Łuszczyca to przewlekła mediowana immunologicznie choroba układowa (z ang. immune mediated inflammatory disease, IMIDS). Szacuje się, że dotyczy nawet 2–10% Europejczyków. Istnieje wiele jej rodzajów, a jednym z rzadziej występujących jest łuszczyca odwrócona. Ta nietypowa odmiana dotyczy przeważnie osób w podeszłym wieku. Zmiany mogą mieć charakter sączący i nie wykazują obecności łuski.

Czym jest łuszczyca odwrócona?

Łuszczyca odwrócona (z łac. Psoriasis Inversa) to jeden z wielu rodzajów łuszczycy, uważanej za jedną z najczęściej występujących przewlekłych chorób zapalnych skóry. Przy czym odmiana ta stanowi dość rzadko występujące schorzenie. Obserwuje się ją przeważnie u ludzi w podeszłym wieku, o nadmiernej masie ciała i u zakażonych wirusem HIV. Nie poznano jak dotąd dokładnych przyczyn powstania łuszczycy. Specjaliści podejrzewają, że może mieć podłoże genetyczne. Szacują, że jeżeli dwoje rodziców cierpi na łuszczycę, to ryzyko wystąpienia choroby u dzieci wynosi około 70%. Wśród czynników usposabiających do pojawienia się łuszczycy odwróconej wymienia się zwłaszcza grzybicę skóry, tarcie naskórka, sprzyjające warunki wilgotnego środowiska, obniżoną odporność organizmu, przyjmowanie leków (głównie sterydów, niesteroidowych leków przeciwzapalnych tj. NLPZ i antydepresantów), hipokalcemię, czyli niski poziom wapnia we krwi. Do zaostrzenia przebiegu łuszczycy odwróconej doprowadzić może przewlekłe narażenie na czynniki stresowe, infekcje (choroby typu odra, różyczka, ospa, angina), częste spożywanie alkoholu, nadmierna ekspozycja na promieniowanie słoneczne, próchnica zębów.

Łuszczyca, czyli co? Dowiesz się tego z filmu:

Łuszczyca odwrócona – lokalizacja zmian chorobowych

Charakterystyczne w przebiegu łuszczycy odwróconej jest umiejscowienie zmian chorobowych w fałdach skórnych okolicy zewnętrznych narządów płciowych i odbytu, przez co nazywana bywa łuszczycą odbytu. Rzadziej zmiany lokalizują się w fałdach pod piersiami, brzuchem, pachami, w pachwinach, dołach podkolanowych, pępku, na środkowej części ud. Niekiedy pojawiają się na powierzchni zgięciowych w łokciach, w wyniku czego określa się wówczas łuszczycą łokci.

Objawy łuszczycy odwróconej

Łuszczyca odwrócona objawia się zmianami rumieniowymi, które są nieznacznie nacieczone, gładkie, mocno błyszczące, wyraźnie odgraniczone od skóry zdrowej i przybierają jasnoczerwony kolor. Obserwuje się przyspieszony proces złuszczania naskórka. W przypadku ludzi zdrowych cykl ten trwa około 30 dni, zaś u chorych na łuszczycę ulega skróceniu do nawet kilku dni. W obrębie zmian dochodzi nierzadko do silnego podrażnienia skóry, powstawania bolesnych pęknięć i wysięku. W przeciwieństwie do innych odmian łuszczycy nie występują w tym przypadku charakterystyczne łuski. Za to dość często chorzy narzekają na uporczywe uczucie swędzenia. Ze względu na położenie zmian skórnych stanowią one często źródło dolegliwości bólowych, które odczuwane są zwłaszcza podczas ruchu. Łuszczyca odwrócona współistnieje często z łuszczycą stawową.

Łuszczyca odwrócona – sposoby leczenia

Szczególną rolę w łagodzeniu zmian chorobowych zajmuje odpowiednia pielęgnacja skóry i dbanie o higienę. W sprzedaży znajdują się specjalne zestawy do mycia dla osób chorych na łuszczycę odwróconą. Preparaty nie tylko myją i pielęgnują skórę, ale i ograniczają świąd, odżywiają, nawilżają, łagodzą przesuszenie i szorstkość, działają przeciwzapalnie. Należy pamiętać o dokładnym osuszania ciała po kąpieli, unikaniu nadmiernego pocenia i przegrzania skóry. Chorym zaleca się noszenie luźnych, wykonanych z naturalnych materiałów, przewiewnych ubrań. Odzież nie powinna krępować ciała i ograniczać ruchów, przez co ryzyko powstania otarć jest mniejsze. Chorzy zmagający się z łuszczycą odwróconą powinni unikać stresu i prowadzić spokojny tryb życia.

Warto też zwrócić uwagę na sposób odżywiania. Dieta powinna być bogata w produkty o dużej zawartości witamin, w tym zwłaszcza z grupy B i kwasów omega-3. Zaleca się spożywanie owoców cytrusowych, czosnku, winogron, cielęciny, kapusty, marchwi, truskawek, grochu, wiśni, ryb, owoców morza, ogórków. Z jadłospisu najlepiej wykluczyć ostre przyprawy, czekoladę i napoje alkoholowe.

Jak skutecznie walczyć z łuszczycą? Odpowiedź znajdziesz w filmie:

Specjalistyczne leczenie ma w większości przypadków miejscowy charakter. W terapii łuszczycy odwróconej stosuje się maści, w składzie których znajdują się kortykosteroidy, analogi witaminy D, takrolimus, pimekrolimus. Opierają się one na działaniu przeciwzapalnym i immunosupresyjnym, tj. hamują odpowiedź układu immunologicznego. Zmiany poddać można zabiegom naświetlania specjalnymi lampami, celem czego jest złagodzenie stanu zapalnego. Doustne leki w łuszczycy odwróconej używane są w przypadku niepowodzenia wcześniej podjętego leczenia miejscowego.