Leczenie brzucha tarczycowego polega przede wszystkim na odpowiedniej suplementacji hormonów tarczycy w postaci leków doustnych. Taką terapię należy połączyć ze zbilansowaną dietą oraz regularną aktywnością fizyczną. Dieta przy brzuchu tarczycowym powinna opierać się na pełnowartościowych produktach bogatych w błonnik pokarmowy.
Jakie są przyczyny pojawienia się brzucha tarczycowego?
Brzuch tarczycowy jest jednym z objawów pojawiających się przy niedomodze tarczycy. Niedoczynność hormonalna tarczycy, bo o niej mowa, jest częstą jednostką chorobową, na którą cierpią przeważnie kobiety. Zbyt niska produkcja w tym gruczole hormonów – tyroksyny (fT4) i trójjodotyroniny (fT3) – odpowiada za ujawnienie się objawów.
Najczęstszą przyczyną niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto, w której w organizmie pojawiają się przeciwciała skierowane przeciwko temu narządowi, powoli niszczące gruczoł, upośledzające produkcję hormonów. Niedoczynność tarczycy, choć w rzadkich przypadkach, może być także spowodowana przez choroby przysadki lub podwzgórza w mózgu.
Hormony tarczycy odpowiadają w organizmie m.in. za prawidłowy metabolizm. Ich niedobór powoduje zwolnienie procesów gospodarki energetycznej, co daje różnie nasilone objawy chorobowe. Ze względu na zwolnienie metabolizmu organizmu przy niedoczynności tarczycy nadmiar energii przyjmowanej z pożywieniem może nie być na bieżąco wykorzystywany, co objawia się przyrostem masy ciała. Tkanka tłuszczowa ma tendencję do odkładania się w okolicach brzucha, ramion oraz ud, dlatego też w niedoczynności tarczycy zauważyć można m.in. brzuch tarczycowy.
Jak objawia się brzuch tarczycowy i jak go rozpoznać?
Brzuch tarczycowy, czyli nadmiar tkanki tłuszczowej na tułowiu, wyglądem przypomina spłaszczoną piłkę. Obwód pasa rośnie już od wysokości nadbrzusza, pod piersiami i obejmuje cały obszar brzucha. Brzuch tarczycowy nigdy nie jest jedynym objawem niedoczynności tarczycy, który pojawia się u chorych. Zwykle towarzyszy mu wzrost masy ciała oraz zwiększenie objętości tkanki tłuszczowej także w innych miejscach, takich jak biodra czy ramiona. Niedoczynność tarczycy powoduje ponadto ogólnoustrojowe objawy, takie jak przewlekłe osłabienie, senność, zmęczenie i ograniczenie tolerancji wysiłku fizycznego. Dołączają się do nich także: zmiany na skórze (staje się ona sucha, zimna), obrzęki powiek i rąk, wypadanie włosów, zwolnienie akcji serca, obniżenie ciśnienia tętniczego, wzdęcia, przewlekłe zaparcia, osłabienie siły mięśniowej, zaburzenia miesiączkowania, osłabienie libido, rozkojarzenie, niestabilność emocjonalna oraz stany depresyjne.
Na czym polega leczenie brzucha tarczycowego?
Po zaobserwowaniu powyższych objawów niezbędna jest wizyta u lekarza. W panelu badań możliwych do zlecenia przez lekarza rodzinnego znajduje się ocena zaburzeń hormonalnych tarczycy. W celu zdiagnozowania niedoczynności tarczycy należy wykonać badania laboratoryjne – poziomy hormonu tyreotropowego (TSH), fT4 oraz fT3. Podwyższone wartości TSH przy obniżonych wynikach hormonów tarczycy sugerują niedoczynność tarczycy. Nieprawidłowe poziomy tych substancji wymagają konsultacji u lekarza endokrynologa, który zwykle zaleca suplementację brakujących hormonów tarczycy, czyli przyjmowanie lewotyroksyny (występującej pod takimi nazwami handlowymi, jak Euthyrox czy Letrox). Przy odpowiednio dobranej dawce leków objawy niedoczynności tarczycy (także brzuch tarczycowy) nie powinny być uciążliwe dla chorych.
Należy pamiętać, że samo przyjmowanie leków nie wystarcza do utrzymania właściwej sylwetki, musi być połączone ze stosowaniem zbilansowanej diety oraz regularnym uprawianiem sportu. Dieta w niedoczynności tarczycy powinna zapewniać małą ilość produktów wolotwórczych (szpinaku, brokułów, kapusty, brukselki), cukrów prostych i tłuszczów nasyconych. Należy przyjmować regularnie produkty bogate w błonnik pokarmowy oraz wypijać duże ilości wody. Ważna jest także suplementacja z pokarmem makroelementów poprawiających funkcjonowanie tarczycy, takich jak jod, selen, żelazo oraz cynk.
Zobacz film: Jak działa tarczyca i jaki wpływ na zdrowie mają hormony tarczycy?
Bibliografia:
1. Szczeklik A., Interna Szczeklika, Medycyna Praktyczna, Kraków 2016.