Rezonans magnetyczny to nieinwazyjne, bezbolesne, nieobciążające chorego badanie będące jedną z podstawowych technik diagnostyki obrazowej. Rezonans magnetyczny z kontrastem wykonywany jest w przypadku konieczności uzyskania lepszego uwidocznienia analizowanych struktur. Kontrast to zwyczajowa nazwa środków cieniujących.
Czym jest rezonans magnetyczny z kontrastem?
Rezonans magnetyczny to pospolita nazwa obrazowania metodą rezonansu magnetycznego, które w nomenklaturze medycznej określane bywa badaniem rezonansem magnetycznym bądź skrótowo MR lub MRI. Wykorzystuje się w nim oddziaływanie pola magnetycznego na organizm człowieka. Zdarzają się sytuacje, kiedy w celu uzyskania dokładniejszych obrazów, konieczne jest zastosowanie specjalnych środków kontrastujących. Mówi się wówczas o rezonansie magnetycznym z kontrastem. Badanemu przysługuje jednak prawo do niewyrażenia zgody na użycie kontrastu. Niestety niekiedy w takich przypadkach wydolność metody badawczej okazać się może ograniczona.
Rezonans magnetyczny z kontrastem – przygotowanie
Rezonans magnetyczny z kontrastem wymaga specjalnego przygotowania. Pacjent na co najmniej 4 godziny przed badaniem nie powinien spożywać żadnych posiłków, a 2 godziny płynów. W przypadku stosowania leków należy je zażyć zgodnie z zaleceniami lekarza, popijając niegazowaną wodą. Konieczne jest posiadanie aktualnych wyników kreatyniny w surowicy krwi. Oceny poziomu parametru najlepiej dokonać na:
- 21 dni przed planowanym RM w przypadku nie stwierdzenia nieprawidłowości w funkcjonowaniu nerek,
- 7 dni przed planowanym RM w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w funkcjonowaniu nerek.
W ramach przygotowania na rezonans z kontrastem badany powinien zgłosić się co najmniej kwadrans przed przystąpieniem do badania z dowodem osobistym i ewentualną wcześniejszą dokumentacją medyczną badanej okolicy. Konieczne jest wypełnienie ankiety zawierającej pytania na temat stanu zdrowia, przebytych zabiegów, ewentualnych przeciwwskazań do RM. Wymagane jest usunięcie wszelkich metalowych akcesoriów, m.in. biżuterii, pasków do spodni, okularów, zewnętrznych aparatów słuchowych. Najlepiej, żeby badany ubrany był w bawełnianą odzież. Konieczne jest założenie dostępu żylnego – wenflonu. W przypadku rezonansu magnetycznego głowy z kontrastem przygotowanie obejmuje też rezygnację z makijażu i nie używanie lakieru do włosów. Niektóre kosmetyki zawierają drobinki metali, które mogą zafałszować wynik.
Badanie RM wymaga od chorego przebywania przez kilkadziesiąt minut w bezruchu. W związku z tym, w przypadku osób wykazujących ruchy mimowolne czy pobudzonych, konieczne bywa niekiedy zastosowanie znieczulenia. Z kolei wobec osób z klaustrofobią istnieje możliwość podania środków uspokajających.
Polecamy: Obrazowanie metodą rezonansu magnetycznego
Zobacz film i dowiedz się jak działa układ nerwowy:
Rezonans z kontrastem – środki cieniujące
Mechanizm działania środków kontrastowych stosowanych w rezonansie magnetycznym polega na kumulacji w badanej tkance w celu wzmocnienia lub osłabienia odbieranego sygnału. W związku z tym wymienia się środki kontrastowe:
- pozytywne – wzmacniają sygnał z narządu lub tkanki, którą wypełniają. Wykorzystywane zwłaszcza w diagnostyce chorób układu mięśniowo-stawowego, nerwowego, serca, wątroby, nadnerczy, nerek, narządu rodnego. Najpopularniejsze wśród nich to związki gadolinu;
- negatywne – osłabiają sygnał z tkanki, w której się znajdują. Najpopularniejsze wśród nich to związki na bazie żelaza.
Środki cieniujące pozwalają na lepsze uwidocznienie badanych struktur. Ostateczna decyzja o podaniu kontrastu, niezależnie od skierowania, podejmowana jest przez lekarza nadzorującego badanie. Po zakończeniu badania, w celu łatwiejszego wydalenia z organizmu środka cieniującego, wskazane jest spożywanie dużej ilości płynów w ciągu następnych 24 godzin. Środki kontrastujące są bezpieczne dla badanego i nie wchodzą w interakcje z innymi lekami.
Polecamy: Flebografia (wenografia) – obrazowa metoda badania żył z kontrastem
Jak często można robić rezonans magnetyczny z kontrastem?
Nie opracowane zostały żadne wytyczne mówiące o częstotliwości wykonywania rezonansu z kontrastem. Liczba badań determinowana jest indywidualnymi potrzebami chorego i jego kondycją zdrowotną. W związku z tym badanie przeprowadzać można tak często, jak tylko zachodzi taka potrzeba, według zaleceń lekarza prowadzącego.
Co najczęściej bada się rezonansem magnetycznym z kontrastem?
Najczęściej przeprowadzanym badaniem jest rezonans magnetyczny głowy z kontrastem. Badanie jest doskonałą metodą uzupełniającą w przypadku schorzeń narządów jamy brzusznej, klatki piersiowej, miednicy mniejszej. Pozwala na bardzo dobre uwidocznienie układu mięśniowego i szkieletowego.
Przeciwwskazania do badania rezonansem magnetycznym z kontrastem
Bezwzględne przeciwwskazania do badania rezonansem magnetycznym z kontrastem stanowi obecność metalicznych ciał obcych, neurostymulatory, jak implanty słuchowe i rozrusznik stymulujący pracę serca. Wytwarzane przez aparat pole magnetyczne może zakłócić ich pracę, co w konsekwencji może stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia badanego. Inne przeciwwskazania stanowią m.in. ciąża, sztuczna zastawka serca, klipsy i protezy naczyniowe, stenty, metaliczne implanty ortopedyczne.