Borowik ceglastopory to grzyb, którego można spotkać w wielu polskich lasach. Najwięcej okazów pojawia się późną jesienią.
Borowik ceglastopory – jak wygląda?
Borowik ceglastopory zaczyna pojawiać się na przełomie maja i października. Grzyb ma ciemnobrązowy, jasnobrązowy lub oliwokobrązowy kapelusz. Jego średnica waha się od 5 do 20 cm. Czasem pokrywa go zamszowa, matowa skóra, która po zgnieceniu zmienia kolor na czarny. Kapelusz u młodych grzybów jest półkolisty, później staje się wypukły. Początkowo przybiera kształt półkolisty, u starszych osobników staje się wypukły.
Rurki borowika ceglastoporego mają 2-3 cm wysokości. U młodych okazów są żółte, u starszych ceglastoczerwone, aż z wiekiem stają się pomarańczowe.
Trzon grzyba początkowo jest bulwiasty, z czasem kształtem przypomina maczugę. Jego grubość waha się od 2 do 4 cm, a długość od 5-15 cm. Górna część trzonu borowika jest żółta, czasem pojawiają się na nim czerwone plamki lub łuski, pozostała część trzonu jest jasnozielona. Miąższ grzyba jest jaskrawożółty, po przecięciu zmienia barwę na ciemnoniebieską lub atramentową. Jest twardy i jędrny. Ma łagodny smak i praktycznie nie ma zapachu.
Mimo że borowik ceglastopory jest dość charakterystyczny, to zdarza się, że jest mylony z grzybami trującymi. Dlatego, aby uniknąć problemów - osoby, które nie znają się zbyt dobrze na grzybach, lub po prostu mają wątpliwości, co do zebranych przez siebie okazów - powinny udać się do najbliższej stacji sanepidu. Specjaliści, którzy tam pracują pomogą odróżnić grzyby jadalne od trujących.
Borowik ceglastopory – gdzie można go spotkać?
Ten gatunek borowika porasta przede wszystkim lasy liściaste, mieszane i iglaste. Najwięcej borowików ceglastoporych rośnie na terenach górskich i podgórskich. Na nizinach spotykany jest zdecydowanie rzadziej.
W Polsce borowika ceglastoporego można spotkać stosunkowo rzadko najwięcej jest go późną jesienią.
Borowik ceglastopory – wartości odżywcze
Borowik ceglastopory ceniony jest przede wszystkim za smak. Z substancji, których potrzebuje organizm człowieka w grzybie znajduje się białko oraz błonnik pokarmowy, który poprawia perystaltykę jelit i wspomaga odchudzanie.
Trzeba sobie jednak zdawać sprawę, że zjedzenie surowego lub niedogotowanego borowika ceglastoporego może wywołać szereg dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Najlepiej komponuje się z makaronami, mięsem lub jako dodatek do zup.
Borowika ceglastoporego można również marynować oraz suszyć. Przepis na grzyby w occie można znaleźć tutaj. A jak suszyć borowika? Tak samo, jak inne grzyby. Oczyszczonego borowika należy nawlec na igłę. Większe grzyby dobrze jest pokroić na mniejsze kawałki. Tak przygotowane korale z grzybów należy powiesić w suchym i ciepłym miejscu.
Ususzone już grzyby należy przechowywać zamknięte w słoiku.
Zobacz film i dowiedz się wszystkiego o grzybach!
Przepis na sos z borowików ceglastoporych
Borowika ceglastoporego można podawać na wiele sposób, a sam grzyb doskonale komponuje się innymi produktami. Poniżej znajdziecie prosty przepis na sos z borowików ceglastoporych.
Składniki:
- olej roślinny;
- masło;
- odrobina śmietany;
- sól;
- pieprz.
Grzyby i cebule kroimy na cienkie plastry. Na patelni rozgrzewamy olej i podsmażamy cebulę. Kiedy się zrumieni dodajemy odrobinę masła. Następnie wrzucamy grzyby. Wszystko dokładnie mieszamy, doprawiamy solą i pieprzem. Należy pamiętać, że grzyby powinny się dusić nie krócej niż 20-30 minut. Na koniec do sosu można dodać odrobinę śmietany.
