Wraz ze wzrostem osób zakażonych koronawirusem SARS-Cov-2 polskie władze zdecydowały o zamknięciu wszystkich placówek oświatowych, kin, muzeów oraz teatrów. Odwołane zostały także imprezy masowe, zakazano zgromadzeń i wystąpień. Dla wielu osób ta nowa rzeczywistość oznacza konieczność pozostania w domu. Przynajmniej na dwa tygodnie. Mogłoby się wydawać, że nie ma w tym nic złego. W końcu znajdzie się czas na to, żeby porozmawiać z dzieckiem, zbliżyć się do partnera/męża czy w końcu przeczytać długo odkładaną książkę. Ale nie każdy w ten sposób postrzega tę sytuację.

Zobacz także: Raport specjalny o koronawirusie

W ciągu kilku ostatnich lat bardzo się od siebie odsunęliśmy. Spędzamy ze sobą bardzo mało czasu, rzadko też ze sobą rozmawiamy. Taka perspektywa spędzenia z rodziną czy parterem najbliższych dwóch tygodni może być bardzo stresująca. Takie odizolowanie i ciągłe przebywanie w swoim towarzystwie nierzadko prowadzi do konfliktów – mówi Sylwia Kopka, psycholog.

Ustalony porządek

Większość z nas ma z góry ustalony plan dnia. Odwozimy dzieci do szkoły, idziemy do pracy, później - zajęcia dodatkowe czy siłownia. Ten utarty i dobrze znany schemat często daje nam poczucie bezpieczeństwa. Niektóre osoby mogą czuć się niekomfortowo, gdy codzienna rutyna wymaga zmiany. Zdaniem specjalistki, choć lęk przed czymś nowym jest całkowicie uzasadniony, to w sytuacji gdy strach jest bardzo duży, warto się zastanowić skąd się bierze czy wynika tylko z konieczności przeorganizowania swojego dotychczasowego planu dnia, czy maskuje jakiś poważniejszy problem.

Zacznij od planu

Niektórzy rodzice, którzy z dnia na dzień muszą zostać w domu z dziećmi – w pierwszej chwili - myślą: co ja zrobię?, jak sobie poradzę? Skupiają się jedynie na swojej perspektywie i na tym by dobrze wypaść w tym zadaniu. Takie podejście jest egoistyczne. Dorośli zapominają, że nowa sytuacja dotyczy także dzieci, których punkt widzenia też trzeba wziąć pod uwagę. Dziecko od samego początku powinno wiedzieć, co się dzieje i dlaczego nagle musi zostać w domu i nie może widywać dziadków czy kolegów. Jak się odnaleźć w nowej sytuacji?

Najlepszym rozwiązaniem będzie zrobienie planu. Dobrze by było, żeby cała rodzina wspólnie zastanowiła się, co chce robić przez te dwa tygodnie. To najlepszy sposób, aby zorganizować czas sobie i dziecku, tak żeby żadna ze stron nie poczuła się pokrzywdzona. Warto pamiętać, że dla dzieci czas spędzony z rodzicem sam w sobie jest atrakcyjny – dodaje specjalistka.

Taki plan dnia z pewnością pomoże tym rodzicom, którzy czas przymusowej kwarantanny muszą poświęcić także na pracę. Jednocześnie trzeba pamiętać o zachowaniu równowagi między wykonywaniem obowiązków służbowych, a domowych. Fakt, że pracujemy zdalnie nie oznacza, że czas pracy ma się nieznośnie wydłużyć. Warto o tym pamiętać i jasno wyznaczać sobie godziny pracy i godziny, w których skupimy się tylko na rodzinie czy odpoczynku.

Jeśli w czasie kwarantanny przychodzi nam pracować i opiekować się dzieckiem dobrze jest tak podzielić dzień, aby w poszczególnych jego częściach zajmować się tylko pracą, albo dzieckiem. Zazwyczaj robienie tych dwóch rzeczy naraz nie przynosi najlepszych efektów – dodaje Sylwia Kopka, psycholog.

Za dużo stresu, za dużo napięć

Zbyt długie przebywanie z osobami, które są dla nam bliskie, na dłuższą metę może być bardzo męczące. Nawet w najbardziej zgranych związkach mogą pojawić się nieporozumienia i konflikty.

Takie sytuacje są całkowicie naturalne, obawy powinna budzić sytuacja odwrotna. Jeśli zdarzy nam się pokłócić to postarajmy się potraktować tę sytuację jako nową wiedzę na temat potrzeb i oczekiwań drugiej strony. Ten przymusowy wolny czas to doskonała okazja do tego, aby na nowo nauczyć się ze sobą rozmawiać – mówi psycholog.

Jeśli jednak napięcie zaczyna być zbyt duże warto wspomóc się ćwiczeniami oddechowymi czy pójść na krótki spacer, pod warunkiem, że nie jesteśmy objęci kwarantanną ani nadzorem epidemiologicznym.

Zobacz film i dowiedz się więcej o kwarantannie:

Szczerość jest najważniejsza

Kiepskie momenty mogą pojawić się także u dziecka. Najlepszym sposobem na uniknięcie nieporozumień i konfliktów z dzieckiem będzie rozmowa na temat tego, co aktualnie się z nim dzieje. Jeśli jednak zachowanie dziecka zacznie się zmieniać, tj. staje się agresywne, zaczyna się buntować - może być sygnałem, że dziecko nie najlepiej czuje się w całej sytuacji.

Wtedy warto porozmawiać z dzieckiem o zaistniałej sytuacji, czasem taka reakcja ma głębsze podłoże i ma celu jedynie zwrócenie na siebie uwagi – mówi Sylwia Kopka, psycholog.

Każdy rodzic, który najbliższe dwa tygodnie spędzi z dzieckiem powinien pamiętać, że dzieci doskonale odczytują emocje. Zdenerwowanie czy niepokój mamy lub taty od razu mu się udzielają. Dlatego to przede wszystkim dorośli muszą zrobić wszystko, aby zachować rozsądek i spokój w tej bądź, co bądź ekstremalnej sytuacji.

Sylwia Kopka psycholog, psychoterapeutka, coach. Specjalizuje się w psychologicznej pomocy okołoporodowej. Założycielka marki "Rodzicielstwo szyte na miarę" wspierającą rodziców w tematyce higieny zdrowia psychicznego. Na co dzień związana z poradnią rodzinną InRelatio - Przestrzeń rodziny.