Polub nas na Facebooku
Czytasz: Przewlekła białaczka limfatyczna – rodzaje, objawy, diagnostyka i postępowanie po rozpoznaniu choroby
menu
Polub nas na Facebooku

Przewlekła białaczka limfatyczna – rodzaje, objawy, diagnostyka i postępowanie po rozpoznaniu choroby

Osoba, która bada krew

Fot: Nitat Termmee / gettyimages.com

U chorych na przewlekłą białaczkę limfatyczną długość życia nie musi ulec skróceniu, jeśli leukemia ma bardzo wolny przebieg i nie wymaga leczenia. Agresywna postać choroby wiąże się z koniecznością przyjmowania chemioterapii, a w niektórych przypadkach – poddania się przeszczepowi szpiku kostnego.

Na przewlekłą białaczkę limfatyczną – jeden z najczęściej występujących nowotworów krwi – zapada się zazwyczaj w wieku powyżej 50 lat. Im starsza jest osoba, u której zostanie wykryta leukemia, tym mniej metod leczenia można wykorzystać w walce z chorobą.

Czym jest białaczka limfatyczna? Przyczyny i rodzaje

Białaczka, inaczej leukemia (z gr. leukos – biały i haima – krew) jest nowotworem wywodzącym się z układu krwiotwórczego. Dzieli się na wiele odmian. Do czterech głównych należą:

  • ostrą białaczka szpikowa;
  • przewlekła białaczka szpikową;
  • przewlekłą białaczkę limfatyczną.

Ta ostatnia dzieli się na:

  • białaczkę włochatokomórkową (typu B lub T);
  • białaczkę prolimfocytową (typu B lub T);
  • białaczkę z dużych ziarnistych limfocytów.

Przy białaczce limfatycznej dochodzi do nieprawidłowego rozrostu leukocytów i namnażania w szpiku kostnym tzw. blastów (niedojrzałych białych krwinek), dostających się do krwi. W wyniku tego następuje rozrost tkanki limfatycznej, która zaczyna naciekać do innych tkanek. Przyczyny choroby nie są znane, wiadomo jedynie, że nie bez wpływu na rozwinięcie się białaczki pozostają czynniki genetyczne.

Jak się objawia przewlekła białaczka limfatyczna?

Przewlekła białaczka limfatyczna charakteryzuje się stopniowym, powolnym przebiegiem, dlatego często diagnozuje się ją na długo po wystąpieniu pierwszych symptomów choroby. Do zrobienia badań powinny skłonić utrata masy ciała, duża męczliwość i brak tchu podczas wykonywania czynności wymagających wysiłku. O białaczce mogą też świadczyć wzmożona podatność na infekcje i powiększenie węzłów chłonnych.

Przewlekła białaczka limfatyczna – wyniki badania krwi, biopsji i badania kariotypu

Pierwszym krokiem w diagnostyce białaczki limfatycznej jest zrobienie morfologii. We krwi chorego występuje dużo limfocytów (limfocytoza). Oprócz nadmiaru białych krwinek stwierdza się często małopłytkowość i niedokrwistość. Następny krok to badanie szpiku kostnego (biopsja), do którego za pomocą specjalnej igły pobiera się z kości próbkę miazgi krwiotwórczej. Odbywa się to pod znieczuleniem miejscowym lub ogólnym (u dzieci). W laboratorium na pobranej próbce wykonuje się mielogram szpiku, czyli określa się procentowo ilość poszczególnych komórek. Wskazaniem do dalszej diagnostyki przewlekłej białaczki limfatycznej jest zwiększona ilość limfocytów.

Rozpoznanie nowotworu stawia się na podstawie wyników badania histopatologicznego węzłów chłonnych. Badanie cytogenetyczne pozwala na określenie typu białaczki. Żeby diagnostyka była pełna, ustala się jeszcze immunofenotyp limfocytów (zarówno we krwi, jak i w szpiku kostnym) oraz stężenie immunoglobulin, które u chorych na przewlekłą białaczkę limfatyczną jest bardzo małe.

Przewlekła białaczka limfatyczna – rokowania

Przy przewlekłej białaczce limfatycznej można się spodziewać zarówno dobrych, jak i złych rokowań, w zależności od stopnia zaawansowania choroby w chwili jej rozpoznania. Szanse na wyleczenie określa się na podstawie klasyfikacji Raia lub Bineta. Najczęściej do śmierci prowadzą zakażenia (np. sepsa).

Przewlekła białaczka limfatyczna – leczenie

Terapia białaczki limfatycznej przewlekłej nie zawsze jest koniecznością. Bywa, że choroba objawia się tylko nieznacznym zwiększeniem poziomu leukocytów. Stan chorego musi być stale monitorowany. Przy białaczkach o cięższym przebiegu trzeba przyjmować silne leki, zwykle analogi puryn (np. w schemacie CHOP: cyklofosfamid, doksorubicyna, winkrystyna, prednisolon albo FCR: fludarabina, cyklofosfamid, rytuksymab). Chemioterapia niekiedy uzupełniana jest immunoterapią, czyli pobudzeniem układu odpornościowego. Przyjmuje się ją 4–6 razy w miesiącu, u większości chorych w warunkach ambulatoryjnych. U pacjentów w bardziej zaawansowanym wieku (powyżej 60. roku życia nie przeprowadza się raczej przeszczepu szpiku kostnego, bo ryzyko powikłań jest większe niż oczekiwane korzyści. Przeszczep jest szansą na przezwyciężenie białaczki dla wielu osób młodych z agresywną postacią choroby. W przypadku białaczki limfatycznej leczenie naturalne nie ma potwierdzonego działania.

Zobacz wideo: Białaczka - historia Moniki Michalik, która zwlekała z badaniami, chociaż objawy choroby postępowały

Dzień Dobry TVN

Czy artykuł okazał się pomocny?
Tak Nie
80
6
Komentarze (0)
Nie przegap
Jakie rozmiary może mieć penis? Jak go zmierzyć? 
Jakie rozmiary może mieć penis? Jak go zmierzyć? 
Alzheimer w młodym wieku - przyczyny, pierwsze objawy i kolejne etapy choroby
Alzheimer w młodym wieku - przyczyny, pierwsze objawy i kolejne etapy choroby
Badanie CRP wykrywa stan zapalny w organizmie: norma CRP, interpretacja wyników
Badanie CRP wykrywa stan zapalny w organizmie: norma CRP, interpretacja wyników
Panseksualizm - co to jest? Na czym polega? Kim jest osoba panseksualna?
Panseksualizm - co to jest? Na czym polega? Kim jest osoba panseksualna?
Dieta dr Dąbrowskiej - wskazania, jadłospis i opinie
Dieta dr Dąbrowskiej - wskazania, jadłospis i opinie
Zespół Aspergera - objawy, przyczyny i leczenie zaburzenia ze spectrum autyzmu
Zespół Aspergera - objawy, przyczyny i leczenie zaburzenia ze spectrum autyzmu