Noworodki mają na całym ciele, również na twarzy, wiele fałdek. Większość z nich jest zupełnie naturalna i prawidłowa, ale pojawiają się też takie, które mogą świadczyć o występowaniu jakiejś poważniejszej choroby, np. o podłożu genetycznym.

Zmarszczka nakątna u niemowląt – zdjęcia obrazują problem

Zmarszczka nakątna jest charakterystycznym fałdem skóry, który ciągnie się od górnej powieki do dolnej. Występuje w wewnętrznym kąciku oka – blisko nosa. Rodzicom noworodków najczęściej dość trudno jest samodzielnie rozpoznać, czy dana zmarszczka jest zmarszczką nakątną, ale jest to cecha bardzo charakterystyczna, którą bez problemu zdiagnozuje lekarz. Zdjęcia zmarszczek nakątnych u dzieci można znaleźć w internecie. Najprościej porównać wygląd naszego dziecka z innymi niemowlętami, które już mają zdiagnozowaną zmarszczkę nakątną.

Zmarszczka nakątna u niemowląt dość często pojawia się u dzieci cierpiących na takie choroby jak zespół Downa czy zespół kociego krzyku. Wtedy traktowana jest jako jeden z objawów wrodzonej wady genetycznej. Trzeba jednak wiedzieć, że ten charakterystyczny fałd wcale nie musi świadczyć o poważnej chorobie. Nie zawsze oznacza mutację genetyczną i często znika samoistnie.

Dzieci z zespołem Downa mają widoczną zmarszczkę nakątną, którą łatwo zauważyć zaraz po urodzeniu. Przez nią oczy dziecka mają kształt podobny do migdała. Podobnie jest w przypadku dzieci z zespołem kociego krzyku, u których wystąpienie tej zmarszczki jest głównym zewnętrznym objawem choroby. Zespół kociego krzyku rozpoznaje się też po charakterystycznych dźwiękach wydawanych przez dziecko, które przypominają miauczenie kota. Czasami zmarszczka nakątna występuje także u dzieci bez chorób genetycznych. Wtedy dość często towarzyszy jej tzw. zez pozorny.

Zmarszczka nakątna u zdrowego dziecka

Zmarszczki nakątne często występują u wcześniaków. Jest to charakterystyczny objaw, ponieważ dzieci urodzone przed terminem nie mają jeszcze odpowiednio rozwiniętych kości środka twarzy i grzbietu nosa. Z czasem, gdy dziecko dorasta i kości się rozwijają, zmarszczka samoczynnie zanika. Najczęściej już 6-, 7-letnie dziecko nie ma pierwotnie występującej zmarszczki.

Warto jednak wiedzieć, że w przypadku zmarszczek o dużych rozmiarach, które uniemożliwiają dziecku swobodne widzenie, zaleca się przeprowadzenie zabiegu pozwalającego usunąć problem i zwiększyć kąt widzenia. W niewielu przypadkach decyzję o podjęciu interwencji chirurgicznej opiera się po prostu na względach estetycznych.

Zmarszczka nakątna czasami jest cechą typowo dziedziczną, gdy rodzice czy dziadkowie mają nieprawidłowo rozwinięte kości twarzy, które objawiają się np. płaskim czołem i szeroką nasadą nosa.

Jakie funkcje pełni skóra? Dowiesz się tego z filmu:

Zmarszczka nakątna u dziecka – kiedy należy się niepokoić?

Zmarszczka nakątna przez wielu uznawana jest za objaw defektu genetycznego, jednak nie zawsze stanowi powód do niepokoju.

Zmarszczka nakątna oka jest charakterystyczna dla pewnych grup etnicznych i wtedy jest czymś zupełnie naturalnym. Niestety nie jest klasyczną cechą dzieci rasy białej, dlatego jeśli w Polsce rodzi się maluszek z taką zmarszczką, to zazwyczaj kierowany jest na dalszą diagnostykę, ponieważ może to oznaczać, że ma chorobę genetyczną. Czasami nawet już podczas pobytu w szpitalu po porodzie lekarze diagnozują problem i informują matkę o dalszym ewentualnym postępowaniu leczniczym.

Jeśli lekarze nie zwrócili uwagi na zmarszczkę u noworodka, jednak sami podejrzewamy ją u naszego dziecka, najprościej udać się z nim do pediatry. Z pewnością nie ma potrzeby denerwowania się na zapas.