Istnieje wiele telefonów zaufania specjalizujących się w różnych tematach. Stanowią one formę wsparcia dla każdej osoby, która ze swoimi problemami boryka się samotnie, nie wie, gdzie szukać pomocy lub chce zachować anonimowość.

Czym są telefony zaufania?

Telefony zaufania to świadczące doraźną pomoc w różnego typu problemach placówki, do których zwrócić się można telefonicznie. Pod wybranymi numerami dostępni są odpowiednio przeszkoleni dyżurni. Ich rolą jest przede wszystkim uważne, życzliwe wysłuchanie (bez oceniania, doradzania) znajdującej się w kryzysie osoby, dotrzymanie jej „towarzystwa” w trudnej chwili, wsparcie jej w odzyskaniu równowagi wewnętrznej, poukładaniu myśli. Taka rozmowa zwykle nie rozwiązuje problemu, ale może ułatwić wykonanie dalszych kroków w tym kierunku. W szczególnych przypadkach (np. próby samobójczej) dyżurni podejmują interwencję kryzysową – alarmują odpowiednie służby (np. pogotowie ratunkowe) i pilotują sprawę do czasu, aż zagrożenie życia czy zdrowia zostanie zażegnane.

Kto może zwrócić się do telefonu zaufania?

Telefony zaufania przeznaczone są dla każdego, kto znajduje się w trudnej, kryzysowej sytuacji, potrzebuje pilnego wsparcia, a nie może lub nie chce podzielić się swoimi problemami z rodziną czy znajomymi. W takim położeniu znaleźć się mogą osoby zmagające się z poważnymi dolegliwościami somatycznymi (chorzy na raka, nosiciele wirusa HIV), depresją lub zaburzeniami behawioralnymi (np. z nerwicą, anoreksją) albo różnego typu uzależnieniami (np. alkoholicy).

Z telefonu zaufania skorzystać mogą ci, którzy czują się zagrożeni i bezradni z powodu naruszania ich podstawowych praw. Pomoc znajdą ofiary przestępstw, przemocy w rodzinie, przedstawiciele mniejszości narodowych czy seksualnych. Ważną rolę odgrywa także w przypadku dzieci (np. z rodzin dysfunkcyjnych) pozbawionych odpowiedniej opieki dorosłych osób.

Dyżurni w telefonach zaufania mogą też udzielić wsparcia osobom przeżywającym ciężkie chwile po osobistej tragedii i ludziom samotnym, którym trudno nawiązać kontakt z otoczeniem.

Szczególną grupą korzystających z placówek pomocy telefonicznej są osoby z myślami samobójczymi i dzwoniący w trakcie próby samobójczej. Połączenie z telefonem zaufania bywa dla nich jeszcze jedną próbą znalezienia powodu do życia – na szczęście często skuteczną.

Jak rozpoznać, że ktoś z naszego otoczenia przeżywa kryzys i ma myśli samobójcze? Odpowiedź znajdziesz w filmie:

Jakimi problemami zajmuje się telefon zaufania?

Placówek świadczących doraźną pomoc telefoniczną jest wiele. Specjalizują się one w rozmaitych tematach. Istnieją telefony zaufania dla osób w depresji, alkoholików, ofiar przemocy, pacjentów onkologicznych, niepełnosprawnych i seniorów. Klienci mogą liczyć na wsparcie w problemach:

• egzystencjalnych (myśli samobójcze, wątpliwości dotyczące ważnych życiowych wyborów, orientacji seksualnej itd.),

• rodzinnych (np. konflikty małżeńskie, problemy wychowawcze, przemoc ze strony członka rodziny),

• zdrowotnych (choroby somatyczne i psychiczne, uzależnienia),

• społeczno-ekonomicznych (bezrobocie, bezdomność, problemy prawne).

Pracownicy telefonu zaufania służą także informacjami dotyczącymi poruszanych kwestii, np. wiedzą z dziedziny medycyny. Zakres kompetencji dyżurnych jest odpowiedni do charakteru danej placówki.

Zobacz także: Choroby psychiczne u dorosłych i dzieci – definicja i objawy

Jak działa telefon zaufania?

Telefony zaufania funkcjonują na terenie całego kraju i zwykle obsługiwane są przez organizacje pozarządowe. Można połączyć się także z liniami międzynarodowymi, gdzie często możliwa jest rozmowa z udziałem tłumacza. Nie istnieje jednolity standard, jeśli chodzi o czas pracy takich placówek, ale zwykle można dzwonić do nich codziennie do późnych godzin wieczornych. Niektóre telefony zaufania są całodobowe. Koszt rozmowy ogranicza się do opłaty za pierwszy impuls. Wiele połączeń jest całkowicie bezpłatnych. W żadnym przypadku nie pojawiają się one na bilingach telefonicznych.

Dyżurni w telefonach zaufania to – w zależności od charakteru placówki – osoby z wykształceniem kierunkowym (psychologowie, lekarze) lub odpowiednio przeszkoleni wolontariusze. Ich zadaniem nie jest świadczenie pomocy długofalowej, lecz doraźnej. Kontakt z pracownikiem telefonu zaufania powinien przynieść ulgę w trudnych emocjach i zmotywować do skorzystania z fachowego wsparcia (np. psychoterapii). Rozmowa ułatwia sprecyzowanie problemu i znalezienie możliwych sposobów jego rozwiązania. Dyżurny może udzielić wielu potrzebnych informacji (np. o procedurach, które należy podjąć w danej sprawie) oraz zainicjować kontakt klienta z instytucją świadczącą odpowiednią pomoc.

Bibliografia:

1. Oficjalna strona Telefonu Zaufania dla dzieci, młodzieży i dorosłych – 116111.pl.