Test Spurlinga jest też określany jako objaw Spurlinga. Ta nazwa jest bardziej adekwatna, ponieważ ból podczas wykonywania pewnych ruchów szyją jest charakterystyczną dolegliwością, która występuje w uszkodzeniu korzeni nerwów rdzeniowych, czyli radikulopatii. Przyczyną jego pojawienia się są zmiany w kręgosłupie związane dyskopatią, zwyrodnieniem, osłabieniem i zapaleniem kości.

Czym jest test Spurlinga?

Test Spurlinga (inaczej objaw Spurlinga) to badanie, które pozwala stwierdzić, czy podczas wykonywania pewnej sekwencji ruchów dochodzi do podrażnienia korzeni nerwów rdzeniowych w odcinku szyjnym kręgosłupa, co objawia się silnymi dolegliwościami bólowymi, które promieniują do ramienia. Dzieje się tak, ponieważ światła otworów międzykręgowych ulegają zwężeniu, co w warunkach patologicznych powoduje pojawienie nieprzyjemnych doznań. Dodatni objaw Spurlinga jest charakterystyczny dla radikulopatii.

Radikulopatia, czyli korzeniowe zapalenie nerwu, to stan chorobowy, który charakteryzuje się podrażnieniem lub uszkodzeniem korzenia nerwowego. Przyczyną są zmiany w obrębie kręgosłupa powstające w wyniku choroby zwyrodnieniowej, dyskopatii oraz zapalenia lub osłabienia kości. Schorzenie objawia się zaburzeniami czucia oraz bólami w okolicy szyi i ramienia. Poza testem Spurlinga w diagnostyce radikulopatii wykorzystuje się również zdjęcie rentgenowskie (RTG) odcinka szyjnego kręgosłupa, rezonans magnetyczny oraz badanie czynności elektrycznej mięśni i nerwów obwodowych (EMG).

Objaw Spurlinga swoją nazwę zawdzięcza amerykańskiemu neurochirurgowi Royowi Spurlingowi, który opisał go jako pierwszy. Jest to objaw swoisty, czyli taki, który występuje tylko w jednej jednostce chorobowej i jednoznacznie na nią wskazuje. Niestety jest on również mało czuły, dlatego niekiedy konieczne jest wykonanie innych badań diagnostycznych.

Jakie są rodzaje dziecięcych wad postawy? Zobaczcie na filmie:

Na czym polega test Spurlinga?

Test Spurlinga jest wykonywany przez lekarza lub fizjoterapeutę. To proste, nieinwazyjne badanie, które nie wymaga użycia żadnych przyrządów pomocniczych. Pacjent znajduje się w pozycji siedzącej. Osoba badająca staje za nim, jedną rękę kładzie na głowie chorego, a drugą stabilizuje jego bark. Jeżeli pacjent zgłasza dolegliwości bólowe z lewej strony, diagnosta powoli odchyla jego głowę i obraca w lewą stronę, jednocześnie ją uciskając (przy występowaniu bólu z prawej strony postępuje się analogicznie).

Taka sekwencja ruchów powoduje, że światła otworów krążków międzykręgowych ulegają fizjologicznemu zwężeniu. Przy występowaniu procesów patologicznych w obrębie kręgosłupa podczas poruszania głową dochodzi do podrażnienia nerwów, co objawia się pojawieniem silnego bólu promieniującego do ramienia. Jest to wynik dodatni testu Spurlinga. Świadczy on o występowaniu radikulopatii w odcinku szyjnym. U niektórych osób nieprzyjemne doznania występują już w momencie odchylania głowy (prostowania szyi).

Badania rozszerzające test Spurlinga

Dodatni objaw Spurlinga świadczy o występowaniu procesu chorobowego w obrębie odcinka szyjnego kręgosłupa. Aby dokładnie zlokalizować segment, którego drażnienie powoduje pojawienie się dolegliwości bólowych, należy wykonać test prowokujący i redukujący.

Test prowokujący objawy bólowe powinno wykonać się zaraz po pojawieniu się dolegliwości podczas testu Spurlinga. Diagnosta cofa ruch, który wywołał ból, przytrzymuje głowę nieruchomo i kolejno naciska wyrostki kolczyste kręgów w odcinku szyjnym kręgosłupa od ostatniego do pierwszego. Kręg, po którego ucisku ponownie pojawi się ból, jest odpowiedzialny za proces chorobowy.

Test redukujący objawy bólowe także wykonuje się podczas testu Spurlinga. Po wystąpieniu bólu osoba badająca zatrzymuje głowę pacjenta w pozycji, która wywołała dolegliwości. Następnie naciska na wyrostki kolczyste kręgów szyjnych od ostatniego do pierwszego. Jeżeli po ucisku danego kręgu ból ustąpi, oznacza to, że jest on objęty procesem chorobowym.

Co zrobić, kiedy objaw Spurlinga jest dodatni?

Dodatni objaw Spurlinga oznacza korzeniowe zapalenie nerwu (radikulopatię). Jest to schorzenie, które powoduje silny ból, zaburzenia czucia i ograniczenie ruchomości stawów, dlatego konieczne jest jego leczenie. Składa się ono z kilku etapów. W pierwszej kolejności należy zredukować dolegliwości bólowe oraz stan zapalny. W tym celu pacjent powinien przyjmować leki z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ) oraz środki farmakologiczne zmniejszające napięcie w mięśniach. Następnie zalecana jest fizjoterapia, która obejmuje gimnastykę, ciepłe okłady i masaże rozluźniające. Efekty przynosi także akupunktura. W zaawansowanych przypadkach konieczny jest zabieg chirurgiczny.

Bibliografia:

1. Litak J., Grochowski C., Kulesza B., Ból kręgosłupa szyjnego w przebiegu radikulopatii, Journal of Education, Health and Sport, 2016;6(11):500-510.