Grudki perliste są źródłem wielu zmartwień i obaw wśród mężczyzn. Tymczasem lekarze podkreślają, że grudki nie mają żadnego wpływu na zdrowie osób z tego typu zmianami. Grudki perliste pojawiają się na koronie prącia oraz w rowku zażołędnym. Mogą przybierać różne barwy oraz kształty.
Jak wyglądają grudki perliste na penisie? Objawy
Grudki perliste są niewielkie, osiągają zazwyczaj poniżej 1 mm długości, lecz w niektórych przypadkach rozmiary mogą być znacznie większe i sięgać nawet 4 mm. Grudki perliste mają biały, cielisty lub perłowy kolor. Zdarza się, że zmiany są bezbarwne. Kształtem przypominają grudki, wiotkie płatki lub ziarenka. U niektórych mężczyzn mogą powiększać się w trakcie erekcji. Nie sprawiają żadnych dolegliwości bólowych. Nie mają tendencji do pękania ani sączenia. Próby rozdrapywania ich mogą skończyć się bolesnym potarciem nabłonka penisa. Wbrew opinii niektórych mężczyzn grudki perliste nie wydzielają żadnego zapachu. Przykrą woń może wydzielać mastka, która jest białą lub serowatą wydzieliną, gromadzącą się pod napletkiem, a więc w okolicach potencjalnego występowania grudek perlistych.
Przyczyny powstawania grudek perlistych
Niestety, przyczyna powstawania tych charakterystycznych zmian nie została wyjaśniona. Część lekarzy traktuje grudki perliste jako fizjologiczne wytwory nabłonka, który pokrywa koronę żołędzi prącia i rowek zażołędny (miejsca występowania grudek perlistych). Grudki perliste nie są objawem chorób wenerycznych czy nowotworowych, nie można się nimi też zarazić. Grudki perliste są stosunkowo powszechnymi zmianami, występują nawet u 10–20% wszystkich mężczyzn. Specyficzna przypadłość dotyczy najczęściej mężczyzn między 20. a 30. rokiem życia, choć może się pojawić również u młodszych chłopców oraz znacznie starszych panów. Grudki perliste nie są skutkiem niewłaściwej higieny miejsc intymnych.
Metody leczenia grudek perlistych – usuwanie zmian
Należy pamiętać, że grudki perliste mogą zanikać samoistnie. Nie są konieczne żadne próby leczenia, ponieważ zmiany te nie stanowią zagrożenia dla zdrowia. Mimo to grudki perliste mogą być źródłem wielu frustracji oraz dyskomfortu, dlatego część mężczyzn stara się pozbyć defektu.
Skuteczną metodą leczenia grudek plamistych jest usunięcie ich za pomocą lasera CO2. Jest to w pełni skuteczny i bezbolesny zabieg z zakresu dermatologii estetycznej. Użycie lasera CO2 polega na odparowaniu grudek. Nie zachodzi konieczność stosowania znieczulenia w formie zastrzyku. Na około 15 minut przed rozpoczęciem zabiegu wystarczy wsmarować krem znieczulający na zmiany skórne. Po zabiegu z wykorzystaniem lasera CO2 pozostaje niewielki obrzęk, który utrzymuje się przez mniej więcej 1–2 tygodnie. U niektórych mężczyzn mogą tworzyć się delikatne i małe strupki, które zanikają po maksymalnie 10 dniach. Ważne jest, aby w ciągu doby po przeprowadzeniu zabiegu unikać kontaktów seksualnych i masturbacji, a także dbać o higienę okolic intymnych. Do momentu zagojenia rowka zażołędnego oraz korony prącia trzeba używać prezerwatyw podczas każdego stosunku seksualnego.
Mężczyźni, którzy są zdeterminowani do szybkiego pozbycia się grudek plamistych, mogą wypróbować elektrodesykację, czyli wypalanie elektryczne, jak również krioterapię i wycięcie zmian skórnych. Wśród mniej inwazyjnych, ale też mało skutecznych metod leczenia, można wymienić m.in. farmakoterapię.
Grudki perliste a kłykciny i inne schorzenia
Grudki perliste bardzo często są mylone ze zmianami o charakterze łojotokowym, zwanymi prosakami lub plamkami Fordyce’a. Tego typu schorzenia objawiają się jednak najczęściej czerwonymi plamkami bądź grudkami o średnicy 1–3 mm. W odróżnieniu od grudek perlistych mogą pojawić się nie tylko w górnej części penisa, ale także na skórze moszny, a nawet na błonach śluzowych warg i policzków. Analogiczna sytuacja zachodzi także w przypadku kłykcin kończystych – zmian wywołanych infekcją wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV). Często mają, specyficzny kształt, lecz najczęściej występują w postaci krzaczkowatych narośli. W odróżnieniu od grudek perlistych mogą być rozsiane także na skórze moszny, okolicach pachwin i wzgórka łonowego. Kłykciny kończyste wymagają leczenia, a próby rozdrapywania ich i naruszania mogą zakończyć się krwawieniem.
Bibliografia
1. Borkowski A., Urologia – podręcznik dla studentów medycyny, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2008.
2. Jabłońska S., Majewski S., Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2016.
3. Mroczkowski T. (red.), Choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1998.
