Osteopata to specjalista, którego usługi cieszą się w ostatnim czasie bardzo dużym zainteresowaniem. Z jego pomocy korzystają osoby zmagające się z przewlekłymi dolegliwościami bólowymi, a samych osteopatów uważa się za najskuteczniejszych specjalistów w zakresie usuwania bólu. Osteopatia opracowała własne metody diagnostyczno-terapeutyczne, które skupiają się na ocenie ruchomości stawów i tkanek miękkich.
Kto to jest osteopata?
Osteopata to specjalista, który zajmuje się manualnym leczeniem różnych schorzeń zarówno u osób dorosłych, jak i dzieci. W wielu krajach zachodnich, takich jak Francja, Belgia, Wielka Brytanii, Szwajcaria, osteopata pełni rolę specjalisty pierwszego kontaktu.
Osteopata wychodzi z założenia, że ludzkie ciało to jedność zarówno w aspekcie funkcjonalnym, jak i strukturalnym, która zdolna jest do przywracania homeostazy (zdolność utrzymania na stałym poziomie parametrów wewnętrznych, co stanowi o dobrym stanie zdrowia) i autoregulacji.
Osteopata w niektórych krajach nazywany jest lekarzem osteopatą, a osteopatia zamiennie określana jest jako medycyna osteopatyczna.
Jak zostać osteopatą?
Odpowiednie wykształcenie w tym kierunku zapewniają w Polsce nieliczne ośrodki kształcenia, które mają akredytację Europejskiej Federacji Osteopatów (z ang. European Federation of Osteopaths, EFO). Specjalizacja osteopatii skierowana jest do lekarzy i fizjoterapeutów i ma postać pięcioletnich studiów podyplomowych, podczas których zdobywa się wiedzę z zakresu fizjologii, patofizjologii, anatomii prawidłowej i diagnostyki narządu ruchu. Jako pierwsza w Polsce kształcenie osteopatów rozpoczęła w 2003 r. Polska Akademia Osteopatii OSTEON. Po zakończonym nauczaniu absolwenci uzyskują tytuł dyplomowanego osteopaty D.O. Zawód osteopaty na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania figuruje na liście Polskiej Klasyfikacji Zawodów i Specjalności na pozycji numer 323010.
Osteopata – klasyfikacja procedur terapeutycznych
Osteopatia jako systemem leczenia manualnego powstała w Stanach Zjednoczonych Ameryki. Jej twórcą był amerykański chirurg Andrew Taylor Still, który w 1892 r. otworzył Amerykańską Akademię Medycyny Osteopatycznej i zaczął szkolić pierwszych osteopatów. Do Europy specjalizacja ta przybyła w 1917 r. i zaczęła rozwijać się początkowo w Anglii.
Leczenie osteopatyczne wykorzystuje zabiegi, które w Międzynarodowej Klasyfikacji Procedur Medycznych ICD-9-CM (z ang. International Classification of Medical Procedures) zaliczane są do grupy Zabiegi diagnostyczne i terapeutyczne – różne, a następnie kategorii Fizykoterapia, respiratoroterapia, rehabilitacja i zabiegi pokrewne. Figurują pod numerem 93.6., czyli Leczenie osteopatyczne, które obejmuje:
- 93.61 – leczenie osteopatyczne – uruchomienie pacjenta,
- 93.62 – leczenie osteopatyczne – duża szybkość/mała amplituda,
- 93.63 – leczenie osteopatyczne – mała szybkość/duża amplituda,
- 93.64 – leczenie osteopatyczne – siła izotoniczna/izometryczna,
- 93.65 – leczenie osteopatyczne – siła pośrednia,
- 93.66 – leczenie osteopatyczne – poruszenie płynów tkankowych,
- 93.67 – leczenie osteopatyczne – inne.
Czym zajmuje się osteopata?
Co leczy osteopata? Osteopata zajmuje się leczeniem osób z dysfunkcją somatyczną przydzieloną w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10 (z ang. International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) do kategorii M, czyli Choroby układu kostno-mięśniowego i tkanki łącznej na pozycji numer 99, czyli Uszkodzenia biomechaniczne niesklasyfikowane gdzie indziej. Czym konkretnie zajmuje się osteopata? Osteopatia dotyczy narządu ruchu i narządów trzewnych, ale i powstała osteopatia czaszkowa, pediatryczna, dla sportowców, kobiet ciężarnych i podczas połogu.
Kiedy warto zgłosić się do osteopaty?
Wśród wskazania do wizyty u osteopaty wymienia się m.in.:
- urazy sportowe,
- wady postawy, dyskopatie, rwę barkową i kulszową,
- dysfunkcje stawu skroniowo-żuchwowego,
- ostre lub przewlekłe bóle pleców i kręgosłupa,
- bóle i zawroty głowy pochodzenia kręgosłupowego,
- bóle stawów obwodowych,
- profilaktykę okołoporodową, zespoły bólowe ciężarnych,
- zespoły psychosomatyczne, lękowe i depresje,
- problemy w obrębie narządów wewnętrznych, takie jak: astma, zaburzenia trawienia, bolesne miesiączki, refluks żołądkowo-przełykowy, wysiłkowe nietrzymanie moczu,
- problemy u małych dzieci, m.in.: zaburzenia mówienia, wzmożone napięcie, kłopoty z ssaniem, kolki, nadmierne ulewanie, zaparcia, kręcz szyi, asymetrie ułożeniowe, zez, płaskostopie, koślawość kolan, problemy z zasypianiem, koncentracją i zatokami, zmniejszona odporność, bóle uszu niewynikające z infekcji, wady zgryzu.
Towarzystwo Osteopatów Polskich
Ze względu na rosnące zainteresowanie osteopatią powołane zostało w 2005 r. Towarzystwo Osteopatów Polskich (TOP), które zrzesza specjalistów z całego kraju. Siedziba organizacji znajduje się w mieście Białe Błota koło Bydgoszczy. TOP należy do Europejskiej Federacji Osteopatów. Opracowało kodeks etyki zawodowej osteopatów, określający ich zakres odpowiedzialności i uczciwości zawodowej. Celem TOP jest także szerzenie osteopatii w Polsce, kształcenie specjalistów osteopatii, organizowanie szkoleń, konferencji, akcji promujących praktykę osteopatyczną, wspieranie w zakresie prowadzenia badań naukowych z zakresu osteopatii.