Jakie są naturalne metody leczenia torbieli w piersiach? I TVN Zdrowie

Duże torbiele na piersiach mogą być poddawane biopsji terapeutycznej w celu ich opróżnienia. Leczenie naturalne torbieli w piersiach może pomóc w łagodzeniu dolegliwości, nie powinno być jednak stosowane zamiast rutynowej kontroli lekarskiej.

Czym są torbiele piersi?

Torbiel to zmiana łagodna, występująca w wielu narządach i tkankach ludzkiego ciała. Nie ma charakteru nowotworowego. Zbudowana jest ze ściany i znajdującej się wewnątrz komory wypełnionej płynem, który powstaje w wyniku naturalnej produkcji wydzielin przez dany gruczoł. Taka zmiana może pojawiać się również w piersiach.

Torbiele w piersiach to dość częsta przypadłość u kobiet w okresie rozrodczym, najczęściej około 40. roku życia. Zwykle pojawienie się torbieli jest reakcją fizjologiczną na zmiany hormonalne zachodzące w organizmie. Podejrzewa się, że największy wpływ na ich powstawanie mają estrogeny. Torbiele w piersiach mogą być pojedyncze lub mnogie. Różnią się rozmiarem w zależności od tego, w jakim dniu cyklu znajduje się kobieta.

W większości przypadków torbiele w piersiach nie dają objawów, a widoczne są jedynie w badaniach obrazowych. W przypadku znacznego powiększenia mogą być wyczuwalne w postaci miękkiego, łatwo dającego się przesuwać, guzka. Czasami powodują tkliwość i bolesność piersi, co niepokoi kobietę i skłania ją do wizyty u ginekologa.

Czy istnieją metody naturalne leczenia torbieli w piersi?

W przypadku zaobserwowania i szczególnej dokuczliwości zmian w obrębie piersi, gdy wykluczono możliwość procesu nowotworowego, można wypróbować kilka metod łagodzących dolegliwości. Niestety w większości nie mają one naukowo udowodnionego działania. Leczenie naturalne torbieli w piersiach obejmuje ograniczenie w diecie soi, drobiu oraz ziół, które zawierają estrogeny oraz fitoestrogeny i w nadmiarze mogą doprowadzić do powstania torbieli.

Skuteczne może okazać się stosowanie ziół, takich jak niepokalanek mnisi, który ogranicza stres organizmu związany z menstruacją oraz funkcjonalny wzrost stężenia prolaktyny we krwi. Niektóre małe badania wskazują, iż w łagodzeniu objawów pozytywną rolę odgrywa olej z wiesiołka, przyjmowany w sposób regularny doustnie, jednak podważa się ich wiarygodność ze względu na niską liczebność grup badawczych. Z obserwacji pacjentek stosujących ten preparat wynika, iż zmniejsza on dolegliwości i prawdopodobieństwo powstania nowych zmian torbielowatych.

W przypadku pojawienia się dolegliwości bólowych w łagodzeniu objawów może pomóc odpowiednio dobrany do rozmiaru piersi, podpierający je, biustonosz.

Dodatkowo należy pamiętać o diecie bogatej w antyoksydanty. Zawierają je warzywa i owoce. Można suplementować witaminę E, należy zrezygnować ze spożywania cukrów prostych oraz zamienić tłuszcze zwierzęce na roślinne. Zdrowe odżywianie oraz rezygnacja ze stresującego trybu życia wspomaga równowagę hormonalną organizmu i zapobiega rozwojowi różnych schorzeń, w tym torbieli piersi.

Metody naturalne leczenia torbieli w piersi nie mają zastosowania w przypadku zmian złośliwych. Nie wykazują żadnej skuteczności, a stosowane w pojedynkę, mogą opóźnić diagnostykę i wdrożenie właściwego postępowania medycznego. Zaniechanie ich prowadzi do poważnych powikłań.

Diagnostyka i leczenie torbieli w piersi

W przeciwieństwie do metod naturalnych, postępowanie lekarskie ma potwierdzoną skuteczność w diagnostyce i terapii torbieli w piersiach. Należy pamiętać, iż w większości przypadków nie mają one groźnego charakteru i znikają samoistnie. Wymagają jedynie jednorazowego badania ultrasonograficznego (USG). Pojedynczych i niewyczuwalnych torbieli nie trzeba leczyć ani obserwować.

W przypadku dużych zmian torbielowatych możliwe jest wykonanie biopsji wraz z opróżnieniem zalegającego wewnątrz nich płynu, co zwykle uśmierza dolegliwości. Uzyskaną wydzielinę wysyła się niekiedy na badania patomorfologiczne. Jeśli nie jest możliwe uzyskanie płynu, lekarz zleca badania dodatkowe, weryfikujące charakter zmiany.

Zmiany litotorbielowate o podejrzanym charakterze, uwidocznione w USG, wymagają pogłębienia diagnostyki, gdyż mogą mieć charakter złośliwy. W takim przypadku wykonuje się dokładne badania obrazowe oraz biopsję diagnostyczną z pobraniem materiału tkankowego i wysłaniem go do patomorfologa w celu wykonania analizy pod mikroskopem. W przypadku uzyskania niepomyślnej diagnozy lub gdy złośliwość zmiany jest wątpliwa, wykonuje się kontrolne badania oraz wdraża odpowiednie postępowanie lecznicze.