Diphergan – działanie leku
Lek Diphergan w postaci syropu zawiera prometazyny chlorowodorek, który działa przeciwalergicznie, uspokajająco i przeciwwymiotnie. Lek z tą substancją czynną może być stosowany przy leczeniu chorób alergicznych, takich jak katar sienny, zapalenie spojówek, zmiany skórne o słabym nasileniu, dermografizm.
Co więcej lek Diphergan jest wykorzystywany do leczenia choroby lokomocyjnej, działa na pacjentów uspokajająco, zatem jest stosowany przed i po zabiegach chirurgicznych oraz jako lek uzupełniający w leczeniu bólu pooperacyjnego.
Lek może być stosowany w ciąży, jednak tylko w wypadku koniecznym i po dokładnym przeanalizowaniu przez lekarza możliwych skutków ubocznych. Należy pamiętać, że lek przenika do mleka kobiecego, zatem pacjentki karmiące piersią również powinny uważać.
Diphergan może powodować upośledzenie sprawności psychofizycznej, zdolności prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, należy uważnie obserwować swój organizm i w przypadku wystąpienia niepokojących objawów unikać tego typu aktywności.
Zobaczcie także, skąd się bierze choroba lokomocyjna:
Diphergan – skład leku
Substancją czynną leku jest prometazyny chlorowodorek. W 5 ml syropu znajdziemy 5 mg prometazyny chlorowodorku. Do tego dochodzą jeszcze substancje pomocnicze, czyli karmel spożywczy, sacharoza, sodu benzoesan, sodu pirosiarczyn, kwas askorbowy, kwas solny rozcieńczony, esencja pomarańczowa i woda oczyszczona.
Diphergan syrop to ciemny, brązowo-czerwony roztwór o słodkim smaku i pomarańczowym zapachu. Należy go spożyć do 2,5 miesiąca po pierwszym otwarciu, przechowywać w temperaturze do 25 stopni Celsjusza oraz chronić przed dziećmi.
Diphergan – dawkowanie leku
Zalecana dawka różni się w zależności od rodzaju wykorzystania leku. W chorobach alergicznych stosujemy:
- dorośli: 10 mg (10 ml syropu) 2 – 4 razy na dobę, przed posiłkami i pójściem spać;
- dzieci od 2 do 12 lat: 0,125 mg na kg masy ciała co 4 do 6 godzin.
Jeśli lek ma zadziałać przeciwwymiotnie:
- 25 mg jednorazowo (25 ml syropu), a następnie 10 mg do 25 mg (10 ml do 25 ml syropu) co 4 do 6 godzin;
- dzieci od 2 do 12 lat: 0,25 mg do 0,50 mg na kg masy ciała co 4 do 6 godzin.
W chorobie lokomocyjnej (nudności, zawroty głowy):
- 25 mg jednorazowo (25 ml syropu) pół godziny do godziny przed podróżą, dawkę można powtórzyć 8 – 12 godzin później;
- dzieci od 2 do 12 lat: 0,25 mg do 0,50 mg na kg masy ciała co 12 godzin.
Zastosowanie uspokajające:
- 25 mg do 50 mg (25 ml do 50 ml syropu) jednorazowo;
- dzieci od 2 do 12 lat: 0,50 mg do 1 mg na kg masy ciała jednorazowo.
Diphergan - przedawkowanie leku
W przypadku zażycia większej niż zalecana dawki leku należy sprowokować wymioty i jak najszybciej udać się do szpitala. Prometazyny chlorowodorek może powodować zatrzymanie oddechu, śpiączkę mózgową, objawy pozapiramidowe (objawy pląsawicy), halucynacje, wzrost napięcia mięśni, zatrzymanie moczu, objawy cholinergiczne (oczne, sercowe), objawy anafilaktyczne z pokrzywką. Obserwowano przy przedawkowaniu prometazyny zmianę koloru moczu na czerwony (czasem jest wynikiem krwiomoczu). Jako antidotum można podawać kofeinę, amfetaminę, wykonać płukanie żołądka. Jednak o leczeniu decyduje lekarz.
Diphergan – wskazania do stosowania leku
Wskazaniem do stosowania leku są choroby alergiczne (katar sienny, zapalenia spojówek, zmiany skórne o słabym nasileniu, dermografizm), występowanie choroba lokomocyjnej oraz wymiotów.
Lek można stosować uspokajająco przed i po zabiegach chirurgicznych oraz jako lek uzupełniający w leczeniu bólu pooperacyjnego.
Diphergan – przeciwwskazania do stosowania leku
Przeciwwskazaniem do stosowania leku jest uczulenie na prometazynę lub którykolwiek z pozostałych składników tego leku. Nie powinien być podawany pacjentom w śpiączce, a także tym, u których nastąpiło zahamowanie czynności ośrodkowego układu nerwowego.
Przeciwwskazaniem do stosowania leku Diphergan jest także leczenie inhibitorami enzymu monoaminooksydazy (IMAO) oraz przebyte leczenie IMAO w okresie 14 dni po odstawieniu tych leków.
Lek nie powinien być stosowany u dzieci w wieku do 2 lat.
lek Diphergan powinien być stosowany ostrożnie u pacjentów cierpiących na jaskrę, padaczkę, zwężenie ujścia cewki moczowej, przerost prostaty, niedoczynność wątroby, niedrożność odźwiernika dwunastnicy, chorobę wrzodową żołądka, astmę oskrzelową, zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli, ciężką chorobę wieńcową i niewydolność nerek.
Diphergan – interakcje
Diphergan nasila działanie leków przeciwbólowych, barbituranów oraz działanie depresyjne narkotyków. Dodatkowo lek wykazuje synergizm (wzajemne wzmocnienie działania) z: lekami neuroleptycznymi, alkoholem i parasympatykolitykami.
Diphergan – skutki uboczne
Każdy lek może powodować skutki uboczne. Diphergan może powodować suchość w jamie ustnej oraz zagęszczenie śluzu w drogach oddechowych co może powodować świszczący oddech, chrapliwe sapanie, sapkę. Dodatkowo może spowodować kserostomęa (suchość w jamie ustnej) oraz wysychanie dróg oddechowych.
Do działań niepożądanych można zaliczyć także spadek ciśnienia krwi, tachykardię, zaburzenia rytmu serca, podwyższenie ciśnienia tętniczego krwi oraz zaburzenia widzenia (niewyraźne, podwójne widzenie rozszerzenie źrenic) i nadwrażliwość na światło.
Lek może powodować zmiany w nerkach, dyzurię (ból i pieczenie podczas oddawania moczu) oraz depresję lub pobudzenie ośrodkowego układu nerwowego (częściej pobudzenie i halucynacje).
Diphergan może powodować zmiany w wątrobie oraz zaburzenia ogólne w miejscu podania a także gorączkę, zaburzenia skóry i tkanki podskórnej, rumień na twarzy.
