Kanał nadgarstka to włóknisto-kostny kanał, obejmujący kości nadgarstka i część dalszą rozcięgna dłoniowego (troczka zginaczy). Przez kanał nadgarstka przebiegają nerw pośrodkowy, a także dwie pochewki maziowe dla ścięgien mięśni. Jedną z głównych patologii kanału nadgarstka jest zespół cieśni nadgarstka. W jego przebiegu dochodzi do ucisku na nerw pośrodkowy i stąd objawy tej patologii. W nadgarstku występuje też kanał Guyona, który jest utworzony przez kość haczykowatą, grochowatą i więzadło poprzeczne nadgarstka. Przez kanał Guyona przebiegają nerw i tętnica łokciowa. Ich ucisk również daje charakterystyczne objawy.

Kanał nadgarstka – położenie

Kanał nadgarstka to element budowy nadgarstka, czyli struktury pomiędzy przedramieniem a dłonią. Ograniczony jest przez następujące struktury anatomiczne:

• troczek zginaczy,
  
• kość haczykowata,
  
• kość grochowata,
  
• kość łódeczkowata,
  
• guzek kości czworobocznej większej,
  
• bruzda nadgarstka.

Zespół cieśni nadgarstka – czym jest?

Zespół cieśni nadgarstka to objawy wynikające z ucisku tkanek wchodzących w skład kanału nadgarstka na nerw pośrodkowy, który przebiega przez kanał nadgarstka, czyli jest to tzw. neuropatia uciskowa. Bardzo często trudno jest określić jego przyczyny. Zespół cieśni nadgarstka jest może być związany z nawykowymi ruchami palców czy nadgarstka. Cierpią na niego osoby dużo piszące na komputerze, operujące kilka godzin w ciągu dnia myszką, grające na instrumentach. Zespół cieśni nadgarstka może być również powikłaniem po przebytych złamaniach, zwichnięciach nadgarstka. Zdarza się, że powstaje w wyniku obrzęków obwodowych u kobiet w ciąży.

Do chorób przyczyniających się do wystąpienia zespołu cieśni nadgarstka należą takie schorzenia jak cukrzyca, niedoczynność tarczycy (poprzez obrzęki obwodowe), podagra, choroby o podłożu autoimmunologicznym, a w szczególności choroby reumatyczne, zmiany guzkowate powodujące bezpośredni ucisk na struktury kanału nadgarstka. W niektórych stanach dochodzi do zwiększenia ryzyka rozwoju zespołu cieśni nadgarstka. Obejmują one zmiany hormonalne jak menopauza. Nadmierna masa ciała również predysponuje do tego typu zaburzeń.

Sprawdź co jeść, aby mieć zdrowe i mocne kości: 

Objawy zespołu cieśni nadgarstka

Zespół cieśni nadgarstka może się rozwinąć w jednej ręce lub obydwu. W reumatoidalnym zapaleniu stawów może zająć nadgarstki symetrycznie po obu stronach ciała. Jednak jeśli zespół cieśni nadgarstka wynika z pewnych wykonywanych czynności, to pojawia się głównie w jednej ręce, w szczególności tej dominującej. Częściej zespół dotyka kobiety niż mężczyzn. Objawy zespołu cieśni nadgarstka to przede wszystkim nieprzyjemne uczucie w kciuku, palcu wskazującym i połowie palca środkowego. Pojawia się drętwienie tych palców i mrowienie. Objawy nasilają się przede wszystkim podczas unoszenia ręki, a ulegają złagodzeniu po opuszczeniu jej w dół. Z czasem zaczynają się problemy z ruchem, mięśnie są osłabione, a nawet mogą zanikać.

Dla chorego problemem staje się wykonywanie precyzyjnych ruchów, są one mało precyzyjne. Chorzy zgłaszają się do lekarza, ponieważ nie mogą wykonywać wielu codziennych czynności domowych, upośledzona jest ich możliwości pisania na klawiaturze czy długopisem.

Leczenie zespołu cieśni nadgarstka

Objawy mogą pojawić się w dowolnym momencie i samoistnie ustąpić. Nie wymagają wtedy leczenia ani szczególnej diagnostyki. W nasilonych objawach i uciążliwych dolegliwościach lekarz może wykonać badanie ultrasonograficzne (USG), elektromiografię, badanie przewodnictwa w nerwie pośrodkowym, a także obrazowanie techniką rezonansu magnetycznego. W leczeniu można stosować glikokortykosteroidy, które są podawane miejscowo w formie zastrzyków. Rzadziej włącza się leczenie glikokortykosteroidami doustnie. Czasami konieczna jest operacja.

Mimo leczenia istnieje ryzyko nawrotu choroby. Ważna jest fizjoterapia, która szczególnie po leczeniu operacyjnym jest potrzebna, by powróciła ruchomość stawów.