Nieleczona przetoka na dziąśle naraża nie tylko okoliczne zęby na uszkodzenie, ale również cały organizm na zakażenie bakteryjne. Powikłania przetoki ropnej na dziąśle są poważne, dlatego nie wolno lekceważyć niepokojących objawów, a leczenie należy podjąć możliwie szybko. Przetoka ropna na dziąśle może rozwinąć się niezależnie od wieku pacjenta i przybrać różny obraz kliniczny – od małych zmian przypominających kształtem krostki po duże, ciemnoczerwone, twarde bąble, z których sączy się ropna wydzielina.
Co to jest przetoka na dziąśle?
Przetoka to połączenie pomiędzy dwoma narządami wewnętrznymi lub narządem wewnętrznym i skórą powstałe na skutek procesów patologicznych zachodzących w lokalnych tkankach, urazów lub powikłań jatrogennych (przetoka na dziąśle po leczeniu kanałowym). Przetoka może być również wykonana celowo podczas zabiegu chirurgicznego.
Przetoka dziąsła to proces zapalny toczący się w tkankach okołowierzchołkowych zęba stałego bądź mlecznego przyjmująca charakterystyczną postać wyraźnie widoczną przy linii zębów, pod wargami ust bądź w okolicach policzków jako uwypuklenie wypełnione ropą i krwią, często w towarzystwie obrzęku tkanek okołoprzetokowych. W zależności od zaawansowania postępu przetoki na dziąśle mogą objawiać się dodatkowymi, głównie bólowymi, dolegliwościami. Przetoka ropna na dziąśle u dziecka i u dorosłej osoby może wywołać groźne powikłania na skutek rozlania się bakterii do ustroju organizmu.
Objawy przetoki dziąsłowej
Gromadzący się wysięk ropny w przetoce dziąsłowej stanowi źródło bólu miejscowego szczęki, czasem głowy. Obraz przetoki zależy od rozległości stanu zapalnego oraz ilości zebranej wewnątrz ropy i krwi. W przypadku perforacji ropnia pacjent ma do czynienia z przetoką na dziąśle czynną, zaś bierna postać schorzenia odznacza się brakiem dolegliwości bólowych lub bólu o znacznie mniejszym nasileniu. Wysięk ropy do jamy ustnej stanowi zazwyczaj źródło gorzkiego posmaku i nieprzyjemnego zapachu wydobywającego się z ust. Pobliskie zęby i tkanki miękkie mogą stać się nadwrażliwe na intensywne smaki i temperatury. Charakterystycznymi objawami są również obrzęki przyprzetokowe i opuchlizna twarzy, warg, policzków oraz gorączka, dreszcze, ogólne osłabienie, powiększone pobliskie węzły chłonne oraz tkliwość dotykowa.
Zobacz film i sprawdź czy problemy z zębami mogą mieć wpływ na funkcjonowanie całego organizmu?
Powikłania przetoki dziąsłowej
Przetoka ropna dziąsła stanowi źródło dyskomfortu i szeregu dolegliwości. Nieleczone schorzenie może prowadzić do powikłań miejscowych, jak utrata pobliskich zębów lub rozwinięcie się w ich obrębie choroby bakteryjnej. Przetoka na dziąśle może być również przyczyną zapalenia zatok przynosowych czy czołowych i niebezpiecznych infekcji ogólnoustrojowych na tle bakteryjnym jak sepsa.
Leczenie przetoki dziąsłowej
Leczenie przetoki na dziąśle rozpoczyna się od oceny poziomu postępu schorzenia, rozległości stanu zapalnego, kierunku i rozmiaru biegnącej przetoki. W pierwszej kolejności zaleca się przeprowadzenie trepanacji komory zęba i rozcięcie przetoki, czego efektem jest ewakuacja treści ropy. Zabieg odbywa się w znieczuleniu miejscowym. Po usunięciu ropy zleca się antybiotykoterapię. Obligatoryjnie do zabiegu cięcia wykonuje się również antyseptyczne leczenie endodontyczne zęba przyczynowego, czyli leczenie kanałowe z zamknięciem przetoki. W przypadku przeciwwskazań do tego typu zabiegu wykonuje się ekstrakcję zęba, czyli usunięcie bądź resekcję, czyli wycięcie fragmentu wierzchołka korzenia. Przetoka na dziąśle u dziecka z zębami mlecznymi leczona jest poprzez otwarcie zęba i dziąsła oraz odpowiednie płukanie. Opcją nieinwazyjną w przypadku mniejszych przetok dziąsłowych jest farmakoterapia o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i antybakteryjnym, która, oprócz zwalczenia przetoki dziąsłowej, zapobiegać będzie rozwinięciu się powikłań lub rozprzestrzenianiu infekcji.
Polecamy: Co to jest miazga zęba? Łagodzenie bólu przy zapaleniu miazgi zęba
Postępowanie pozabiegowe w przypadku wyleczonej przetoki na dziąśle
Po usunięciu przetoki dziąsła, przez co najmniej dwa tygodnie trzeba ściśle przestrzegać zaleceń lekarskich dla prawidłowego procesu rekonwalescencji i zapobiegania powstania powikłań. Należy:
- stosować miejscowe zimne okłady,
- wprowadzić dietę lekkostrawną o płynnej, gęstej lub miękkiej konsystencji; warto unikać chrupiących produktów, o intensywnych smakach i skrajnych temperaturach,
- utrzymać odpowiednią higienę jamy ustnej poprzez płukanki i szczotkowanie z pominięciem operowanej okolicy,
- zachować ostrożność podczas kichania, wydmuchiwania nosa czy kasłania,
- spać z wysoko ułożoną poduszką.
