowych, owłosionej skórze głowy, twarzy, a zwłaszcza powiekach. Nierzadko brodawki łojotokowe zlokalizowane są pod piersiami. Są to łagodne zmiany skórne o charakterze brodawczaka podstawnokomórkowego. Występują z równą częstością u kobiet i u mężczyzn. Rozwijają się zwłaszcza u osób w podeszłym wieku. Mówi się wówczas o brodawkach łojotokowych starczych.
Znany jest przypadek masywnego wysiewu brodawek łojotokowych czy gwałtownego rozrostu już istniejących zmian jako objawu towarzyszącego chorobie nowotworowej przewodu pokarmowego, białaczkom, chłoniakom i rakowi płuc. Stan ten nazywa się zespołem Lesera-Trelata.
Zobaczcie, czym są łojotokowe przebarwienia na skórze:
Jak wygląda brodawka łojotokowa?
Brodawka łojotokowa ma bardzo charakterystyczny wygląd, mimo to w niektórych przypadkach może być łatwo pomylona z innymi znamionami. Stanowi jeden z najczęstszych komponentów tzw. zmian połączonych. Zarówno ich kliniczna, jak i dermoskopowa ocena jest bardzo trudna i tylko zachowanie czujności onkologicznej ułatwia odpowiednią diagnostykę.
Brodawka łojotokowa jest wystającym wykwitem skórnym, który jest dobrze odgraniczony od zdrowej skóry. Może mieć od kilku milimetrów do nawet kilkunastu centymetrów. Często jest wyniosła, jakby nałożona na skórę. Ma okrągły kształt. Brodawki łojotokowe przybierają różne zabarwienie – odcień zbliżony do zdrowej skóry, żółty, jasno- lub ciemnobrązowy lub czarny. Na ich powierzchni znajdują się zagłębienia, w których gromadzą się zrogowaciałe komórki naskórka oraz sebum, co sprawia że w dotyku są chropowate. Rozrost brodawki jest powolny.
Brodawka łojotokowa – usuwanie
Brodawki łojotokowe usuwa się z powodu bardzo nieestetycznego wyglądu. W tym celu sporadycznie przeprowadza się zabiegi chirurgiczne. Rozwiązanie to ma zastosowanie w przypadku, gdy zmiany zlokalizowane są na twarzy lub kolidują stale z ubraniami i biżuterią. Przeprowadza się czasem tzw. łyżeczkowanie. Polega ono na usunięciu brodawki w znieczuleniu miejscowym, przy wykorzystaniu specjalnej łyżeczki dermatologicznej. Cena zabiegu zależy od ilości i wielkości zmian (zwykle od 100 do 300 zł).
Zobacz także: Mięczak zakaźny to choroba wirusowa dzieci i dorosłych. Objawy, przyczyny i leczenie
Powoli odchodzi się od stosowania do usuwania brodawek farmakoterapii, która polegała na długotrwałym zażywaniu przez chorego środków zawierających kwas salicylowy o działaniu silnie keratolitycznym, czyli mocno złuszczającym obumarłe komórki naskórka.
Do usunięcia brodawki łojotokowej stosuje się coraz częściej laser IPL, który wypala zmianę. Blizna po zabiegu jest praktycznie niewidoczna i przybiera niemalże kolor skóry. Laseroterapia jest metodą stosowaną w znieczuleniu miejscowym. Cena za usunięcie jednej brodawki wynosi 100–150 zł.
Innym sposobem jest elektrokoagulacja, która opiera się na działaniu zmiennego prądu. Dochodzi do ścięcia za pomocą specjalnego noża elektrycznego i koagulacji białek budujących brodawkę. Zabieg przeprowadza się w miejscowym znieczuleniu. Wysoka temperatura powoduje zamknięcie naczyń krwionośnych, w związku z tym w czasie zabiegu nie dochodzi do krwawienia.
Częstą praktyką jest wykorzystywanie ciekłego azotu, czyli tzw. krioterapia. Zabieg polega na bezpośrednim oddziaływaniu na brodawczaka bardzo niskiej temperatury, która prowadzi do obumarcia tworzących go komórek. Zamrożona brodawka po jakimś czasie samoistnie odpadnie. Niestety w większości przypadków rozwiązanie to pozostawia blizny. Jeden zabieg to koszt od 50 do 100 zł.
Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Odpowiedź na filmie:
Domowe sposoby na brodawki łojotokowe
Usuwanie małych brodawek łojotokowych można przeprowadzić z wykorzystaniem domowych rozwiązań. Często wykorzystuje się w tym celu ocet jabłkowy. Przed przeprowadzeniem zabiegu należy dokładnie umyć wodą z łagodnym mydłem skórę wokół brodawki. Najlepiej namaczać ją przez 15 minut i delikatnie szorować miękką szczoteczką. Następnie należy osuszyć zmianę. Zwilżony w occie jabłkowym wacik przykłada się bezpośrednio na brodawkę i pozostawia przez kwadrans. Po tym czasie ściąga się go, a skórę opłukuje wodą. Zabieg najlepiej powtarzać do 3 razy dziennie, ale nie dłużej niż przez tydzień. Ocet jabłkowy sprawi, że brodawka zacznie wysychać, a w konsekwencji odpadnie.
Pomocna może się okazać witamina A, która wykazuje właściwości keratolityczne i przyspiesza proces redukcji brodawek. Zawartość kapsułki witaminowej należy wyciskać i wcierać bezpośrednio w brodawkę codziennie, aż do momentu redukcji zmiany.
Bibliografia:
1. Szponar A., Borzęcki A., Chodorowska G., Szklanny J., Objaw Lesera-Trelata u pacjentki z gruczolakiem jelita grubego, „Nowa Medycyna”,2008, 3, s. 16–18.
2. Maj J., Jankowska-Konsur A., Zmiany skórne w przebiegu nowotworów narządów wewnętrznych, „Family Medicine & Primary Care Review”, 2012, 14(2), s. 252–257.
3. Ashton R., Leppard B., Brodawka łojotokowa, W: Ashton R., Leppard B. (red.), Diagnostyka różnicowa w dermatologii, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2009.
4. Jabłońska S., Majewski S., Znamiona naskórkowe, W: Jabłońska S. (red.), Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2008.
5. Alekseenko A., Duliban M., Lazar K., Dermoskopia w praktyce, „Medycyna Rodzinna”, 2009, 3, s. 61–67.
6. Rembelska K., Elektrofulguracja nowoczesna technologia leczenia strumieniem jonów i elektronów, „Cabines Polska”, 2016, 75, s. 40–43.
