Pacjenta, u którego pojawiły się nowe ogniska przerzutowe guza, należy poddać natychmiastowemu leczeniu. Nie zawsze jest to wykonalne, ponieważ stan zdrowia chorego może uniemożliwić podjęcie terapii. Progresja choroby i brak kwalifikacji do ponownego leczenia rokują bardzo niepomyślnie.

Choroba nowotworowa w Polsce

W Polsce choroba nowotworowa znajduje się na drugim miejscu pod względem zgonów wśród pacjentów. Obecność nowotworu jest szokiem dla pacjenta i jego najbliższych, zwłaszcza gdy choroba atakuje niespodziewanie.

Wczesne rozpoznanie nowotworu złośliwego odgrywa kluczową rolę w leczeniu. Szybkie wdrożenie procedur może uratować życie choremu, a nawet prowadzić do całkowitego wyleczenia. Niestety w przypadku chorób onkologicznych o pełni zdrowia można mówić dopiero po latach, gdy choroby nie wykrywa się w tkankach. Zanim to nastąpi, chorego określa się mianem pacjenta po przebytym leczeniu, u którego nie wystąpiły nowe ogniska przerzutowe. Ogólnie rzecz biorąc, nie ma on progresji choroby nowotworowej, lecz jest w fazie remisji, która wiąże się z ryzykiem nawrotu.

Polecamy: Rodzaje, rokowania i leczenie nowotworów złośliwych

Zobaczcie film, z którego dowiecie się, jak ważna jest dieta podczas choroby nowotworowej:

Co to jest progresja choroby nowotworowej i dlaczego wiąże się z remisją?

„Remisja choroby” to termin medyczny stosowany przez lekarzy w celu oceny efektów leczenia, które zostało wdrożone po uprzednim zdiagnozowaniu choroby. Dzięki temu wiadomo, w jakim stanie znajduje się pacjent. Jednym z etapów jest progresja choroby. Dochodzi do niej, gdy guz zwiększa masę o ponad 25% lub w momencie powstania nowych ognisk nowotworowych, czyli przerzutów. W takim przypadku rokowania mogą być niekorzystne dla chorego, ponieważ wdrożone leczenie okazuje się niewystarczające do pokonania raka.

Inne etapy remisji to:

• częściowa remisja – stwierdza się ją, gdy guz nowotworowy zmniejsza objętość o ponad połowę, co można uznać za sukces terapeutyczny;
• całkowita remisja – chorobę określa się tym terminem, jeśli jej objawy ustąpiły po zakończeniu leczenia. Nie jest to jednak pełne wyleczenie. Chory musi być pod kontrolą lekarzy przez najbliższe 3 lata lub 5 lat. Jeśli choroba nie ujawni się ponownie, człowieka można uznać za zdrowego;
• stabilizacja choroby – stan chorego jest stabilny. Nie poprawia się ani nie pogarsza;
• polepszenie choroby – stwierdza się, gdy stan pacjenta poprawia się, ale objętość guza nie ulega zmianie.

Niestety przy progresji choroby nowotworowej nie można mówić o poprawie. Świadczy ona o braku efektywności leczenia. Jeśli stan ogólny chorego na to pozwala, leczenie jest wdrażane ponownie. W większości przypadków jednak nie jest to możliwe. Pacjenci onkologiczni są często zbyt słabi, aby przyjąć kolejną chemię.

Czy progresję choroby stwierdza się tylko w przypadku chorób onkologicznych?

„Progresja” nie jest określeniem wyłącznie onkologicznym. Terminu używa się w wielu innych specjalizacjach, m.in. w dermatologii, laryngologii, neurologii oraz hematologii. Bardzo często spotyka się go także w gastrologii, zwłaszcza przy chorobie Crohna, czyli nieswoistym zapaleniu jelit. Jej przebieg jest pełen zaostrzeń i remisji, zupełnie jak w schorzeniach dermatologicznych.

Polecamy: Markery nowotworowe – rodzaje, normy. Kiedy oznaczyć markery nowotworowe?

Kiedy można mówić o całkowitym wyleczeniu przy chorobie nowotworowej?

Rozpoznanie choroby nowotworowej wymaga wielu badań diagnostycznych, zwłaszcza obrazowych i histopatologicznych. Leczenie musi być wdrożone najszybciej, jak to możliwe, ponieważ nierzadko może uratować życie chorego. Dobór terapii jest uwarunkowany rozmiarem i stopniem zaawansowania nowotworu. Bardzo często rozważa się leczenie chirurgiczne w połączeniu z radioterapią i chemioterapią. Nie zawsze osiąga się korzystny efekt terapeutyczny. Wiele zależy od wieku i stanu ogólnego chorego.

Pełne wyleczenie choroby nowotworowej jest możliwe, ale udaje się to jedynie niewielkiemu odsetkowi pacjentów. Śmiertelność przy schorzeniach onkologicznych jest bardzo wysoka, a chorzy w okresie remisji powinni się liczyć z ryzykiem nawrotu guza lub tworzeniem się jego nowych ognisk. Przez wiele lat od momentu zakończenia leczenia muszą być pod ścisłą kontrolą lekarzy prowadzących i regularnie wykonywać badania kontrolne. Brak komórek nowotworowych przez 5 lat uznaje się za pełne wyleczenie, lecz nie jest to regułą. U niektórych chorych nowotwór może powrócić w najmniej oczekiwanym momencie. Nawet po ustalonym czasie remisji.

Bibliografia:

1. P. Cichon, K. Drucis, M. Magnus, Rola szybkiej diagnostyki w hamowaniu progresji choroby — rozważania w świetle przypadków klinicznych raka piersi i doświadczeń własnych, Forum Medycyny Rodzinnej 2016, tom 10, nr 2, 102–109.