Trądzik jest problemem, który może dotyczyć osób w każdym wieku. Najczęściej rozpoznaje się go u nastolatków w okresie dojrzewania, jednak zmaga się z nim także wielu dorosłych, zwłaszcza kobiety. Wpływa on nie tylko na wygląd, ale także na samopoczucie i stan psychiczny – zmiany skórne na twarzy są przyczyną obniżonej samooceny, braku pewności siebie, a także trudności w kontaktach społecznych. Wyróżnia się kilka rodzajów trądziku: młodzieńczy, kosmetyczny, skupiony, bliznowcowy, niemowlęcy, grudkowo-krostkowy oraz trądzik ropowiczy (ropny).

Przyczyny trądziku ropowiczego

Przyczyn trądziku ropowiczego upatruje się w nadaktywności gruczołów łojowych pod wpływem hormonów – głównie androgenów i testosteronu. Nadmiar sebum, które w dodatku ma zmieniony skład, gromadzi się w mieszkach włosowych. Jest to dobre środowisko do namnażania się bakterii. Bardzo szybko dochodzi też do rozwinięcia się stanu zapalnego.

Za inne przyczyny trądziku ropowiczego uważa się błędy w pielęgnacji oraz brak higieny. Cera trądzikowa wymaga szczególnego postępowania. Zaniechanie oczyszczania i nawilżania skóry lub stosowanie w tym celu nieodpowiednich kosmetyków może spowodować, że nieusunięty nadmiar sebum zablokuje mieszki włosowe. Nieodpowiednia pielęgnacja jest przyczyną trądziku ropnego przede wszystkim u osób, które zmagają się z innym rodzajem trądziku.

Przyczyn trądziku ropowiczego upatruje się także w długotrwałym stresie i napięciu emocjonalnym, błędach żywieniowych, stosowaniu niektórych leków oraz czynnikach genetycznych. Mimo że w powstawaniu zmian ropnych biorą udział bakterie, trądzik nie jest chorobą infekcyjną.

Jak wygląda trądzik ropowiczy?

Trądzik ropowiczy charakteryzuje się występowaniem na skórze twarzy zmian o charakterze ropnym. Są to torbiele wypełnione treścią ropną (białą lub białożółtą wydzieliną), zlokalizowane głównie na czole, policzkach i brodzie. Wykwity są liczne i zajmują duży obszar skóry. Najczęściej towarzyszą im dolegliwości bólowe i świąd z powodu obecnego stanu zapalnego. Wokół nich mogą tworzyć się inne zmiany skórne: zaskórniki, krostki i grudki.

Trądzik ropny na twarzy ma zwykle ciężki przebieg. Zmiany trudno się goją i pozostawiają po sobie nierówne i głębokie blizny oraz nieestetyczne przebarwienia. Choroba ma charakter przewlekły, dlatego jej objawy utrzymują się przez wiele lat.

Leczenie trądziku ropowiczego

Trądzik ropny wymaga leczenia pod okiem doświadczonego dermatologa. Terapia jest długotrwała. Zwykle wymaga też zastosowania kilku metod jednocześnie. Wymagana jest także samodyscyplina i duża cierpliwość. Pierwsze efekty leczenia trądziku ropowiczego mogą być widoczne dopiero po kilku tygodniach, a nawet miesiącach. Zbyt wczesne przerwanie terapii może skutkować nawrotem choroby.

Leczenie trądziku ropowiczego polega na stosowaniu antybiotykoterapii miejscowej lub ogólnej (w zależności od stopnia nasilenia zmian). Pomocniczo można stosować maści, które zmniejszą stan zapalny i poprawią kondycję skóry. Są to preparaty, które zawierają kwas azelainowy, nadtlenek benzoilu oraz witaminę A.

W ciężkich przypadkach leczenie trądziku ropnego wymaga stosowania retinoidów, czyli pochodnych witaminy A. Zmniejszają one aktywność gruczołów łojowych oraz hamują ich rozrost. Najczęściej spotykaną substancją w lekach jest izotretynoina. Terapia ta jest uznawana za wysoce skuteczną. Ma jednak wiele skutków ubocznych, dlatego powinna być prowadzona wyłącznie pod okiem doświadczonego lekarza.

Domowe sposoby na trądzik ropny

Domowe sposoby na trądzik ropny są skuteczne tylko wtedy, gdy jednocześnie prowadzona jest terapia lekarska. Są to przede wszystkim czynności pielęgnacyjne, których celem jest dokładne oczyszczenie skóry z zanieczyszczeń i drobnoustrojów oraz nawilżenie jej i ochrona przed działaniem szkodliwych czynników.

Do pielęgnacji cery z trądzikiem ropowiczym trzeba zastosować odpowiednie kosmetyki. Są to takie preparaty, które nie mają w składzie substancji podrażniających skórę i nie blokują gruczołów łojowych. Unikać należy alkoholu etylowego, silikonów, konserwantów, sztucznych substancji barwiących i zapachowych. Osobie z trądzikiem wystarczy żel do mycia oraz krem na dzień i na noc. Zabronione jest stosowanie peelingów mechanicznych.

Domowe sposoby na trądzik ropny to także maseczki z naturalnych składników. Działają one odżywczo na skórę, łagodzą podrażnienia i poprawiają jej wygląd. Można je wykonać z płatków owsianych, siemienia lnianego, soku z cytryny, cynamonu, olejków eterycznych i miodu.

Zobacz wideo: Jak leczyć trądzik?

Bibliografia:

1. M. Biegaj, Trądzik pospolity i jego leczenie, [w:] „Kosmetologia estetyczna”, 2017, nr 2, s. 155–158.

2. K. Janda, M. Chwiłkowska, Trądzik pospolity – etiologia, klasyfikacja, leczenie, [w:] „Roczniki Pomorskiej Akademii Medycznej w Szczecinie” 2014, 60, 2, s. 13–18.