Cytrulina powstaje z ornityny, która jest jednym z głównych aminokwasów wchodzących w skład białek. Po dostaniu się do organizmu bezpośrednio przenika do krwiobiegu i zwiększa produkcję tlenku azotu. Wykazuje liczne właściwości prozdrowotne. Często wchodzi w skład suplementacji przedtreningowej sportowców.

Czym jest cytrulina?

Cytrulina jest niebiałkowym, endogennym aminokwasem. Oznacza to, że ludzki organizm jest w stanie wytwarzać ją samodzielnie. W odróżnieniu od większości aminokwasów nie buduje białek. Jest kluczowym elementem procesu mocznikowego (ornitynowego). Przez połączenie się dwutlenku węgla, amoniaku oraz ornityny powstaje L-cytrulina, która w dalszym przebiegu procesu przekształca się w argininę. Miejscem jej powstawania jest wątroba lub jelita. Głównie wykorzystywana jest przez sportowców w celu polepszenia wydolności organizmu oraz redukcji zmęczenia po treningu. Zastosowanie znalazła również w usprawnianiu metabolizmu i w leczeniu zaburzeń erekcji wynikających z nadciśnienia. Pozytywnie wpływa też na układ krążenia. Równoczesne suplementowanie cytruliny i argininy powoduje zwiększenie produkcji tlenku azotu w krwiobiegu, obniżając tym samym ciśnienie tętnicze krwi.

Zobaczcie także, czy warto sięgać po odżywki i batony przeznaczone dla sportowców:

Cytrulina – działanie

Cytrulina jest ważnym aminokwasem, mimo że nie bierze udziału w procesie budowania białek. W znaczący sposób wpływa na zdrowie człowieka, a dokładniej:

• wspomaga ukrwienie całego ciała,
• usprawnia metabolizm,
• neutralizuje szkodliwe działanie amoniaku, gdyż bierze udział w cyklu Krebsa, czyli cyklu mocznikowym,
• zmniejsza stężenie kwasu mlekowego, przez co tzw. zakwasy po treningu są słabiej odczuwalne,
• wspomaga produkcję tlenku azotu,
• bierze udział w regulacji gospodarki kwasowo-zasadowej,
• redukuje uczucie zmęczenia,
• wpływa na skurcze włókien mięśniowych,
• reguluje przepływ krwi przez tkanki oraz narządy,
• stymuluje procesy regeneracyjne organizmu,
• ogranicza wydalanie z organizmu ważnych życiowo pierwiastków (wapnia, potasu, magnezu, sodu),
• kontroluje tlenowe wydzielanie energii z tkanki mięśniowej podczas wysiłku fizycznego.

Dawkowanie cytruliny

Cytrulina w codziennej suplementacji jest zalecana głównie osobom, które regularnie wykonują intensywny wysiłek fizyczny. Dzienna dawka wynosi wówczas od 2 do 6 g. Najlepsze efekty otrzymuje się, kiedy cytrulina zostanie podzielona na dwie mniejsze porcje i zażywana będzie dwa razy dziennie. Obecnie dostępnych preparatów, suplementów diety zawierających cytrulinę jest wiele, dlatego przed dokonaniem wyboru należy dokładnie zapoznać się z etykietą danego produktu i sprawdzić stężenie poszczególnych substancji. Należy również zapoznać się z zaleceniami producenta, co do dawkowania poszczególnego suplementu.

W zależności od przyczyny stosowania cytruliny rozróżnia się kilka schematów:

• w przypadku leczenia nadciśnienia tętniczego krwi optymalną dawką jest codzienne przyjmowanie 3000–4500 mg cytruliny o dowolnej porze,
• podczas leczenia zaburzeń erekcji stosuje się czystą cytrulinę w dawce 1500–2000 mg na dobę, najlepiej godzinę lub półtorej przed stosunkiem seksualnym,
• w sytuacji niewydolności krążenia zazwyczaj podawana jest dawka 3000 mg na dobę, jednak wówczas ilość suplementu dobierana jest indywidualnie do stanu ogólnego zdrowia,
• chcąc osiągnąć lepsze wyniki w sporcie, stosuje się zazwyczaj wyższe dawki, w przypadku jabłczanu cytruliny jest to około 10 g, natomiast czystej cytruliny 6–7 g. Dawka powinna być dostosowana przede wszystkim do masy ciała.

Cytrulina – występowanie

Naturalnym źródłem cytruliny są arbuzy. Jednak jej zawartość w owocach jest zbyt niska, by wspomagać wydolność organizmu podczas wysiłku fizycznego. Dlatego sportowcy najczęściej przyjmują suplementy diety, w których zawarta jest sama cytrulina lub w postaci jabłczanu cytruliny, aby polepszać swoje wyniki sportowe.

Skutki uboczne suplementacji cytruliną

Jak dotąd nie stwierdzono występowania skutków ubocznych podczas suplementacji cytruliny. Jej przyjmowanie jest bezpieczne dla zdrowia. Dotyczy to również długotrwałego stosowania tego aminokwasu. Istnieje jednak kilka przeciwwskazań:

• choroby układu krążenia,
• zaburzenia funkcjonowania nerek,
• schorzenia przewodu pokarmowego, szczególnie związane ze wchłanianiem.