Nerwica jest zaburzeniem lękowym o złożonej symptomatyce. Wszystkie rodzaje zaburzenia cechują się nieuzasadnionym lękiem. Osoba chora jest świadoma absurdalności swoich myśli. Zaburzenie jest w głównej mierze wynikiem trybu życia ludzi w XXI wieku.
Co to jest neurastenia?
Nerwica neurasteniczna jest najczęstszą odmianą tej choroby. Zaburzenie cechuje się przewlekłym zmęczeniem i spowolnieniem procesów poznawczych. Z punktu widzenia mikrobiologii przyczyną neurastenii jest nadmierne produkowanie hormonów stresu z nadnerczy, czyli adrenaliny i noradrenaliny. Podwyższają one poziom glukozy we krwi i zwiększają akcję serca.
Jednak przyczyną zaburzonej pracy układu hormonalnego jest życie w ciągłym stresie i pośpiechu, presja czasu i wypalenie zawodowe. Jak w przypadku innych rodzajów nerwicy, zaburzenie zwykle jest skutkiem trudnego dzieciństwa, przeżytych tragedii lub traum. Osoby dotknięte takimi wydarzeniami są mniej odporne na trudy życia w zabieganym społeczeństwie oraz gorzej przeżywają rozwód, śmierć bliskiej osoby lub poronienie.
Zobacz nasz film i dowiedz się wszystkiego o nerwicy
Neurastenia - objawy: zmęczenie, migreny, stany depresyjne, obniżenie popędu seksualnego
Nerwica neurasteniczna często jest nazywana wegetatywną, ponieważ najcięższe objawy doświadcza się na polu somatycznym. Neurastenik odczuwa wzmożone pobudzenie układu nerwowego, co skutkuje uczuciem niepokoju i problemami z koncentracją i pamięcią.
Osoba chora jest stale smutna, przygnębiona i cierpi na stany depresyjne. Neurastenia skutkuje również bólami w okolicy przedsercowej oraz nadmiernym kołataniem serca. Uczucie bólu jest też zauważalne w klatce piersiowej i okolicy lędźwiowo-krzyżowej. Ponadto odczuwa się też silne migreny, problemy z pracą jelit oraz obniżenie popędu seksualnego. Skutkuje to oziębłością płciową lub nawet impotencją. Chory jest stale zmęczony, nic mu się nie chce i większość rzeczy go drażni. Samo słowo neurastenia oznacza bowiem "słabość nerwów".Nerwica neurasteniczna - leczenie i diagnostyka
Podstawową metodą leczenia neurastenii jest psychoterapia. Aby zdiagnozować zaburzenie, należy sprawdzić, czy klient cierpi na uporczywe i męczące stany męczliwości po pracy umysłowej lub fizycznej. Jeśli dodatkowo czuje regularnie bóle mięśni, migreny, zawroty głowy, drażliwość i problemy ze snem, to można stwierdzić nerwicę neurasteniczną. Podstawową rolą w leczeniu neurastenii jest psychoterapia poznawczo-behawioralna. Dzięki niej klient może poznać własne mechanizmy rządzące emocjami i zachowaniem oraz zmienić reakcje na dane sytuacje.
W przypadku nerwicy neurastenicznej niezmiernie istotną rolę odgrywają techniki relaksacyjne, które uspokajają i wyciszają skołatane nerwy. W przypadku cięższych neurastenii niezbędne są leki przeciwdepresyjne z grupy SSRI (selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny). Popularnym lekiem z tej grupy jest sartralina. Coraz częściej podaje się też leki uspokajające na bazie benzodiazepin. Środki te mają skuteczniejsze działanie i mniej efektów ubocznych, jednak łatwo uzależniają pacjenta.
Czym jest nerwica histeryczna?
Nerwica histeryczna została opisana już przez Zygmunta Freuda i była jednym z pierwszych zaburzeń psychicznych, które zostały poddane próbie leczenia. Jest to destabilizacja nerwowa, która jest wywołane poprzez urazy na tle psychicznym.
Psychologowie uważają, że przyczyną zaburzenia jest brak bliskości ze strony rodziców w dzieciństwie oraz niezaspokojenie podstawowych pragnień dziecka. Osoba histeryczna cechuje się egocentryzmem, sztucznością w zachowaniu i nadmiernym skupianiem uwagi na sobie. Wyróżnia się dwa rodzaje nerwicy histerycznej:
- dysocjacyjna - zaburzenie cechuje się rozpadem związku określonych pozycji Ja, przez co osoba nie ma spójności między swoimi przekonaniami a zachowaniem;
- konwersyjna - problemy emocjonalne pacjenta stają się objawami somatycznymi.
Nerwica histeryczna - objawy: migreny, problemy z oddawaniem moczu, wymioty, drżenie mięśni
Głównym objawem nerwicy histerycznej są problemy z utrzymaniem równowagi i ustaniem w miejscu. Pacjent cierpi też na tymczasową ślepotę, bezgłos, tępy ból w okolicy skroni, duszenie w gardle i drżenie mięśni. Te objawy somatyczne mają podłoże czysto psychiczne - badania medyczne nie wykazują żadnych nieprawidłowości w ciele. Histerycy mają też problemy z ośrodkiem czuciowo-ruchowym, a w przypadkach osób mocno wierzących zdarzają się nawet stygmaty. Częste są również objawy wegetatywne, takie jak: wymioty, zawroty głowy, długotrwała czkawka i problemy z oddawaniem moczu.
Zapobieganie i leczenie nerwicy histerycznej
W przypadku nerwicy histerycznej również najistotniejszą rolę odgrywa psychoterapia. Największe korzyści można osiągnąć dzięki terapii psychodynamicznej, w której wraca się wspomnieniami do dzieciństwa. Pacjent wraz z terapeutą starają się uświadomić sobie nierozwiązane konflikty i zmniejszyć przez to obecne cierpienie. Nad nerwicą histeryczną pracuje się też za pomocą hipnozy. Nie jest to jednak bezpośrednia metoda leczenia, lecz dzięki niej łatwiej jest zagłębić się w odległe wspomnienia, które wywołały przyszłą podatność na histerię.
Tak jak każdy rodzaj nerwicy, leczenie histerii jest wspomagane środkami anksjolitycznymi, które redukują napięcie i lęk. Należy je stosować podczas napadów histerycznych. Leki te mają też skutki uboczne, takie jak otępienie, problemy z pamięcią lub trudności w koncentracji. Łatwo również uzależnić się od tych substancji.