Lewatywę stosowano do leczenia zaparć w czasach starożytnych w Egipcie, Chinach i w Indiach. Przez wieki popularność lewatywy nie spadała, metoda przeniosła się do Europy i Ameryk Południowej i Północnej. Znaczenie lewatywy spadało w miarę postępu współczesnej medycyny. Dziś stosuje się ją w określonych przypadkach oraz jako narzędzie medycyny alternatywnej.

Co to jest lewatywa i na czym polega? Metoda oczyszczania jelit

Lewatywa to inaczej hydrokolonoterapia. Jest zabiegiem polegającym na wlaniu przez odbyt płynu, a następnie wypróżnieniu. Razem z wprowadzonym do jelit roztworem z organizmu wydalony zostaje kał. Metoda wlewów doodbytniczych stosowana jest przy zaparciach, przed zabiegami i badaniami jelit i odbytu, a także przez ciężarne przed porodem. Lewatywa wraca też do codziennego życia pod szyldem medycyny naturalnej i jako element niektórych terapii z dziedziny medycyny alternatywnej. W tym kontekście twierdzi się, że lewatywa usuwa z organizmu toksyny i „szkodliwe złogi kałowe” gromadzone w jelitach przez wiele lat.

Zobacz także: Domowe sposoby na zaparcia – naturalne i szybkie metody na zaparcia u dzieci i dorosłych

Lewatywa z kawy jako część terapii Gersona

W ciągu ostatnich dekad na popularności zyskuje terapia Gersona, czyli sokoterapia oczyszczająca. Jej nieodłącznym elementem jest lewatywa z kawy. Wedle autora tej kuracji równolegle organizm należy oczyszczać z obu stron układu pokarmowego. Picie dużych ilości soków i pominięcie wlewów doodbytniczych może skończyć się niewydolnością wątroby, a nawet śmiercią.

Według Gersona lewatywa z kawy przyspiesza oczyszczanie i wspomaga wydalanie toksyn z organizmu. Zaleca on, by lewatywa z kawy była wykonywana z wywaru mielonej kawy organicznej. Nie podaje jednak informacji, jak często należy wykonywać wlewy doodbytnicze. Wskazuje natomiast, że jednorazowa lewatywa nie powinna przekroczyć objętości 1 litra. Zwolennicy tej metody oczyszczania organizmu w licznych wpisach w internecie sugerują wykonywanie lewatywy z kawy nawet do około 5 razy na dobę. Należy jednak pamiętać, że hydrokolonoterapia z użyciem kawy wypłukuje z organizmu bakterie naturalnie występujące w układzie pokarmowym i niezbędne do jego prawidłowej pracy jest to skutek uboczny lewatywy.

Jak zrobić lewatywę w domu? Przygotowanie, pozycja, wypłukiwanie jelit

Domowa lewatywa wymaga zakupu worka do lewatywy lub gruszki, w epizodycznej hydrokolonoterapii wystarczy jednorazowy zestaw do lewatywy. Niezbędny sprzęt można kupić w aptece. Lewatywa w domu może być wykonana przy pomocy gotowego roztworu lub samodzielnie przyrządzonej mikstury.

Roztwór do lewatywy robi się z wody i soku z cytryny albo z wody i soli, czasem z naparu ziołowego i wody albo wody i olejów, np. oliwy z oliwek. Lewatywa z kawy jest częścią terapii Gersona, nie wykonuje się jej u osób, które nie stosują tej terapii.

Lewatywa w domu wymaga przygotowania ręcznika, który umieszcza się w okolicach lędźwi pod ciałem. Przyrząd – gruszkę, zestaw z apteki lub specjalny worek – należy wypełnić roztworem, a następnie ułożyć ciało pozycji do lewatywy. Końcówkę używanego urządzenia można posmarować wazeliną lub olejem czy oliwą – ułatwi to jej wprowadzenie do odbytu. Jeśli korzysta się z worka, należy powiesić go nad sobą.

Zobacz także: Domowe sposoby na zaparcia – naturalne i szybkie metody na zaparcia u dzieci i dorosłych

Po położeniu się na lewym boku lub oparciu na łokciach i uniesieniu pośladków powyżej barków można rozpocząć wprowadzanie roztworu do jelit. Płyn wlewać należy do momentu wystąpienia parcia na stolec. W tym momencie usuwa się z odbytu końcówkę przyrządu i utrzymuje się roztwór około 15 minut, przewracając się najpierw na prawy bok, a następnie na plecy. W pozycji na plecach wykonuje się masaż brzucha. Ostatnim krokiem jest defekacja. Do wypróżnienia może dojść przed upływem kwadransa, na takie wypadki potrzebny jest ręcznik umieszczony na początku zabiegu w okolicach lędźwiowych.

Wskazania i przeciwwskazania do lewatywy

Lewatywa u dziecka może być stosowana w ostateczności, w żadnym wypadku jako metoda oczyszczania organizmu ani profilaktycznie. Jeśli stolec nie pojawia się od 3 dni, pierwszym krokiem jest zastosowanie czopków zaleconych przez lekarza. Gdy ta metoda zawiedzie, można wykonać lewatywę u dzieci, ale warto przed tym poradzić się lekarza lub jemu zlecić wykonanie procedury. Niewłaściwie przeprowadzona lewatywa może uszkodzić odbyt i jelita dziecka, a także spowodować traumę. Zbyt często wykonywana lewatywa „rozleniwia” jelita i utrudnia prawidłowe wyróżnianie w przyszłości.

Lewatywa na zaparcia to rozwiązanie również dla dorosłych. Wskazanie do hydrokolonoterapii stanowi badanie endoskopowe jelit, czyli kolonoskopia. Oczyszczanie jelit z masy kałowej poprzez wlewy doodbytnicze stosuje się na życzenie również u kobiet przed porodem. Lewatywa przed porodem w domu lub w szpitalu wykonywana jest po to, żeby uniknąć defekacji (wypróżnienia) podczas wydawania dziecka na świat. Do wypróżnienia może dojść na skutek silnego parcia. Lewatywa w ciąży przed porodem niweluje to ryzyko.

Przeciwwskazania do wykonania lewatywy to:

• uszkodzenie jelita grubego,
• niedrożność jelit,
• niewydolność nerek,
• ból brzucha z nieznanych powodów,
• niewydolność krążeniowa,
• nudności i wymioty,
• choroby jelit, np. wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Lewatywy nie powinno się wykonywać również w przypadku hemoroidów wewnętrznych. Wyjątkiem jest lewatywa z moczu, która jest dopuszczalna mimo żylaków wewnętrznych odbytu.