Dexapico – działanie leku
Dexapico jest syropem zawierającym w swoim składzie dekstrometorfanu bromowodorek oraz wyciąg z kwiatostanu lipy. Lek dzięki temu ma działanie przeciwkaszlowe, utrzymujące się od 6 do 6 godzin. Dexapico zmniejsza częstotliwość ataków kaszlu ponieważ hamuje ośrodek kaszlu w ośrodkowym układzie nerwowym. Zawarty w syropie wyciąg z kwiatostanu lipy łagodzi podrażnienia górnych dróg oddechowych wywołane uporczywym kaszlem.
Dexapico – skład leku
Substancjami czynnymi leku są wyciąg wodny z kwiatostanu lipy i dekstrometorfanu bromowodorek. 100 g syropu zawiera wyciąg wodny z kwiatostanu lipy (DER 1:5) - 25,0 g i dekstrometorfanu bromowodorek - 0,1 g. Do pozostałych składników należą: sacharoza, zagęszczony sok aroniowy 65%, kwas cytrynowy jednowodny, sodu benzoesan, potasu sorbinian, aromat malinowy 7111, woda oczyszczona.
Opalizacja syropu oraz warstwa pianki, mogąca pojawić się na jego powierzchni, są związane z obecnością składnika pochodzenia naturalnego i nie stanową wady leku.
Dexapico – dawkowanie leku
Zalecana dawka leku u dzieci powinna wynosić:
- u dzieci od 2 do 6 lat: 2,5 ml syropu 3 razy na dobę,
- u dzieci od 6 do 12 lat: 5 ml syropu 3 razy na dobę,
- u młodzieży powyżej 12 lat i dorośli: 15 ml syropu 3 razy na dobę.
Syrop powinien być stosowany tylko po konsultacji z lekarzem. Ważne, aby nie przekraczać zalecanych dawek - deskstrometorfanu bromowodorek wykazuje niską toksyczność, jednak objawy przedawkowania będą nasilone w przypadku jednoczesnego spożycia alkoholu i przyjęcia leków psychotropowych.
Objawy przedawkowania deskstrometorfanu bromowodorku to nudności, wymioty, depresja ośrodkowego układu nerwowego (OUN), zawroty głowy, dyzartria (zaburzenia mowy), oczopląs, senność (ospałość), pobudzenie, splątanie, zaburzenia psychotyczne (psychozy), depresja oddechowa. Mogą także wystąpić: dyskomfort w jamie brzusznej, omamy, niedociśnienie i ataksja (niezborność ruchów).
Dexapico – wskazania do stosowania leku
Wskazaniem do stosowania jest męczący, suchy kaszel różnego pochodzenia, niezwiązany z zaleganiem wydzieliny w drogach oddechowych.
Jak odróżnić kaszel suchy od mokrego? Zobaczcie na filmie:
Dexapico – przeciwwskazania do stosowania leku
Syrop Dexapico nie powinien być stosowany w przypadku uczulenia na którykolwiek ze składników leku.
Niewskazane jest także stosowanie go u pacjentów z zalegającą wydzieliną, z astmą oskrzelową, z ciężkimi chorobami wątroby, u pacjentów z niewydolnością oddechową lub ryzykiem jej wystąpienia oraz wtedy, kiedy pacjent jednocześnie przyjmuje inhibitory monoaminooksydazy (MAO) i w okresie do 14 dni po ich odstawieniu.
Przeciwwskazaniem do stosowania syropu Dexapico jest także przyjmowanie selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oraz stosowanie leków mukolitycznych (rozrzedzających śluz w drogach oddechowych).
Przeciwwskazaniem do stosowania leku jest także wiek dziecka - syrop nie jest zalecany u dzieci poniżej 2. roku życia. Jeżeli objawy utrzymują się dłużej niż 7 dni, a u pacjenta pojawiają się nawracający kaszel lub kaszel z towarzyszącą gorączką, wysypką lub uporczywe bóle głowy, należy skonsultować się z lekarzem.
Należy zachować ostrożność u pacjentów z powolnym metabolizmem CYP2D6 lub stosujących jednocześnie inhibitory CYP2D6 ze względu na możliwość wystąpienia wzmożonych i/lub długoterminowych skutków działania dekstrometorfanu.
Przeciwwskazaniem do zastosowania leku jest także ciąża oraz karmienie piersią.
Dexapico – interakcje
Lek może wchodzić w reakcje z następującymi środkami:
- Inhibitory MAO. Leku nie należy stosować u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO oraz przez 14 dni od zaprzestania leczenia inhibitorami MAO ponieważ może wystąpić zespół serotoninowy (wysoka gorączka, nadciśnienie, zaburzenia rytmu serca). Zgłaszano ciężkie działania niepożądane a czasami przypadki śmiertelne po zastosowaniu dekstrometorfanu bromowodorku u pacjentów otrzymujących inhibitory MAO.
- Leki przeciwbakteryjne. Linezolid: obserwowano wystąpienie zespołu serotoninowego podczas jednoczesnego stosowania z dekstrometorfanem bromowodorku.
- Inhibitory CYP2D6. Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów enzymu CYP2D6 może zwiększać stężenie dekstrometorfanu w organizmie do poziomu wielokrotnie większego niż prawidłowy. Zwiększa to ryzyko występowania toksycznego wpływu dekstrometorfanu (pobudzenia, dezorientacji, drżenia, bezsenności, biegunki i depresji oddechowej) oraz rozwoju zespołu serotoninowego. Do silnych inhibitorów enzymu CYP2D6 należą fluoksetyna, paroksetyna, chinidyna i terbinafina. W przypadku jednoczesnego stosowania z chinidyną stężenie dekstrometorfanu w osoczu może wzrosnąć nawet 20-krotnie, co zwiększa ryzyko występowania działań niepożądanych ze strony ośrodkowego układu nerwowego powiązanych ze stosowaniem tego leku. Podobny wpływ na metabolizm dekstrometorfanu wywołują również amiodaron, flekainid i propafenon, sertralina, bupropion, metadon, cynakalcet, haloperydol, perfenazyna i tiorydazyna. W przypadku konieczności jednoczesnego stosowania inhibitorów CYP2D6 i dekstrometorfanu pacjent musi być monitorowany. Konieczne może okazać się również zmniejszenie dawki dekstrometorfanu.
Ze względu na zawartość dekstrometorfanu bromowodorku jednoczesne stosowanie leku z alkoholem lub innymi lekami o działaniu hamującym na ośrodkowy układ nerwowy może nasilać ich działanie depresyjne na ośrodkowy układ nerwowy i działać toksycznie w relatywnie małych dawkach.
Ważne! Ze względu na możliwość wystąpienia senności należy zachować ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.
Dexapico – skutki uboczne
Każdy lek może powodować skutki uboczne. Rzadko pojawić się może senność (rzadziej niż u 1 na 1 000 osób). Mogą także pojawić się pobudzenie, splątanie, zawroty głowy, drgawki, depresja oddechowa, wymioty, nudności, biegunka, wysypka, jednak częstotliwość występowania jest nieznana.
